Неасабовыя назоўнікі

Адушаўлёныя назоўнікі, якія абазначаюць розных жывёл, птушак, насякомых: зубр, алень, сарока, камар, вусень;

Неадушаўлёныя назоўнікі, якія абазначаюць прадметы і з’явы: стол, кніга, рака, лес, неба.

Канчаткі назоўнікаў мужчынскага

роду ў месным склоне

•Цвёрдая аснова –е: след – па следзе, але пост – на пасту;

•аснова на г, х // з, с –е: кажух – на кажусе, рог – на розе (каровы), гарох – у гаросе;

•аснова на мяккі зычны –і: цень – у цяні, гай

– у гаі, стыль – аб стылі;

•аснова на зацвярдзелы зычны –ы: палац – у палацы, дождж – на дажджы, шалаш – у шалашы.

Канчаткі назоўнікаў мужчынскага

роду ў месным склоне

•Канчатак –у:

Аснова на –к і на –г, –х, якія не чаргуюцца з з, с: рог – на рагу (вуліцы), пух – у пуху, пясок – у пяску;

Асабовыя агульныя і ўласныя назоўнікі: (аб) студыйцу, герою, свату, брату, сябру, Цімоху, Рыгору, сучасніку, чытачу, дырэктару.

Скланенне прозвішчаў

ад назоўнікаў жаночага роду на г, к, х і ненаціскным канчаткам –а: Песенька, Муха скланяюцца ў залежнасці ад полу:

як агульны назоўнік жаночага роду І скланення: Д. Песеньцы (Надзеі), Т. Песенькай (Надзеяй), М. (пры) Песеньцы (Надзеі);

як рознаскланяльны назоўнік мужчынскага роду: Д. Песеньку (Алесю), Т. Песенькам (Алесем), М. (пры) Песеньку (Алесю)

Скланенне прозвішчаў

ад назоўнікаў жаночага роду, акрамя прозвішчаў на г, к, х, і ненаціскным канчаткам –а: (Сініца, Кабета) скланяюцца, як агульныя назоўнікі жаночага роду з адпаведнай асновай, незалежна ад полу асобы: Д. Цяцеры (Надзеі, Андрэю), Т. Цяцерай (Надзеяй, Андрэем), М. (пры) Цяцеры (Надзеі, Андрэю).

Скланенне прозвішчаў

ад назоўнікаў жаночага роду, акрамя прозвішчаў на г, к, х, і ненаціскным канчаткам –а: Песенька, Муха скланяюцца, як агульныя назоўнікі жаночага роду з адпаведнай асновай, незалежна ад полу асобы: Д. Цяцеры (Надзеі, Андрэю), Т. Цяцерай (Надзеяй, Андрэем), М. (пры) Цяцеры (Надзеі, Андрэю).