Добавил:
Upload Опубликованный материал нарушает ваши авторские права? Сообщите нам.
Вуз: Предмет: Файл:

adyrbaikyzy_bioinjeneriya_umk_kz

.pdf
Скачиваний:
216
Добавлен:
13.03.2015
Размер:
909.14 Кб
Скачать

Плазмидалар

мен

вирустарды

вектор

түрінде

қолданады. Вирустар

 

жасушадан жасушаға тез тасымалданады, аз уақыт ішінде барлық ағзаға жұғу

қабілеті

болады.

Оларды

пайдаланғанда

маңызды

проблема

болып

аттеньюация – иесіне патогендігінің төмендеуі саналады; сонымен, вируспен

 

жұқтырып

алынған

жасушалар

тіршілігін

сақтайды

да

келесі

ұрпағына

өзгерілген генетикалық бағдарламасын бере алады. Өте көп таралған векторлар

болып молекулалық

масса3–10

кб

көпкопиялы плазмидалар

саналады.

Алғашқы плазмидалар бактериялардан шығарылған, соңында оларды гендік инженерия əдістерімен құрастыра бастады.

Клондау үшін жиі қолданылатын плазмидті векторларғаE.coli (pBR322, pBR325, pACYC117, pACYC 184) жəне де плазмида негізінде құрастырылған CoIEI жатады, ол арнайы құрал жабдықтарды қажет етпейді. Хлорамфениколы бар, хромосоманың бөлінуіне байланысты емес, қазіргі плазмидті векторлар репликациялануға қабілеті бар. Бұл кезде плазмидалар копиясының саны бір клеткада 1–2.103 дейін өсуі мүмкін.

Өсімдіктер мен жоғары жануарлардың гендер кітапханасын алғанда жиі шешімді рөльді векторлар атқарады. Бұл кезде вектор ретінде λ фагын қолданады. Арнайы əдістер көмегімен тікелей фагка рДНҚ енгізеді. Өте көп сыйымдылығы плазмида-космидтерде болады, оларда λ фаг геномыныңcosфрагменті ДНҚ-ның орамасына қатысады.

Реципиент-ағза жасушасына гендерді тасымалдау. Рекомбинантты

ДНҚны

тасымалдау трансформация

немесе

конъюгация

жолымен

іске

асырылады. Трансформация – бұл

 

жасушаның

генетикалық қасиеттерінің

өзгеру процесі, нəтижесінде оған бөтен ДНҚ енуі. Конъюгация – генетикалық

материалдың алмасуының бір тəсілі, бұл кезде генетикалық материал донордан

реципиентке

бір

бағытта

тасымалданады. Бұл

тасымалдану

ерекше

коньюгативті

плазмидтер (фертильді

фактор)

бақылауында

болады. Донор

жасушасынан

реципиентке ақпараттың тасымалдануы

арнайы

жыныстық

түктер (пилдер) арқылы іске асады.

 

 

 

 

 

 

Жасушада

фаг

бөлшектерінің

дамуына əкелетін, вирус немесе

фаг

гендерінің

барлық

жиынтығының

 

берілуітрансфекция деп

аталады.

Бұл

əдістеме арнайы вирусты векторлардың қатысуымен жануарлар мен өсімдіктер жасушасына қолданылады.

Негізгі əдебиеттер : 4[8-89], 5[204-246,306-369], 9[149-219]

Қосымша əдебиеттер : 2[157-159] Бақылау сұрақтары:

1.ДНҚ-дан генді шығару əдісі қалай жүреді?

2.Химиялы-ферментті синтез.

3.«Гендер банкі» деген не?

4.Рекомбинантты технологияларға не жатады?

5.Рекомбинантты ДНҚ-ны құрастыру əдісі.

6.Реципиент-ағза жасушасына гендерді тасымалдау қалай жүреді?

51

10-дəрістің тақырыбы: Генді алу жолдары. (2-бөлім).

Ақуызды кодтайтын

ДНҚ

тізбегінің көшірмесін синтездеу. Енді

бактерия жасушасында адам

ақуызы

қалай түзілетінін қарастырайық. Алдымен

қажетті ақуызды кодтайтын ДНҚ тізбегінің көшірмесін синтездеу керек. Ең оңай тəсіл – қажетті геннен матрицалық РНҚ (мРНҚ) алу. Біз білетіндей, матрицалық РНҚ – бұл берілген ақуыздың ақпараты жазылған ДНҚ генетикалық кодты танитын молекула. Матрицалық РНҚ кодты жазып алады да оны ядродан тыс, ақуыздар синтезделетін, рибосомаларға жеткізеді. Осындай хат тасушыны «ұрлап», қажетті кодты алуға болады.

Бұдан да басқа, мРНҚ ядродан шыққанда, эукариот жасушасында бұл кезде ол енді айқынды түрде кесіледі де артық генетикалық материалдардан– кодталмайтын бөліктерден немесе интрондардан құтылады. РНҚның айқын учаскелерін кесу процесі сплайсинг деп аталады. Егер сіз, ДНҚ өзінен емес,

мРНҚ бастасаңыз, онда ДНҚ транскрипциясымен жəне сплайсингтің түрлі нұсқаларымен байланысқан қиындықтан құтыласыз.

Айтарлықтай, осы ақуыз үшін көптеген мРНҚ көшірмесін алатын ДНҚ кодының учаскесі матрицаға ұқсас, ол қайта, қайта пайдалануы мүмкін. Айқын ақуызды белсенді синтездейтін жасушада өте көп осы ақуыздың цитоплазмадағы мРНҚ көшірмесі болады. Сонымен, мРНҚ пайда болуы қалай болмасада генді күшейтеді. Бұл бактерия жасушасынан адам ақуызын алу процесіндегі алғашқы қадам.

Дұрыс мРНҚ алу үшін жасуша қажет, ол шамамен ағзада берілген ақуыздың көзі. Мысалы, бізге инсулин қажет. Ағзада инсулиннің көзі болып ұйқы безінің аралдық жасушалары саналады. Бұл жасушалар инсулинді өндіру фабрикасы. Инсулинді кодтайтын мРНҚ молекулалары онда көп мөлшерде өндірілуі қажет. Сонымен, цитоплазмадағы мРНҚ көп бөлігі инсулин үшін осындай жасушаның мРНҚ болады. Егер аралдық жасушалардан мРНҚ алып тастаса, онда инсулинді кодтайтын мРНҚ жоғары пайызын сеніммен алуға болады. Аралдық жасушасының массасынан мРНҚ қалай алуға болады? Біз мРНҚ алып тастай аламыз, өйткені олардың құрылысында белгілі бір сипаты

болады – poly(А)-«құйрығы» - 20-250 нуклеотидтердің

бірегей

полиадениллатты тізбегінен тұратын, оның қызметі біржолата

қойылмаған.

Осы poly(А)-«құйрықты» табатын химиялық əдістер бар. Олар мРНҚ химиялық əдіспен шығару негізінде жатыр.

мРНҚ бұл генетикалық код емес, ол инвертацияланған көшірме, өйткені онда ДНҚ молекуласындағы негіздерге комплементарлы азот негіздері болады екенін еске алайық. Мəселен, біздер білетіндей, ДНҚ-да аденин болса, мРНҚ-да урацил болады. Бақытына қарай, табиғатта ақпаратты мРНҚ-дан қайта ДНҚ-ға аударатын ферменттер болады. Олар кері транскриптазалар деп аталады. ДНҚның комплементарлы тізбегінің синтезі үшін мРНҚ матрица сияқты кері транскриптаза пайдаланады. мРНҚ түсіп қалған соң, кері транскриптазамен құрастырылған біртізбекті ДНҚ азот негіздерінің комплементарлық принципі бойынша өзіне екінші тізбегін құрастырады. Бұл ДНҚ-полимераза көмегімен өтеді. Нəтижесінде жаңа екітізбекті, белгілі комплементарлы ДНҚ сияқты

52

немесе кДНҚ пайда болады (1-сурет).

Бактерия ДНҚ-на адам генін құрастыру. Біз бактерияға инсулин генін

құрастыра

аламыз, өйткені

бактерия

адам

ақуызын

синтездей .

алады

Жануарлардан алынған инсулинмен салыстырғанда, реципиенттің иммундық

 

жүйесін осындай формадан қиыншылықпен бөліп алушы. Бактерияедік

 

колониясынан инсулинді алу процедурасы көбірек арзанға түседі. Бұрын оны

 

алу үшін жануарларды қолданған, оларды күтіп, бағу керек еді.

 

 

Бактерия ДНҚ-на адам генін құрастыруда мынадай проблемалар

тууы

мүмкін:

 

 

 

 

 

 

·жасушаға ДНҚ-ны енгізу күрделі. Жасушаға ДНҚ-ны тасымалдау үшін вектор қажет;

·адам ДНҚ-сы жасушаға енген соң бактерия оны бөтенсірейді. Өйткені бактерия ДНҚ-сы сақина тəрізді, ал адамдікі – ұзын сызықша болып келеді. Бактерия бөтен ДНҚ-ны жойып жібереді. Сондықтан адамның ДНҚ-сы сақина түрінде енгізілуі қажет.

1

Біртізбекті

Кері транскриптаза

рекомбинантты ДНҚ

мРНК

Пентоза (рибоза)

1-сурет. Комплементарлы ДНҚ-ны жасау.

Көптеген бактерияларға бір сақиналы хромосома т.əнБақытынай қарай, оларда плазмида деп аталатын, азғантай қосымша ДНҚ-ның кесіндісі болады. 2- суретте көрсетілгендей, плазмидалар – бұл кішкене сақиналы құрылым, олар бактерияның басымды хромосомасынан тəуелсіз тіршілік етеді. Əдетте оларда 5% ғана ақпарат болады жəне жасушаның өмір сүруіне , олардақажет тіршілікке маңызды ақпарат болмайды. Ортаның экстремалды жағдайында өмір сүруіне жауапты плазмидаларда бірнеше гендер болады. Бұның бəрі біздің мақсатымызға өте жақсы келеді. Өйткені плазмидалар вектор болуы мүмкін.

Плазмидаларды рестриктаза ферменттері көмегімен кесуге болады да сызықты ДНҚ-ны алуға болады. Бактерия жасушасында болатын, кері транскриптазаның ашылуымен бірге рестриктазаның ашылуы да гендік инженерияның дамуына маңызды болды. 1968 жылы Г.О.Смит, К.Уилкокс жəне Дж.Келли бактериядан алғашқы рестриктазаны алған жəне сипаттаған.

Рестрикция тоқтату деген мағнаны білдіреді. Рестрикция ферменттері фагтың нуклеин қышқылына биохимиялық əрекет жасап, оның жасушада

53

көбеюіне

жол

бермейді. Жасушада

болатын

осындай

ақуыздар

ДНҚ

молекуласын айқын жүйелілік азот негіздері бойынша кеседі.

 

 

Бактерия жасушасында ДНҚ молекуласын бөліктерге кесетін ферменттер

 

не үшін керек? Мұндай ферменттердің болуы бактерияға ыңғайлы, олар өйткені

 

бактерияға

зиян

келтіретін, бактериофагтардан

- вирустардан

қорғайды.

 

Бактерияға вирус ДНҚ-сы енгенде, ол рестриктазамен жойылады. Жұп азот негізіндегі бірегей метил тобы бактерия ДНҚ-сын рестриктазадан қорғайды. Осы метил топтары рестриктазамен өзара əсерлесуінен қорғайды. Қазіргі кезде олардың 900 астамы бар. Əрбір ферментте өзінің арнайы белсенді орталығы болады. Əртүрлі рестриктазалармен танымалы 200-дей ДНҚ бірігей жүйелілігі белгілі. Он жұп негіздерінен тұратын ДНҚ жүйелілігіне рестриктазалар ерекше болып келеді. Мəселен, 3-суретте көрсетілгендей, рекстриктазалар ДНҚ-ны Г - Ц, Т - А жұп негіздер арасында кеседі.

Бактерия хромосомасы (1000-5000 гендер)

Плазмидалар

(50-250 гендер)

Бактерия жасушасы

2-сурет. Плазмидалар.

Біз плазмиданы өз қалағанымыздай кесе аламыз. Ол үшін таңдап алған жүйелілік негіздері бойынша плазмида ДНҚсын кесеміз. Бұдан басқа, сіздер білетіндей, егер ДНҚны рекстриктазалар көмегімен кесіп алсаңыз, онда шет-

шетінде «жабысқақ

ұштары»

қалады.

Солайша болғандығы

рестриктаза

жұлынған немесе

тістелген

шетін

қалдырады. Шеттері мүлде

жабысқақ

болмайды, бірақ оларда ДНҚ-ның біртізбекті қысқа фрагменттері болады. Осы фрагменттер, негіздерінде комплементарлық жүйелілігі бар, жаңа ДНҚ-ға оңай қосылады. 10.3-суретте «жабысқақ ұштары» бір жағында Г - А – Т - Т жəне басқа жағында Ц - Т – А – А фрагменттерінен тұрады. Осы ұштары Ц - Т – А – А жəне Г - А – Т – Т сəйкес фрагменттеріне «жабысады». «Жабысқақ ұштар» арасына негіздер жұбын қосымша қосуға болады. Бактерия плазмидасын тесіп,

содан

соң

оған керекті генді жабыстырып, бактериядан

плазмидаларды

шығарып жəне рестриктазаларды пайдалануға болады.

 

Жəне сəйкес келетін рестриктазаны қолданып, геннің «жабысқақ ұштарын»

құрастыру

қажет. Рестриктазаны таңдап, нуклеотидтерді

таңдаймыз, олар

үзілген

ДНҚ-ның «жабысқақ ұштарында» болады. Егер үзілген плазмидамен

қосыла алатын, керек геннің «жабысқақ ұштары» сəйкес келмесе ше?

54

Бактерия плазмидасы

а). ДНҚ-ны кесіп, рестриктаза тістелген шет қалдырады ,

б). Түзілген біртізбекті жіпшелер комплементарлық негіздермен қосылу үшін ыңғайлы, яғни олар «жабысқақ»

3-сурет. Рестриктазалар

Биотехнология индустриясы сіздің мақсатыңызды болжап қойып, ДНҚның азғана кесіндісінің жиынтығын , құрды«жабысқақ ұштарымен» комплементарлық байланысуға келетін, оларда əртүрлі жүйеліліктер болады. ДНҚ-лигаза ферментін қолданып, оларды генге қосуға болады.

Енді плазмидаға генді енгізіп, қолдан жасалған рекомбинантты ДНҚ-ны құрастыруға болады (4-суретте көрсетілгендей). Еске алсақ, біз аралдық жасушаның мРНҚ-нан бастағанбыз, өйткені олар инсулиннің көп мөлшерін түзейді, ал біз инсулин генін алуға тырыстық. Алдында алынған мРНҚ негізінде құрастырылған гендердің көп пайызы, инсулинді кодтайтын, нағыз гендер. Плазмидалардың кейбіреуне инсулин гені құрастырылады.

Ц I Т | А | А

«жабысқақ ұштарға» рестриктаза

 

 

 

Г I А I Т | T

жүйелілігі

 

 

 

Бөгде ДНҚ «жабысқақ ұштарға» қосу

 

 

 

(бөгде ДНҚ) жəне сəйкес

Рекомбинантты ДНҚ — плазмидаға

құрастырылған бөгде ДНК

(10.3 сур.көрсетілген)

4-сурет. ДНҚ-ны бактерия плазмидасына құрастыру немесе рекомбинантты ДНҚ-ны жасау.

Соған қарамастан, аралдық жасушалар басқа да ақуыз қатарын синтездейді

55

жəне алынған гендердің кейбіреуінде осы ақуыздар кодталады. Осы кезеңде тек

 

инсулинді кодтайтын гендерді

таңдай

алмаймыз. Сондықтан

инкубациядан

 

кейін плазмидалардың кейбір бөлігінде басқа гендер де болады, ал кейбір

 

плазмидаларда ешқандай да жаңа генетикалық материалдар болмайды. Жəне

 

осы плазмидаларды ажырата алмаймыз. Енді барлық плазмидаларды бактерия

 

популяциясына

құрастырамыз,

тек

олардың

кейбір

бөлігінде

ғана

қызықтыратын ген болады. Кальций хлоридінің ерітіндісі көмегімен өңделген бактериялар белгілі стимуляциядан өтеді, бұл плазмидалардың ішіне өтуіне мүмкіндік береді. Мұндай процесс трансформация деп аталады.

Негізг əдебиеттері: 1 [415-435], 3 [280-568], 4 [122-129, 207-209], 5 [29-176, 373-515], 6 [15-200], 7 [5-100], 8 [30-250], 9 [19-24, 39-74].

Қосымша əдебиеттер: 2 [145-173]. Бақылау сұрақтары:

1.Генді алу жолдарына сипаттама беріңіз.

2.Генді шығарудың жолын таңдау неге негізделген?

3.ДНҚ-дан генді қандай қосындылар көмегімен шығарады?

4.Бактерия ДНҚ-на адам генін қалай құрастыруға болады?

5.Кері транскриптазалар, плазмида, рестриктаза терминдеріне түсініктеме беріңіз.

6.Генетикалық материалмен алмасу тəсілдері.

11-дəрістің тақырыбы: Генді алу жолдары. (3-бөлім).

Трансформацияланған бактерияларды сұрыптау. Енді бактериялардың

біртекті

емес

популяциясы

алынды: бір

бөлігінде

инсулин

гені

бар

плазмидалар,

екінші бөлігінде – басқа ақуыздарды кодтайтын

гендері

бар

плазмидалар,

ал

басқалары – жаңа

гендері

болмайтын

плазмидалар. Қалған

бактерияларда трансформация процесі мүлде болған жоқ. Бізге қажетті гені бар

плазмидалар бактерияларының субпопуляциясы керек.

 

 

 

 

Ешқандай

плазмидаларды

енгізбеген

бактерияларды

жоюға

.болады

Оларды плазмидада болатын, генсіз өмір сүре алмайтын ортада өсіруге болады. Еске алсақ, плазмидаларда жиі ортаның экстремалды жағдайында өмір сүруге

жауапты

гендері

болады. Осындай

плазмидалардың

гендері

болып

антибиотиктер мен металдарға тұрақты гендер саналады. Сіздер ампициллинге

 

сезімтал бактерияларды таңдай аласыздар, жəне ампициллинге тұрақтылығын қамтамасыз ететін, бактерия гені бар, плазмидаларды енгізе аласыз. Егер

трансформациядан кейін ампициллины бар ортаға бактерияларды

өсірсеңіз,

онда тек плазмидалар енгізілген бактериялар тірі қалады. Ос лай сіздер

трансформация процесінен өтпеген бактериялардан құтыласыз.

 

 

 

Сонымен

сіздер трансформация процесі сəтті

өткен

бактерияларды

сұрыптап алдыңыз.

Келесі

қадам -

жаңа

генетикалық

материалы

,жоқ

плазмидалар

енгізілген бактерияларды келесі процестерден оларды

алып

тастау. Біздің

мақсатымыз – тек бізге

керек

трансформацияланған

гені

бар

бактерияларды

табу.

Сіздер

білетіндей,

плазмидаға генді енгізу орнын

таңдап

56

жасушалардың
тек
жəне
сұрыптау.

алуға болады. Өйткені сіздер нуклеотидтер жүйелілігін білесіз жəне белгілі орында плазмиданы кесе алатын рестриктазаны таңдадыңыз. Сіздер геном жүйелілігін тоқтату үшін тəсілді таңдай аласыз. Жиі қолданылатын жүйе– бета-галактозидаза. Бұл фермент Х-gal (5-бром-4-хлороиндолилгалактозид) деп аталатын затпен өзара байланысады, нəтижесінде көк түс пайда болады. Бетагалактозидаза генін репортерлы деп атайды, өйткені ол плазмидалы ДНҚ-ның жағдайын «хабарлайды». Бактериялар Х-gal бар агарда өсіріледі. Бетагалактозидаза гені бар колониялар агарды көк түске бояйды (1-сурет).

Жаңа генетикалық материалы бар плазмидалар енгізілген соң, бактерия популяциясы үлгіге дейін тарытылады. Алғашқы мақсатымыз адам инсулинін түзейтін бактериялар популяциясын алу.

Плазмидалар енгізілген бактериялар

 

 

1-сурет. Керек плазмидасы бар бактерияларды сұрыптау.

 

 

 

Енді

 

инсулин

гені

бар

бактерияларды.

Жаңатабу

генетикалық

 

материалдың барлығы да инсулинді кодтайды. Біз білетіндей, мРНҚ аралдық

 

жасушалардан

шығарылған.

Алынған

көптеген мРНҚ инсулинді кодтайды,

 

бірақ кейбір бөлігі басқа да ақуыздарды кодтайды.

 

 

 

 

 

Инсулинді өндіретін колонияларды ажыратып алуға

мүмкіндік.

бар

Инсулин-өндіруші

жасушаларды

моноклонды

антиденелер

көмегіме

белгілейді.

Моноклонды антиденелер

белгілі ақуыздарға

немесе

олардың

бөлігіне ерекше болады. Инсулинге

қарсы антиденелерді жəне оларды

белгілейтін

тəсілді

алуға

мүмкіндік . барМəселен, антиденелерге

бояуды

 

қосады, олар инсулині бар жасушада байланысқанда, флюоресцияланады. Басқа

 

тəсілмен

 

де

белгілеуге

болады, мəселен, радиоактивті молекулалармен

 

(тритиймен). Зерттелетін материалға фотопленканы салып, оның бар екенін

 

көруге болады. Тритийдің радиоактивті саулесі пленкаға шығады. Егер осы

 

пленканы жаңа агарлы пластинкаға жабыстырса, онда толық алғашқыларға

 

ұқсас

пленкадағы

бактериялар

қалады. Жаңа

жасушаларды,

агарлы

 

пластинкадағы олардың ориентациясын бұзбай, лизиске ұшыратып, стандартты əдістерді қолдануға болады. Осы лизиске ұшыраған жасушаларды моноклонды антиденелермен инкубирлеп, қандай колониялар инсулинді шығаратынын анықтауға болады.

Рекомбинантты жасушалардың скринингі

Құрастырылған ДНҚ тасымалдаудан кейін реципиентті

57

азғантай бөлігі керекті генді қабылдайды. Сондықтан, өте

маңызды кезең

болып, ген-мишеньді

алып

жүретін, жасушалардың

идентификациясы

саналады. Бірінші кезеңде, негізінде ДНҚ тасымалданылған векторы ,бар

жасушаларды идентифицирлейді жəне таңдап алады. Сұрыптауды генетикалық маркермен жүргізеді, олар вектормен таңбаланған. Маркерлер болып антибиотиктерге тұрақты гендер саналады. Сондықтан нақты антибиотигі бар ортаға жасушаларды егу арқылы сұрыптауды жүргізеді. Еккеннен кейін осы ортада тек вектор құрамында антибиотикке тұрақты гендері бар жасушалар

өседі.

 

 

Екінші

кезеңде

вектор мен ген-мишені бар жасушаларды таңдап алады.

Бұл үшін екі əдісті қолданады: 1) реципиент-жасушалардың ДНҚ талдауында

негізделген

жəне 2)

ген-мишенімен кодталатын белгілердің идентификация

негізінде. Бірінші əдісті қолданғанда, керекті гені бар жасушадан векторлы

ДНҚ-ны алады да

белгілі гені бар учаскесін .іздейдіСодан соң геннің

нуклеотидті тізбегінің бөлігіне секвенирлеу жүргізеді.

Басқа да əдісті қолдануға болады, мысалы зондысы бар ДНҚ (берілген ген

немесе оған сəйкес мРНК) жасушадан шығарылған гибридизациясы; алынған

ДНҚ-ны біртізбектіге айналдырады жəне оны зондпен өзара əрекеттестіреді.

Содан кейін екітізбекті гибридті ДНҚ молекулаларының бар екенін анықтайды.

Екінші вариантта ген-мишенінің трансляциясы мен транскрипциясының өнім–

ақуызды синтездейтін жасушаларды таңдап алуы мүмкін. Ген-мишеньге ие

 

болған,

жасушалардың

тек

өсуін

ұстап

тұратын

селективті

ортал

пайдаланады.

 

 

 

 

 

 

Генетикалық инженерия əдістері көмегімен

қойылған

жоспар бойынша,

 

əртүрлі өнімді, соның ішінде эукариоттық ағзаларды синтездеуге қабілеті бар,

 

микроағзалардың жаңа формаларын құрастыруға болады. Рекомбинантты

 

микробты жасушалар бақыланатын жағдайда тез көбейеді жəне осы кезде алуан

 

түрлі, соның ішінде арзан субстраттарды утилизациялауға қабілетті.

 

Генетикалық манипуляцияларда пайда болатын негізгі проблемаларға: 1)

 

трансформация барысында гендер бөтен ортаға түскенде протеазалар əсеріне

 

ұшырайды, сондықтан оларды қорғау керек; 2) трансплантацияланған геннің

 

өнімі

жасушаларда аккумулирленеді

жəне ортаға шықпайды; 3) көптеген

 

қажетті белгілер бір ғана емес, гендер тобымен кодталанады. Осының барлығы

 

тасымалдауды қиындатады жəне əрбір геннің тізбекті трансплантациясы

 

технологиясының өңдеуін талап етеді.

 

 

 

Қазіргі таңда генетикалық инженерия барлық тіршілік

əлемін меңгеріп

 

алды. «Бөгде» гендердің (экспрессиясы) фенотиптік көрсетілуі бактерияларда,

 

дрожжыларда, саңырауқұлақтарда, өсімдіктер мен жануарларда алынған.

 

Генетикалық

инженерия

биотехнологтардың

қолына

б

қосындылардың жаңа продуценттерін беруден басқа, дəстүрлі пайдаланатын ағзалардың бағалы қасиеттерінің тиімділігін жақсартады. Пайдалы өнімнің шығуын жоғарлататын кеңінен таралған əдіс болыпамплификация – гендердің көшірмелер санының көбеюісаналады. Көптеген мақсатты түрдегі өнімдердің (аминқышқылдардың, дəру-дəрмектердің, антибиотиктердің жəне басқалардың)

58

пайда болуы синтездің ұзын биохимиялық жолымен сипатталады. Ол бір емес

оншақты

гендермен

жүргізіледі. Амплификация

көмегімен осы гендерді

шығару жəне клондау өте қиын, бірақ кейбір жағдайларда бұл мүмкін. Пайдалы

өнімнің

шығуын жоғарлатуынin vitro локализді

(арнайы-сайт)

мутагенез

көмегімен жетуге болады: химиялық мутагенезді пайдаланып

жасушаның

барлық геномы емес, рестрикция көмегімен алынған оның фрагменті өңделеді.

Қажет генді барлық бактериялар массасынан алу үшін

оларды қатты

қоректік

ортаға егеді,

мұнда бактерияның əрбір

жеке жасушасы

жеке ұрпақ

береді, яғни бактериялық колония түзіледі. Енді гендер жинағынан, яғни əр түрлі клондар (бір жасушадан немесе молекуладан пайда болған бірнеше жасушалар немесе молекулалар: бастапқы жалғыз жасушадан, молекуладан

айнымайды) арасынан бізге қажет генді табу керек. Бұл процесс скрининг деп

 

аталады. Гендер жинағы аз болған сайын одан қажет генді табу.

оңай

Комплементарлы (ДНҚ қос тізбегінің бірін бірі толықтыру

қасиеті) ДНҚ

 

клонын көбейту əдісі гендер банкісінің(ағзаның барлық геномын құрайтын

 

ДНҚ фрагменті енген векторлар жиынтығы) мөлшерін

азайтуға

əкеледі,

 

дегенмен мұның өзінде де қажет генді табу үшін арнайы əдістер қолданылады.

 

Кең тараған əдістің бірішоғырларды гибридизациялау деп аталады. Ол үшін

 

Петри табақшасындағы негативтік шоғырларға(рДНҚ бар бактериялар)

 

нитроцеллюлозалы

 

фильтрді

беттестіреді, бұның

 

нəтижесінде

ДНҚ

молекулалары

фильтрге

жабысады.

Фильтрдің

газонға

сəйкес

 

орны

үлкен

 

дəлдікпен мұқият белгіленуі қажет, мысалы, фильтр мен оның

 

астындағы

 

газоны бар агарды бірнеше жерден инемен шаншиді.

 

 

 

 

 

 

 

Ген скринингісінің келесі жауапты кезеңі фильтрді радиоактивті зондпен

 

өңдеу. Зонд дегеніміз іздеп жатқан ген бөлігінің азоттық

негіздерін

комплементарлы

кішігірім

ДНҚ

 

немесе

 

РНҚ .

тізбегіЗонд

 

əрқашанда

 

радиоактивті изотоппен белгіленеді. Зондты синтездеу үшін геннің немесе

 

ақуыздың ең болмағанда кішігірім бөлігінің нуклеотидтер тізбегі белгілі болуы

 

керек. Олардың аминқышқылдар тізбегі бойынша жəне генетикалық кодтың

 

көмегімен геннің бөлігін кодтайтын нуклеотидтер тізбегін оңай алуға болады.

 

Өсімдіктердің генетикалық инженериясы. Дəрістің басында айтып

 

кеткендей,

гендік

 

инженерия

ол

функционалдық

белсенді

генетикалық

құрылымдарды

 

рДНҚ

молекулалары

түрінде

 

құрастыру. Гендікеп

 

инженерияның мақсаты - əрбір дербес құрылымдық генді бір өсімдіктен басқа

 

бағалы сорттың өсімдігіне оны одан əрі жақсарту үшін енгізу.

 

 

 

 

 

Гендік инженерияның мəні жеке гендерді бір ағзадан алып басқа ағзаға

 

орналастыру.

Бұған

рестриктаза (рестриктазалық

эндонуклеазалар

ДНҚ

 

молекуласын

белгілі

жерлерден

жеке

 

үзінділерге

қиып

бөлшектейт

ыдыратушы

фермент)

мен

 

лигаза (алынған

 

ДНҚ

 

 

фрагментінің

комплементарлық

немесе «жабысқақ»

ұштары

ДНҚ

 

лигазасы

 

бір

біріне

«желімдеп» реттеп жалғастырып қосады) ферменттерінің ашылуы мүмкіндік

 

берді.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Рекомбинантты ДНҚ бірнеше əдістермен(алдында айтып кеткенбіз) тірі

 

жасушаға

енгізіледі.

Жаңа

геннің

экспрессиясы

өтеді , дежасуша

сол

ген

 

59

белгілейтін

ақуызды

синтездей

бастайды. Сонымен

жасушаға

рДНҚ

молекуласы

түрінде жаңа

генетикалық

ақпаратты енгізіп, жаңа белгісі

бар

ағзаны алуға болады. Бұндай ағзаны трансгендік немесе трансформацияланған (бір ағзаның өзгеріп, басқа қасиетке ие болуы) ағза деп атайды.

Гендік инженерияның жетістіктері:

·рестриктазалар мен лигазалардың ашылуы;

·генді химиялық жəне ферменттерді қолдану арқылы синтездеу əдістері;

·бөтен генді тасымалдаушы векторларды пайдалану;

·бөтен генге ие болған жасушаларды таңдап, бөліп алу жолдарының ашылуы;

Гендік инженерияның қиыншылықтары:

·өсімдіктер геномының едəуір күрделілігі; оның құрамына 150 мыңнан аса

гендер кіреді,

ал

соның

ішінде

тек5-10% бірігей

ДНҚ

генетикалық

код

 

қызметін орындай алады, яғни 15-25 мың гендер құрылымдық гендері болғаны;

 

·өсімдіктер

геномында

функциясы

белгісіз

көп

қайталанған

ДНҚ

элементтері (90-95%) болады. Сондықтан, өсімдіктердің бір белгісін кодтайтын

 

жеке гендерін теңестіру өте қиын да ауыр жұмыс;

 

 

 

 

 

 

 

 

·бірқатар

маңызды

белгілер

тек

бір

генде ,

көптегенемес

гендерде

 

жазылған. Мысалы, өнімділік, тез пісіп жетілу, азотты сіңіру, ортаның қолайсыз

 

жағдайына төзімділік белгілері полигендік болады.

 

 

 

 

 

 

 

Гендік инженерияның əзірше алға қойған мақсаты– анық

 

бір

белгі

 

жазылған

қарапайым гендермен айналасу. Мысалы,

кейбір

қор

 

ақуыздары,

 

гербицидтер, пестицидтерге төзімділік гендері өсімдіктердің құрылымдық

 

гендерін бөліп алу үшін гендік инженерияның əдістері қолданылады.

 

 

 

 

Гендердің көптеген геномдық көшірмелері ДНҚның комплементарлық

 

тізбегін (кДНҚ) кері транскриптаза (ревертаза) көмегімен матрицалық РНҚда

 

(мРНҚ) синтездеу арқылы алынған.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Өсімдіктердің гендік инженерия саласында бірінші жұмыстарin vitro

 

өсірілетін

жасушалармен 1980

жылы

жүргізілген.

1983

жылы

алдымен

 

күнбағыстың

трансгенді

каллусы, кейін

сол

каллустан

табиғатта болмаған

 

санбин (геномында бұршақтың ақуызы фазеолинді кодтайтын гендері бар

күнбағыс) өсімдігі алынған.

 

 

 

 

Гендік

инженерия

гендері тасымалдау

тəсілі ретінде өсімдіктердің

селекциясында тиімді пайдалануда. Гендік инженерияның əдістемелік негізі

 

жапырақтың

мезофил

жасушаларының

немесе

каллус

ұлпас

протопластары болады. Жаңа генетикалық ақпаратқа ие болған протопласты

 

өсіріп, одан регенерант өсімдігін алуға болады.

 

 

 

Сонымен, in vitro өсірілетін жасушаларға гендік инженерияның əдістерін

 

қолданып, өсімдіктердің бағалы белгілері бар

негізінде

жаңа формаларын

құруға болады.

 

 

 

 

Қорыта келгенде, гендік инженерияның кезеңдері мыналардан тұрады:

·басқа ағзаға көшірілетін құрылымдық генді алу;

·оны вектордың құрамына енгізу, яғни рДНҚ-ны жасау;

60

Соседние файлы в предмете [НЕСОРТИРОВАННОЕ]