- •1)Вызначэнне гістарычнай крыніцы. Прадмет і задачы крыніцазнаўства гісторыі Беларусі.
- •2)Тыпы I віды крыніц па гісторыі Беларусі. Асноўныя публікацыі крыніц па гісторыі Беларусі.
- •3)Асноўныя этапы крыніцазнаўчага аналіза. Крыніцазнаўчая крытыка.
- •4)Даследаванні крыніц па гісторыі Беларусі ў хіх – пачатку хх ст. Асноўныя публікацыі крыніц хіх – пачатку хх ст.
- •5.Арганізацыя крыніцазнаўчых даследаванняў і публікацыі крыніц па гісторыі Беларусі ў 20 – 30 - я гг. Хх ст..
- •6)Публікацыі крыніц па гісторыі Беларусі ў 50 - 80-X гг. Хх ст.
- •7)Публікацыі гістарычных крыніц у 90-х гг. Хх – пачатку ххі ст
- •8)Агульная характарыстыка летапісаў як гістарычнай крыніцы. Этапы летапісання на Беларусі. Методыка аналізу летапісных помнікаў.
- •9)Пачатак летапісання: “Аповесць мінулых гадоў”. Крыніцы і значэнне “Аповесці...” для вывучэння гісторыі Беларусі.
- •10)Агульная характарыстыка развіцця беларуска-літоўскага летапісання. Класіфікацыя летапісаў.
- •11)“Летапісец вялікіх князёў літоўскіх” як гістарычная крыніца.
- •13)“Хроніка Вялікага княства Літоўскага і Жамойцкага” як гістарычная крыніца, яго рэдакцыі.
- •14)Хроніка Быхаўца” як гістарычная крыніца. Методыка аналізу легендарных частак летапісаў.
- •16. “Хроніка” Мацея Стрыйкоўскага. Крыніцы і значэнне хронікі для вывучэння гісторыі Беларусі.
- •18)“Баркалабаўскі летапіс” як гістарычная крыніца.
- •21. Асаблівасці агіяграфічнай літаратуры хіі – хіv ст. Як гістарычнай крыніцы.
- •22. “Жыццё Ефрасінні Полацкай” : крыніцазнаўчы аналіз.
- •23."Жыццё трох віленскіх пакутнікаў" : крыніцазнаўчы аналіз.
- •24.Царкоўна-палемічная літаратуря хі – хvііі ст.: асноўныя этапы развіцця і асаблівасці адлюстравання гістарычнай рэчаіснасці.
- •25."Ліст да Абуховіча" : крыніцазнаўчы аналіз.
- •26."Лісты" ("Отпісы") ф.Кміты-Чарнобыльскага : крыніцазнаўчы аналіз.
- •27)Арганізацыя і установы цэнзуры ў Расійскай імперыі і іх асаблівасці на тэрыторыі Беларусі ў XIX - пачатку XX ст.
- •28)Арганізацыя і дзейнасць цэнзуры ў савецкі час. Галоўліт бсср.
- •29. Общая характеристика мемуарной литературы как исторического источника, ее виды и этапы развития в Беларуси.
- •30) Асноўныя помнікі мемуарнай літаратуры XVI – XVIII ст. Як гістарычная крыніца і іх характарыстыка.
- •31."Гістарычныя запіскі" ф.Еўлашоўскага : крыніцазнаўчы аналіз.
- •32.Запіскі замежных дыпламатаў і падарожнікаў XVI – XVIII ст. Як крыніца па гісторыі Беларусі.
- •33.Мемуарная літаратура як гістарычная крыніца ў XIX – хх ст. І асаблівасці яе вывучэння.
- •34.Характарыстыка этапаў развіцця і асноўных відаў мемуараў навейшага часу. Асаблівасці крыніцазнаўчага аналіза.
- •35. Прамова Мялешкі”: крыніцазнаўчы аналіз.
- •36.Перыядычны друк як гістарычная крыніца і этапы яго развіцця ў Беларусі. Праблемы крыніцазнаўчага вывучэння перыядычнага друку.
- •37. Перыядычныя выданні на тэрыторыі Беларусі ў канцы хvііі - пачатку хх ст.
- •38. Перыядычны друк у савецкі час. Этапы развіцця і праблемы крыніцазнаўчага вывучэння.
- •40.Віды заканадаўчых дакументаў Вялікага княства літоўскага і Рэчы Паспалітай. Асноўныя публікацыі матэрыялаў заканадаўства.
- •41. Земскія прывілеі як гістарычная крыніца.
- •42. Абласныя прывілеі як гістарычная крыніца, асаблівасці іх генезіса
- •43)Валасныя прывілеі як гістарычная крыніца.
- •44.Граматы гарадам (Магдэбургскія прывілеі) як гістарычная крыніца.
- •47.Статут 1588 і яго крыніцазнаўчая характарыстыка.
- •48. Канстытуцыі сеймаў Рэчы Паспалітай як гістарычная крыніца.
- •49.Тыпы I віды заканадаўчых дакументаў канца XVIII - пачатку XX ст. Публікацыі матэрыялаў заканадаўства.
- •50.Заканадаўчыя дакументы навейшага часу, IX класіфікацыя. Асноўныя публікацыі матэрыялаў заканадаўства.
- •51. Агульная характарыстыка актавых матэрыялаў, іх класіфікацыя і фармуляр.
- •52.Агульная характарыстыка матэрыялаў справаводства, іх класіфікацыя і агульныя прынцыпы вывучэння.
- •53.Дзяржаўнае справаводства Вялікага княства Літоўскага і віды дакументавання.
- •54.“Літоўская Метрыка” як гістарычная крыніца.
- •55. Эканоміка-геаграфічныя і гаспадарчыя апісанні канца XVI – першай паловы xiх ст.: віды і асаблівасці адлюстравання інфармацыі.
- •56.Ваенна-статыстычныя агляды губерняў як гістарычная крыніца.
- •57.Статыстычныя крыніцы па гісторыі Беларусі XIX - пачатку XX ст.
- •12. “Беларуска-літоўскі летапіс 1446 г.” як гістарычная крыніца: гісторыя стварэння, крыніцы і склад.
34.Характарыстыка этапаў развіцця і асноўных відаў мемуараў навейшага часу. Асаблівасці крыніцазнаўчага аналіза.
Источники новейшего (советского) времени ярко свидетельствуют, что на протяжении своей жизни в разное время те или иные деятели по-разному оценивали события, осмысливали прошлое. Поэтому, несмотря на возможность разных подходов к классификации мемуарной литературы новейшего времени можно определить ее разделение на следующие периоды:
1. 1917-1927г.г. – в это время перевешивают мемуары участников революционного движения, гражданской войны. Их особенностью было то, что интересной была не столько личность автора, сколько события или особа, о которых писал мемуарист.
2. конец 1920-х – 1930-е г.г. – определяется и качеством и количеством мемуарной литературы. Репрессии вынудили многих авторов говорить меньше о себе, больше о событиях. Мемуары нивелируются, теряют свою индивидуальность и отличительность.
3. период ВОВ и первое послевоенное десятилетие – немногочисленность мемуарной литературы, перепечатка уже выданных материалов характеризует этот период. Большинство записей велось исключительно для себя (партизанские дневники и др.). Не произошло существенных изменений в развитии мемуарной литературы и в первое послевоенное десятилетие. В большинстве того небольшого количества мемуарных произведений, кот. появились в это время, перевешивала военная тематика.
4. вт. пол. 1950-х – сер. 1980-х г.г. – военная тематика сохраняет свое значение, однако круг желающих высказаться существенно расширяется. В этот период появляются сведения о ряде подпольных организаций, рядом с воспоминаниями партизан все чаще печатаются и мемуарные произведения подпольщиков. В 1970-1980-е г.г. появляются воспоминания, в которых отражаются мероприятия Советской власти в Зап. Беларуси, деятельность Компартии Зап. Беларуси. При этом некоторые авторы используют разные архивные документы, печать, переписку и т.д. В итоге чего такие мемуарные произведения приобретают черты научных исследований. Характерной чертой мемуарной литературы этого периода является выход в свет сборников воспоминаний, посвященных определенным личностям, известным деятелям подпольного и партизанского движения, а также выдающимся белорусским писателям и поэтам.
5. с конца 1980-х до нашего времени – главная черта этого периода – публикация тех произведений, которые, безусловно, не могли быть напечатаны раньше. Очень интересны воспоминания о деятельности белорусских национальных организаций в первые послевоенные годы.
35. Прамова Мялешкі”: крыніцазнаўчы аналіз.
«Речь Мелешки» - памятник белорусской литературы первой половины 17в. Принадлежит к юмористично-пародийным, сатирическим произведениям ораторской прозы. Создан в форме речи на сейме, приписанной смоленскому коменданту И. Мелешке. Впервые опубликован Немцевичем в 1822г. в переводе на польский язык.
Сопоставляя настоящее с прошлым, автор затрагивает повседневные проблемы общественной жизни Беларуси своего времени, дает яркие рисунки внутриполитического положения в стране. В произведении пародируются нравы и обычаи белорусской шляхты, критикуется антинародническая политика господствующего класса. Произведение глубоко патриотическое. Легкий юмор соединяется в нем с сатирой.
Автор «Речи Мелешки» - представитель служилой белорусской шляхты, человек светского мироощущения, приверженец традиционного уклада жизни.
Произведение направлено против иностранного засилья на белорусских землях, разрушения народных традиций. Произведение написано живым белорусским языком, богат народной фразеологией.