2. Основні функції фо

1. Комунікативна - їх призначення служити засобом спілкування

2. Когнітивна – (пізнавальна) - опосередковане свідомістю людини віддзеркалення об'єктів реального миру, сприяюче їх пізнанню

3. Номінативна - співвіднесення ФО з об'єктами і ситуаціями реального миру і заміна цих об'єктів і ситуацій в мовній діяльності їх найменуваннями фразеологізмів.

3.Класифікація фразеологізмів м. Тріандафілідіса у новогрецькій мові

1. Ιδιωτισμοί – είναι εκφραστικά και αναντικατάστατα στοιχειά που πλουτίζουν την κοινή γλώσσα, οι εκφράσεις που λέγονται μόνο στη δική μας γλώσσα και έχουν πάρει ξεχωριστή σημασία (π.χ.: Έτσι και έτσι˙ μια για πάντα˙ , δανικά και αγύριστα ).

2. Παροιμιακές φράσεις – (як фр.єдності) στερεότυπες εκφράσεις γεννημένες συχνά από τις παροιμίες που με κάποια μεταφορά χαρακτηρίζουν παραστατικότερα ότι θα λεγόταν αλλιώς με κυριολεξία (π.χ.: Τρεις και ο κούκος ˙ τρέχουν τα σάλια μου˙ έξω από τα δόντια˙ μέσα απ’τα δόντια˙ της τρελής τα μαλλιά˙σιγανό ποτάμι˙(από σιγανό ποτάμι να φοβάμαι);

3. Παροιμίες – φράσεις λαϊκές που εκφράζουν κάτι με παρομοίωση (π.χ.: παπούτσι από τον τόπο σου και ας είναι μπαλωμένο);

4. Γνωμικά - είδος παροιμίας όπου όμως δεν υπάρχει πάντοτε μια μεταφορά και φανερώνει μια πρακτική αλήθεια ή δίνει παραγγέλματα (=διαταγές) για την λαϊκή ζωή (π.χ.: καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται˙το αίμα νερό δεν γίνεται˙ νους υγιής εν σώματι υγιεί);

5. Φράσεις ιστορικές – γεννημένες από ιστορικά ή τοπικά περιστατικά ή που υπόθηκαν από ιστορικά πρόσωπα (π.χ.: Εύρηκα);

6. Φράσεις λογοτεχνικές – οι φράσεις που έχουν λογοτεχνική πηγή (π.χ.: Του κύκλου τα γυρίσματα˙ τα μάτια της ψυχής);

7. Λόγοι ιδιωτισμοί- έχουν συνήθως γραμματικά στοιχεία που δεν συνηθίζονται στη σημερινή γλώσσα (π.χ.: περί ανέμων και υδάτων˙ ή ταν ή επί τας˙ στο άξε σβήσε);

4. Характеристика фразеологічних одиниць д. Лукатоса у новогрецькій мов.

Στην ελληνική γλώσσα παροιμίες εξετάζονται ποιο πολύ στη λαογραφία.

Σύμφωνα με τον Δημήτρη Λουκάτο

Παροιμία – είναι μικρός έμμετρος ή πεζός ο λόγος που διατυπώνει παραστατικά και συχνότατα αλληγορικά μια σοφή γνώμη, μια διατύπωση, μια συμβουλή, και που επαναλαμβάνεται στον καθημερινό λόγο σαν επιχείρημα, ή παράδειγμα.

Δημήτρης Λουκάτος διακρίνει τέτοια είδη παροιμιών:

Γνωμικά - άμεσες γνώμες και συμβουλές που μας δείχνουν τι γίνεται συνήθως στη ζωή και τι πρέπει να κάνουμε εμείς.

Π.χ.: πέντε μέτρα και ένα κόβε

Όποιος βιάζεται σκοντάφτει

Παρομοιωτικές παροιμίες – αλληγορίες από τη ζωή.

Π.χ.: Όλα τα έχει η Μαρία, μόνο ο φερετζές της λείπει

Δίνει στο σκύλο άχυρα και στο μουλάρι κρέας

Παροιμιακές φράσεις – φράσεις με παρομοίωση (порівняння та образні вирази які не є цілими реченнями.)

π.χ.: Σαν της τρελής τα μαλλιά

Από πέτρα σε λιθάρι

Γυρίζω σαν την ‘άδικη κατάρα

Όταν πήγαινες εσύ εγώ γύρισα

Βελλερισμοί – (προέρχεται από το όνομα του Samuel Weller – ηρώα ενός έργου του Karolou Dickens). Ειρωνική χρήση μιας παροιμίας σε λογοτεχνικό κείμενο που χρησιμοποιείται λίγο –πολύ αλλαγμένη σε ευθύ λόγο από πρόσωπο που εμφανίζεται στο κείμενο. Η παροιμία βρίσκεται σε κωμικοειρωνική αντίθεση με τον τρόπο ενέργειας του προσώπου αυτού και η όλη σκηνή περιγράφεται από την οπτική γωνιά ενός ανώνυμου μάρτυρα, συνήθως του συγγραφέα.

π.χ.: «πολλά παιδιά, πολλή ευλογιά» είπε ο παπάς. Καθώς έβαζε το πεντοχίλιαρο της βάπτισης στην τσέπη του.

Όλα είναι μάταιό της, πού’λεγε κι ο Παναγιώτης

«Όλα με το μέτρο» - έλεγε ο ράφτης και χτυπούσε με την μεζούρα του τη γυναίκα του.

Παροιμιόμυθοι – πολύ συχνά μεγάλες εκφράσεις, στη μορφή του διαλόγου, με ομοιοκαταληξία.

π.χ.:Η γριά δεν είχε διάολο και αγόρασε γουρούνι

Έτρεχε να μην βράχει κι έπεσε στο ποτάμι

- Γεια σου Γιάννη!

- Κουκιά σπέρνω

Βοηθά με σε βοηθώ να ανεβούμε στο βουνό

Η χάρη θέλει αντίχαρη και πάλι να’ναι χάρη