Hedonizm

(Gr. hedone- przyjemność)

2 nurty hedonizmu: Cyrenaicy (skrajny hedonizm) i Epikurejczycy

Cyrenaicy

Przedstawiciel- Arystyp z Cyreny

Jako pierwszy uczeń Sokratesa brał pieniądze za nauki, tłumaczył to chęcią nauczenia się jak zarządzać pieniędzmi. Równolatek Platona, wzajemnie sobą pogardzali.

Absolutyzacja zmysłów, przyjemności- przyjemność dobrem najwyższym

Wszystko co mamy jest nam dane poprzez jakieś stany zmysłowe- stany te mogą być przyjemne albo przykre. Zabiegamy o stany przyjemne unikając przykrych, w takim razie przyjemność jest jedynym dobrem. Problemem jest ulotność przyjemności.

Suma stanów przyjemnych= szczeście.

Im więcej przyjemnych stanów tym bardziej będziemy szczęśliwi. Szczęście sumą przyjemności. Nie ma innego celu, niż osiągniecie przyjemności.

Przyjemności nie różnią się jakością, ale różnią się intensywnością.

"Przyjemność różni się od przyjemności tylko tym, ze jedna od drugiej jest przyjemniejsza"

Epikureizm

Przedstawiciel- Epikur

Szkoła Epikurejczyków (odmienna od Cyrenajczyków)

Nowy etos człowieczeństwa- jednostkowość, a nie obywatelskość

Szczęście= przyjemność, lęki sprawiają, że człowiek nie odczuwa przyjemności.

Największe cierpienie ludzi-strach, ludzie nie mogą w pełni wykorzystać swojego potencjału bo się boją, strach zmienia nasze zachowanie, nie myślimy przytomnie, jesteśmy podatni na manipulacje.

Lęki według Epikura:

-lęk przed Bogiem ( religia nie równa się Bogu- religia jako sposób manipulacji, religia jako opium mas- Marks, Epikur wierzył ale był przeciwnikiem religii, "bezbożnym jest ten co wierzy w to co tłumy", w bogu nie powinno być strachu, bóg- wieczność i szczęśliwość-ujęcie boga przez Epikura

- lęk przed śmiercią- jak długo jesteśmy my nie ma śmierci, kiedy pojawia się śmierć nie ma nas-> głupiec to ktoś kto się boi śmierci- jak długo jest podmiot odczuwający tak długo nie ma śmierci, rozwiązanie- uleczyć strach przed śmiercią poprzez afirmację śmierci-zacznij żyć

- lęk przed cierpieniem- jeśli cierpienie jest długotrwałe to jest rozłożone na wiele jednostek czasowych czyli jest słabe, jak jest krótkie to zazwyczaj prowadzi do śmierci więc w ogóle nie ma problemu:)

- lęk przed ludźmi- rozwiązanie- znaleźć wśród ludzi swoich przyjaciół, ludzi, którzy myślą podobnie, Epikur afirmuje państwo (sfera publiczna konieczna do zneutralizowania szkodliwego wpływu ludzi na siebie, potrzebne jest państwo i prawo, które tego strzeże, brak natomiast aktywnego angażowania się w przestrzeń publiczną -polityka nie da nam szczęścia, państwo ma pozytywne funkcje ale z drugiej strony brak angażowania się w tą sferę

Epikureizm- radość jest wrodzona, ludzie zamiast cieszyć się życiem generują sobie problemy, zapominają o tym że największe szczęście to sam fakt, ze żyją

Zdrowe ciało+ spokój duszy (umysłu)= szczęście (przyjemność)

Każda przyjemność jest dobrem, ale nie każdą trzeba wybrać.

Każde cierpienie jest złem ale to nie znaczy, że każdego należy unikać.

"Najwięcej przyjemności ma ten kto ma najmniej potrzeb"

"Komu nie wystarcza mało temu nic nie wystarczy"

Epikur- minimalista