Ścieżka ekspansji
Ścieżka ekspansji produkcji to:
krzywa łącząca kolejne kombinacje najniższych kosztów pozwalające na osiąganie coraz to większej produkcji,
zbiór punktów, dla których krańcowa stopa technicznej substytucji (MRTS) czynników produkcji jest równa relacji ich cen,
długookresowa krzywa ilustrująca najniższe koszty osiągania kolejnych wielkości produkcji.
K
L
– zatrudnienie K
– kapitał TC1,
TC2,
TC3
– izokoszty X1,
X2,
X3
–
izokwanty
TC3
Ścieżka
ekspansji
TC2
TC1
X3
X2
X1
0
L
Ścieżka ekspansji, po przeniesieniu jej z płaszczyzny dwuczynnikowej na płaszczyznę kosztu całkowitego i skali produkcji staje się długookresową krzywą kosztu całkowitego.
Korzyści skali
korzyści skali - występują, gdy koszty rosną wolniej niż wielkość produkcji, koszt przeciętny maleje
Wraz ze wzrostem skali produkcji rosną możliwości:
lepszego wykorzystania aparatu wytwórczego, wyższej produktywności,
relatywnego obniżenia rezerw,
uzyskania wyższego stopnia specjalizacji siły roboczej,
osiągnięcia wyższej wydajności,
prowadzenia i korzystania z wyników prac badawczo-rozwojowych,
stosowania postępu innowacyjnego,
korzystania z nowoczesnych technologii i lepszych rozwiązań organizacyjnych,
za sprawą większej skali produkcji rośnie zapotrzebowanie na większe ilości czynników wytwórczych, a zatem prawdopodobne stają się rabaty z tytułu jednorazowych zakupów znacznych ilości czynników wytwórczych.
W zależności od podatności danej produkcji na korzyści skali krzywa kosztu długookresowego może mieć przebieg odpowiadający jednemu z 3 wzorców:
5.12.1. Krzywe długookresowych kosztów całkowitych LRTC a korzyści skali
TC
TC3 TC2
TC1
TC TC3
TC2
TC1
TC
TC3
TC2 TC1
LRTC
LRTC
LRTC
0 X1
X2
X3
X 0 X1
X2
X3
X 0 X1
X2
X3
X
ROSNĄCE
K.S. STAŁE K.S. MALEJĄCE
K.S.
5.12.2. Krzywe długookresowych kosztów przeciętnych LRAC w warunkach rosnących, stałych i malejących korzyści skali
C
C C
LRAC
LRAC
LRAC
ROSNĄCE
K.S. STAŁE K.S. MALEJĄCE
K.S.
0
X 0 X 0
X