Методыка правядзення семінарскіх заняткаў па культуры.

Семінары - важная форма выпрацоўкі ў школьнікаў самастойнасці, актыўнасці, умення працаваць з літаратурай, творча думаць і дзейнічаць. Семінар па АіСМК не павінен паўтараць урок, але павінен утрымліваць сувязь з асноўнымі палажэннямі.

Семінары адрозніваюцца:

1) вялікай ступенню самастойнасці пры падрыхтоўцы да семінара, большай актыўнасцю навучэнцаў пры абмеркаванні вынікаў падрыхтоўкі, валоданнем навыкаў працы з літаратурай;

2) зменай арганізацыі этапаў навучання (іх паслядоўнасці), напрыклад, хатняе заданне носіць апераджальны характар, а яго праверка супадае з вывучэннем новага матэрыялу;

3) зменай функцый, выконваемых настаўнікам і навучэнцамі; навучэнцы выконваюць інфармацыйную функцыю, а настаўнік - рэгулятыўную і арганізатарскую.

Семінару можа папярэднічаць правядзенне кансультацыі, на якой яго кіраўнік растлумачвае тэму і мэта занятку, сутнасць якія выносяцца на абмеркаванне пытанняў, дае неабходныя ўказанні па падрыхтоўцы дакладаў, паведамленняў і іншых фіксаваных выступаў (рэфератыўных паведамленняў, агляду літаратуры і інш.), якія носяць, галоўнай чынам, метадычны характар. Адным з асноўных умоў паспяховага правядзення семінара з'яўляецца наяўнасць даступных кожнаму вучню крыніц вучэбнай і навуковай літаратуры, даведкавых матэрыялаў, як на папяровых носьбітах (кнігі), так і ў выглядзе электроннага рэсурсу.

Важнымі момантамі методыкі падрыхтоўкі семінара з'яўляюцца:

­ яго арыентаванасць на прыцягненне да актыўнага ўдзелу большасці навучэнцаў класа:

­ своечасовасць інфармавання навучэнцаў аб мэце, тэме і плане семінара, прадуманасць плану, занясенне карэктыў у яго ў адпаведнасці з пажаданнямі навучэнцаў;

­ сістэма падрыхтоўкі: падбор асноўнай і дадатковай літаратуры, характар кансультацый, праца кансультантаў, правядзенне рады справы, творчых груп, распрацоўка алгарытмаў (як працаваць з літаратурай, як пісаць тэзісы, як рыхтаваць даклады, як выступаць);

­ распрацоўка сістэмы дыферэнцыяваных заданняў (падрыхтоўка дакладаў, рэцэнзаванне, апанаванне, заданні для збору матэрыялаў у музеях, архівах, установах, інтэрв'юіраванне, падрыхтоўка схем, табліц, графікаў, дэманстрацый і т.д.);

­ скіраванасць семінара на раскрыццё творчых магчымасцяў навучэнцаў;

­ выразнасць азначэння тэмы і мэты семінара;

­ псіхалагічная падрыхтоўка навучэнцаў да абмеркавання пытанняў;

­ формы стымуліравання іх актыўнасці і пазнавальнай цікавасці;

­ суадносіны дзейнасці настаўніка і навучэнцаў; сцісласць і мэтанакіраванасць уступнага слова настаўніка, дарэчнасць і прадуманасць карэкцый, арганізацыя калектыўнага абмеркавання, дыскусіі.

Патрабаванні ды выступлення вучня на семінары:

1. сувязь выступлення з папярэдняй тэмай ці пытаннем;

2. раскрыцце сутнасці праблемы;

3. значэнне для навуковай і практычнай дзейнасці.

Неабходна вучыць навучэнцаў слухаць сваіх аднакласнікаў, не перарываць іх, фармуляваць сваю думку наконт выступлення. Настаўнік можа спыніць выступленне толькі ў двух выпадках: калі выступленне не па сутнасці пытання і калі выступаючы дапускае шмат грубых памылак.

Самай важнай часткай з'яўляецца абмеркаванне пытання. На гэтым этапе важная забяспечыць удзел кожнага вучня.

Структура семінара:

І. Арганізацыйны момант

ІІ. Уступнае словы настаўніка

ІІІ. Выступленне вучняў па пытаннях

ІV. Абмеркаванне пытанняў

V. Заключнае словы настаўніка.

VІ. Дамашнее заданне.

VІІ. Вынік уроку

Семінар, у адрозненне ад лекцыі, з'яўляецца адной з асноўных формаў групавых вучэбных заняткаў па АіСМК. Падчас семінарскіх заняткаў вучні авалодваюць метадалогіяй навукі, набываюць навыкі самастойнай працы і яе афармлення (вусновага або пісьмовага выкладу, аргументаванай абароны ўласных высноў).

Эфектыўнасць семінарскіх заняткаў значна ўзрастае, калі педагог загадзя прадумае пажаданы ход дыскусіі, а таксама пытанні, якія прымусяць самастойна шукаць шляхі рашэння ўзніклай вучэбна-пазнавальнай праблемы, дапамогуць адмовіцца ад звыклых штампаў і стэрэатыпаў мыслення і стварыць умовы для выказвання навучэнцамі асабістай пазіцыі. Магчымасці семінара таксама дазваляюць мадэляваць любую сітуацыю і выкарыстаць яе ў вучэбных і выхаваўчых мэтах.