1. Бағдарламада гистограмма операторының пайда болуы.

Бағдарламада оператордың пайда болуын гистограмма түрінде көрсетуге болады. Ол үшін тек подпрограмма жазса жеткілікті. Ол бағдарламада тіркелген барлық операторларды және пайда болған операторларды есептеп отырады. Кейбір операторлардың қайталануы бағдарламаны визуалды көрінетіндей етеді. Бұл көбінесе ортақ функционалдық қолдануға арналған бағдарлама. Көз әр түрлі гистограмммадағы амплитуда мәнін нашар ажыратады; сондықтан оператордың пайда болу жиілігі бір бағдарламада бейнелеген жөн, яғни басқа бағдарламада пайда болу жиілігіне қатысты. Осы жағдайда бір кластағы бағдарлама нүктесі биссектрисаның бірінші квадрантасында 45 градус бұрышқа орналасқан.

 Корреляция ұғымын қолданып визуалды гистограмманы қабылдап, математикалық түрде көрсетуге болады. Қарапайым бағаны былай алуға болады: әр бір операторды n нөмері арқылы есептеу, екі бағдарламада да пайда болудың орташа жиілігі S[n]/2 және әр бір бағдарламада пайда болудың әр түрлі жиілігі D[n] .

Бір оператор үшін adeq[n] математикалық түрде былай жазылады:

adeq[n]=S[n]/2-D[n]=(f1[n]+f2[n])/2-¦f1[n]-f2[n]¦,

Мұндағы, f1[n],f2[n]- 1 және2 бағдарламаға сәйкес n нөмерлі операторының пайда болу жиілігі.

S[n]- екі бағдарламада да n нөмерлі операторының пайда болу жиілігінің орташа суммасы.

D[n]- екі бағдарламада да n нөмерлі операторының пайда болу жиілігінің арасындағы айырмашылық.

 Бағдарлама ұзындығына тәуелділікті алып тастау үшін, екі бағдарламада да сумманы оператордың толық санына бөледі. Бұндай тәсіл adeq(1,2) екі бағдарламада былай жазылады:

adeq(1,2)=E(S[n]-2D[n])/ES[n],

Мұндағы, N- тілдегі оператор саны.

Егер екі бағдарламада да оператор жиілігінің пайда болуы бірдей болса, онда адекваттық тәсіл adeq(1,2)=1; егер бағдарламаға қатысты операторлар қиылысуды құрса, adeq(1,2)=-1 болады.

Корреляция үшін статистикалық формула түрі:

corr(1,2)=E(f1[n]-f1)(f2[n]-f2)/[E(f1[n]-f1)^2E(f2[n]-f2)^2]^1/2^

Мұндағы, f1,f2-1және 2-ші программадағы барлық командаларға сәйкес жиіліктің орташа мәні.

Шағын программалардың ретіне тәуелді болмағандықтан операторлардың шығу жиілігін екі программаны салыстырғанда тиімді болады.программа басқа программалық модульдермен тіркесіп программалық өнімге орналасқан болса,онда ол аз жарамды болады.үлкен программадағы модульдің бар екенін көрсету үшін өзара корреляция коэффициенті ыңғайлырақ болып келеді.Корреляциялық мінездемелердің айырмашылықтарына көңіл бөле отырып,берілген бөлімде спектрлердің жиіліктік корреляциясы қарастырылғанын байқаймыз.

1.2 Қарапайым өзара корреляция

Бұл бөлімде операторлардың реттілік корреляциясы қарастырылады.өзара корреляция әртүрлі программа нүктелеріндегі операторлардың өзара байланысының бағасы үшін қолданылуы мүмкін.операторлардың реттілігін салыстыру арқылы операторлардың өзара корреляциясын тексеруге болады.егер реттілікте бірдей операторлар болса,онда бұл оқиға фиксирленеді және де олардың жалпы саны қосылады.осы жағдайда бір программа басқа программадан қысқа болса,онда қысқа программа циклдік қайталанумен ұзартылады.егер екі программа бірегей болса,онда операторлардың фиксирленген санының программадағы операторлардың ортақ санына қатынасы1-ге тең болады.

L1>L2 жағдайында seq1 операторының реттілігінің ұзындығы L1,ал seq2 реттілігінің ұзындығы L2 болсын.seq2 элементі n элементке жылжытылсын,seq2 реттілігі c(n+k)=M элементіне теңестірілгенше.Егер n+k>L1 болса,онда k:=k-L1 болады.

S[n]арқылы берілген n элементтерінің сәйкес санын белгілейік,онда осы сумманы есептеу үшін келесі рекурентті алгоритмді пайдалануға болады:

Sum(n):=0

For n=1 to L1

Sum (n):=sum (n)+1

Next n

Sn:=sum(n)

S[n]-ге сәйкес сумма графикте көрсетіледі.содан кейін реттіліктің біреуі бір элементке орналасады және процедура реттіліктің барлық ұзындығына жалғасады.Ортақ модулі бар екі программа модуль ұзындығына тең болатын,сәйкес саны және ортақ модулі бар екі программа күту режимінде болады.