Қорытынды
Қазақияның
қалаларындағы христиан шіркеулерін
салу қарқынды жүріп жатыр екен. Бір ғана
Керекудің дәл бүгін православ, католик,
протестант шіркеулерінің құрылысын
аяқталып қалыпты.
Әрине, әрбір адам
өз дініне сенуге, сыйынуына құқылы. Оған
ешкімнің де дауы жоқ.
Бірақ, мына заман
бүгінгідей бола бермейді. Орыстардың,
жалпы еуропалық этностардың елдегі
саны 10 жыл сайын 10-12 пайызға азайып
барады. Түбі Қазақия түркімұсылмандар
қоныстанған мемлекетке айналады.
Сонда
бүгінгі христиан храмдарының тағдыры
не болмақ? Егер сол храмдарға келетіндердің
саны күрт азаятын болса олар миссионерлікпен
тым белсенді түрде айналысып, ертең
қазағымды ірітіп жүрмей ме?
Дін кімдікі
болса онікі болсын, жер қазақтікі,
мемлекеттікі. Осындай храмдарды салуға
рұқсат бермес бұрын жергілікті билік
органдары ресми келісім береді,
заңдастырады. Алдағы уақытта осындай
храмдарды салуға рұқсат бермес бұрын
ондағы өзге дін өкілдерінің санын,
белсенділігін, жастарының санын, олардың
демографиялық мүмкіндіктерін мұқият
зерттеп, ескеру қажет. Егер бүгіннің
өзінде асқан белсенділігі болмаса, ал
ертең сол конфессияның өкілдері қалмайтын
болса, онда шіркеу салуға рұқсат бермей
қою керек сияқты.
Қолданылған әдебиеттер
http://www.religions-congress.org
http://www.azattyq.org
http://e-history.kz
