1. Prawo wizyty I rewizji

Np. gdy statek trudni się nielegalnym handlem narkotykami państwo, którego banderę ten statek podnosi powinno współdziałać z innymi w zwalczanie tego Hadlu

# prawo wizyty i rewizji służy wykonywaniu kontroli i nadzoru na zasadach wzajemności

ETAPY:

1. Prawo zbliżenia się celem sprawdzenia bandery, nazwy i portu macierzystego

2. Wysłanie łodzi z oficerem na pokładzie i złożenie wizyty na statku (odnotowanie tego zdarzenia w „Dzienniku pokładowym”)

3. Ewentualnie rewizja statku (sporządzenie protokołu)

Prawo wizyty i rewizji powinno być wykonywane z poszanowaniem norm kurtuazji międzynarodowej.

PRZESŁANKI PRAWA WIZYTY I REWIZJI:

• Statek trudni się piractwem, handlem niewolnikami (ludźmi), nadaje nielegalnie audycje radiowe bądź telewizyjne, nie posiada przynależności państwowej lub podnosi obcą banderę

2. Podmioty uprawnione do wykonania wizyty I rewizji:

Według KMB:

1. Okręty wojenne

2. Samoloty wojskowe

3. Inne statki morskie lub powietrzne posiadające specjalne upoważnienie

czyli jednostki w służbie państwowej.

Gdy podejrzenia w stosunku do statku się nie potwierdzą państwo dokonujące wizyty ma obowiązek naprawienia szkody (obejmuje damnum emergens – faktyczna szkoda i lucruum cessans – utracone korzyści)

Prawo wizyty i rewizji w czasie konfliktu zbrojnego:

1. Ma na celu sprawdzenie, czy statek nie przewozi kontrabandy wojennej

2. Może być wykonane tylko na morzu otwartym, nie dotyczy więc stref zneutralizowanych

3. Prawo pościgu

Prawo to przysługuje państwu nadbrzeżnemu, jeżeli obcy statek lub osoby przebywające na jego pokładzie popełniły czyn niezgodny z prawem państwa nadbrzeżnego podczas przebywania na jego wodach wewnętrznych lub morzu terytorialnym

• Państwo może ścigać taki statek, sprowadzić go do portu i sprawców ukarać

• Pościg musi być „gorący” (rozpoczęty na wodach wewnętrznych lub morzy terytorialnym + sygnał nakazujący zatrzymanie) i nieprzerwany (statek ściga się tylko na własnych wodach lub morzu pełnym)

• Pościg może być prowadzony tylko przez okręty wojenne lub samoloty wojskowe oraz inne jednostki pozostające w służbie państwa nadbrzeżnego

1. Korzystanie z wolności morza otwartego we współczesnym świecie

• Intensywna żegluga spowodowała konieczność wytyczenia specjalnych tras w niektórych regionach świata

• Zanieczyszczenia zbiorników wodnych (problem rozliczania za zanieczyszczenia)

• Zasoby morza otwartego nie są wiecznie niewyczerpalne

• Kurczenie się obszaru, na którym stosuje się zasadę wolności mórz z powodu tworzenia wyłącznych stref ekonomicznych

26. Jurysdykcja na morzu otwartym

Art. 97 Konwencji z Montego Bay – jurysdykcja karna przysługuje tylko państwu bandery lub państwu obywatelstwa osoby odpowiedzialnej za wypadek (w przypadku zderzeń, spraw dyscyplinarnych)

• Statek nie może być zajęty lub zatrzymany przez inne państwo nawet dla celów przeprowadzenie dochodzenia (z wyjątkiem: prawa wizyty i rewizji, prawa pościgu)

• Okręty wojenne korzystają z immunitetu

1. PIRACTWO = ROZBÓJNICTWO MORSKIE

• Ściganie piractwa stanowi wyjątek od wyłącznej jurysdykcji państwa bandery wobec statku na morzu otwartym

• Stanowi zbrodnię prawa narodów – każde państwo może zatrzymać statek piracki, schwytać piratów i ukarać

Art.101 KMB

Niebezpieczne rejony: wody wokół Indonezji, Filipin, Sri Lanki, Liberii, Sierra Leone, Somalii, Wybrzeża Kości Słoniowej

Zalecenia armatorów, aby ich statki o prędkości mniejszej od 20 węzłów utrzymywały odległość min. 100mil morskich od wybrzeża.

1. Tankowiec Sirius Star porwany u wybrzeży Kenii 15 listopada 2008r. z dwoma obywatelami RP na pokładzie (zażądano okupu w wysokości 25 mln dolarów)

• W latach 2000 – 2006 zanotowano ok. 2,4 tysiąca aktów piractwa

• Wielu przypadków aktów pirackich się nie ujawnia

• Liczba ataków potroiła się w stosunku do lat ubiegłych – ma to związek ze wzmożeniem ruchu na morzach