Жаночыя імёны:

Агапія (разм. Агата, Гана; грэч.) — харошая, добрая;

Агрыпіна (разм. Грыпіна, Агруся, Груня, Рыпіна; лац.) — этымалогія невядомая;

Акуліна (разм. Куліна, Акуліта; лац.) — арліная;

Ала (грэч.) —другая, наступная; па другой версіі імя лац. паходжання;

Алена (разм. Лена, Алёна, Ялена, Гэля, Аліся; грэч.) — святло, зіхаценне, бляск;

*Алеся (грэч.) — мужная;

Аліса (грэч.) — праўда;

Аляксандра (разм. Александрына; грэч.) — мужная, абаронца людзей;

Ангеліна (разм. Анжэла; грэч.) — анёльская. Стала папулярным у другой палове XX ст. Уваходзіць у лік самых модных з 20 жаночых імёнаў;

Антаніна (разм. Антоля; лац. або грэч.) — кветка; тая, хто ўступае ў бой;

Антонія (разм. Антося; лац. або грэч.) — тая, хто ўступае ў бой; хто набывае ўзамен;

*Анюта (старажытнаяур.) — сімпатычная, мілавідная, раскоша, любата;

*Барбара (лац.) — язычніца, чужаземка; пашыранае сярод беларусаў-ка-толікаў. Параўн.: Варвара;

Браніслава (разм. Броня; слав.) — ахоўваючая, аберагаючая славу;

Бэла (лац.) — прыгожая. Трапіла на Беларусь у першай чвэрці XX ст.;

Валерыя (лац.) — моцная, бадзёрая;

Валянціна (лац.) — моцная, здаровая;

Варвара (разм. Вара, Варка; лац.) — язычніца, чужаземка. Параўн.: Барбара;

Венера (лац.) — прыгожая, каханая. Параўн.: Венера — багіня кахання і прыгажосці ў старажытн. грэкаў;

Вера (слав.) — спадзяванне, надзея;

Вераніка (грэч.) —тая, што нясе перамогу; па другой версіі — ураджэнка італ. горада Вероны;

Вікторыя (разм. Вікта, Вікця, Віка; лац.) — перамога;

Віталіна (лац.) — жыццёвая;

Вольга (разм. Волька, Воля; сканд.) — дакладнай этымалогіі няма, аднак некаторыя лічаць, што гэта жаночы варыянт ад імя Алег, што значыць святы;

Вячаслава (слав.) — вялікая слава;

Галіна (разм. Галя; грэч.) — спакойная, лагодная, рахманая; па другой версіі з лац. мовы, дзе мела значэнне «курыца»;

Ганна (разм. Гануля, Гануся і інш.; старажытнаяўр.) — сімпатычная, мілавідная, раскоша, любата;

Дар'я (разм. Адарка, Адар'я, Дарка; грэч.) — пераможца;

Ева (старажытнаяўр.) — жанчына, жывая, жонка Адама;

Ефрасіння (разм. Прося; грэч.) — родная;

Жанна — запазычанае ў савецкі час з фр. мовы ў гонар Жанны д'Арк;

Зінаіда (разм. Зіна; грэч.) — народжаная Зеўсам, боская;

Зося (грэч.) — мудрая. Гл.: Софія;

Ірына (грэч.) — мір, цішыня;

Казіміра (слав.) — дакладнай этымалогіі няма; пашыранае ў беларусаў-католікаў;

Канстанцыя (разм. Кастуся) — пастаянная, стойкая;

Капіталіна (разм. Капа; лац.) — народжаная ў Капітоліі, на ўзгорку ў Рыме;

Караліна — дакладнай этымалогіі няма. Магчыма, жаночы варыянт ад ка-таліцкага імя Карэль, што значыць «кароль»;

Кацярына (разм. Каця, Кася, Катра; грэч.) — чыстая;

Клаўдзія (разм. Клава, Клаўдзея; лац.) — кульгавая;

Клара (лац.) — ясная;

Ксенія (разм. Аксеня; грэч.) — гасцінная ці чужаземка; у апошнія гады ўзрасла цікавасць да ўкраінскай формы гэтага імя — Аксана;

Ларыса (разм. Лара, Лора; грэч.) — чайка;

Лідзія (разм. Ліда; грэч.) — відаць, ад назвы вобласці Старажытнай Грэцьіі — Лідзіі, што ў Малой Азії;

Лізавета (разм. Лісавета, Ліза; старажытнаяўр.)— Бога майго клятва; тая, што шануе Бога;

Лілія (разм. Ліля) – узнікла параўнальна нядаўна, відаць, ад назвы кветкі ліліі;

Любава (слав.) – старажытнае язычніцкае імя, што значыць «любімая»;

Любаміра (слав.) – любімая людзьмі, грамадою;

Любоў (разм. Люба, Любіна; слав.) — прьіхільнасць, адданасць, цікавасць;

Людміла (слав.) – мілая, добрая людзям;

Мая – відаць, ад назвы аднайменнага месяца ці ў гонар свята 1 Мая;

Малання (разм, Маланка, Малаша, Малаха; лац.) — смуглая, чорная;

Маргарыта (разм, Маргарэта; грэч.) — жамчужына;

Марфа (разм, Мархва; з арамейск.) — гаспадыня, настаўніца;

Марыана (лац ) – узнікла ў выніку зліцця імёнаў Марыя і Анна (Ганна);

Марына (лац.) – марская;

Марыя (разм Мар'я, Марыля; старажытнаяўр.) — горкая, любімая Богам;

Матрона (разм, Матруна, Метра; лац.) — знатная, знакамітая жанчына;

Маўра (лац.) – цемнаскурая.

Надзежда (разм. Надзея, Надзя, слав.) — спадзяванне, чаканне чаго-небудзь;

Настасся (разм Настуля, Наста, Настаха; грэч.) — уваскрэслая. У XVI—XIX стст. было самым частым жаночым імем;

Наталля (разм. Наталка; лац.) – родная;

Ніна – паходжанне да канца не высветлена, па адной з версій «ласкавая»;

Паліна (разм, Поля, лац.) – малая;

Паўліна (лац.) – малая; відаць, варыянт ад мужчынскага імя Павел;

Пелагея (разм, Палаг'я, Палашка; грэч.) — марская; параўн.: Марына — лац.

Петрунела (разм, Пятруся; грэч.) — цвёрдая, скала, камень;

Праскоўя (разм, Параска, грэч.) - пятніца, пярэдадзень свята;

Рагнеда (слав.) – паходжанне невядомае;

Разалія (разм. Разаля, Ружына) — відаць, ад назвы кветкі ружы, у рус. мове «роза»;

Раіса (разм Рая; грэч.) – лёгкая, пакорлівая;

Расціслава (слав) – памнажаючая славу;

Саламея (разм. Саламеня, Салоха, Салюта; грэч.) — мірная;

Святаслана (слав.) – светая слава;

Святлана (разм, Света; слав.) — светлая, ясная;

Серафіма (грэч.) – палымяная, гарачая;

Софія (разм. Софа, Сахвея; грэч.) — мудрая. Параўн.: Зося — частае ў беларусаў;

Станіслава (разм. Стася; слав.) — гл.: Станіслаў;

Стэла (лац.) — зорка;

Стэфанія (грэч.) — жаночы варыянт ад Стэфаніі, што азначае «вянок, якім упрыгожваюць лепшых воінаў», частае ў беларусаў-католікаў;

Сцепаніда (разм. Стэпа, Сцёха, Стэфа; грэч.) — павенчаная;

Таісія (разм. Taica) — паходжанне невядомае, трапіла да нас з Егіпта праз Візантыю разам з прыняццем хрысціянства;

Тамара (разм. Тома; старажытнаяўр.) — фінікавая пальма;

Таццяна (разм. Тацяна, Таня; грэч., лац.) — наладжвальніца, арганізатарка;

Уладзіслава (слав.) — валодаючая славаю;

Усціння (разм. Усця, Юстына, Юста; лац.) — справядлівая;

Фаіна (разм. Фаня; грэч.) — сіяючая, светлая;

Фёкла (разм. Тэкля; грэч.) — праслаўленая, слава божая;

Фядора (разм. Хвядора, Хадора, Тадора; грэч.) — божы дар;

Фядосся (разм. Хвядося, Хадося, Тадося; грэч.) — Богам даная;

Хрысціна (разм. Хрысця, Хрыстына; грэч.) — тая, што належыць Хрысту; па другой Bepcii — уратаваная;

Часлава (разм. Чэся; слав.) — этымалогія нявысветленая; пашыранае ў беларусаў-католікаў;

Эльвіра (icn.) — паходжанне пакуль невядомае;

Эліна (грэч.) — ураджэнка Грэцыі, грачанка;

Эма (з герм, моў) — старанная, руплівая;

Эмілія (з герм, моў) — ласкавая, ліслівая;

Юлія (разм. Юля, Юльяна; лац.) — з вядомага рымскага роду Юліяў або кучаравая;

Яна — жаночы варыянт ад iмені Ян (усходнеслав. Іван), запазычанае ў апошні час з польскай мовы;

Яраслава (слав.) — жаночы варыянт ад Яраслаў. Гл.: Яраслаў;

Яўгенія (разм. Яўгення, Аўгіння, Еўга, Аўгуся; грэч.) — высакародная, прыстойная;

Яўхімія (разм. Аўхімія, Xiмa; грэч.) — набожная, лагодная.

ЗМЕСТ

Ад аўтара 3