4. Przedmiot badań mikroekonomii

Praktycznie, niemal wszystkie dobra są dobrami ekonomicznymi i stanowią przedmiot badań i zainteresowań mikroekonomii.

Każda działalność ludzka opiera się na dokonywaniu wyborów, w związku z tym dla każdej realizowanej działalności istnieje koszt alternatywny, czyli konieczność rezygnacji z innej działalności.

Decyzje dotyczące alokacji (rozmieszczenia) czynników w różnych zastosowaniach produkcyjnych podejmują właściciele czynników produkcji:

- gospodarstwa domowe

- podmioty gospodarcze.

Mikroekonomia zajmuje się sposobem rozwiązywania problemu rzadkości przez poszczególne podmioty gospodarujące.

Mikroekonomia bada cele działalności podmiotów gospodarujących i formułuje kryteria wyboru decyzji optymalnych.

Zadaniem mikroekonomii jest wyjaśnienie jak i dlaczego dany podmiot funkcjonuje w określonych warunkach.

Na rynku produktów i usług konsumpcyjnych weryfikowane są zamierzenia konsumentów i producentów.

Na rynku czynników produkcji weryfikowane są zamierzenia właścicieli czynników produkcji i firm kupujących czynniki produkcji.

Ze względu na występowanie rynku produktów i usług konsumpcyjnych oraz rynku czynników wytwórczych, działania poszczególnych podmiotów są ze sobą powiązane, tworząc zamknięty obieg pieniężny i rzeczowy w gospodarce.

Zamknięty obieg pieniężny I rzeczowy w gospodarce

Rynek produktów

I usług konsumpcyjnych

Konsumenci

wynagrodzenie czynników produkcji

wydatki konsumentów

czynniki produkcji

produkty i usługi konsumpcyjne

przychody producentów

Rynek czynników produkcji

Producenci

koszty

produkcji

czynniki produkcji

produkty

I usługi konsumpcyjne

5. Krzywa możliwości produkcyjnych

B

B_max

B₁

B₂

C

KMP

D

0 A1 a2 Amax a

Krzywa możliwości produkcyjnych przedstawia problem rzadkości, konieczności wyboru i kosztu alternatywnego.

Krzywa możliwości produkcyjnych – graficzne przedstawienie różnych kombinacji dóbr, które mogą być wytworzone przy pełnym i efektywnym wykorzystaniu wszystkich dostępnych zasobów.

KMP przedstawia możliwe kombinacje dóbr A i B, jakie gospodarka może wytworzyć przy pełnym i efektywnym wykorzystaniu zasobów.

Każda kombinacja ilościowa dóbr A i B leżąca na krzywej gwarantuje pełne zatrudnienie zasobów przy najlepszej z dostępnych technologii.

stopa transformacji - ilość dobra z jakiej trzeba zrezygnować, aby otrzymać określoną ilość innego dobra

Krańcowa stopa transformacji (marginal rate of transformation – MRT) dobra B w dobro A informuje, o ile należy zmniejszyć produkcję dobra B, aby móc zwiększyć produkcję dobra A o jednostkę.

spadek produkcji dobra B

MRT =

przyrost produkcji dobra A o jednostkę

a) stała MRT

B

KMP

0 A

Liniowa KMP charakteryzuje się stałym kosztem alternatywnym.

Zwiększenie produkcji A o jednostkę wymaga rezygnacji zawsze ze stałej ilości dobra B.

Wzrost produkcji dobra B o jednostkę wymaga rezygnacji zawsze z takiej samej ilości dobra A.

b) rosnąca MRT

B

KMP

0 A

Wklęsła w stosunku do początku układu współrzędnych KMP charakteryzuje się rosnącym kosztem alternatywnym.

Aby zwiększyć produkcję dobra A, trzeba zrezygnować z coraz większej ilości dobra B.

Aby zwiększyć produkcję dobra B, trzeba zrezygnować z coraz większej ilości dobra A.

c) malejąca MRT

B

KMP

0 A

Wypukła w stosunku do początku układu współrzędnych KMP charakteryzuje się malejącym kosztem alternatywnym.

Zwiększenie produkcji dobra A pociąga za sobą konieczność rezygnacji z coraz mniejszej ilości dobra B.

Aby zwiększyć produkcję B, trzeba zrezygnować z coraz mniejszej ilości dobra A.