Тексты Текст 1

Всакъ иже слышитъ ми словеса и творитъ ". оуподобл@ его м@жеви м@дроу. иже створи храмъ сво² на камене и съниде дъждъ. и прид@ рhкы. и вьзвh"ш# вhтри. и потьк@ с# храминh то². и не паде с#. Основана бо бh на камене. И всакъ слыш#i ми словеса си. и не твор# ихъ. Оуподобитъ с# м@жеви боую. Иже створи сво\ храмин@ на пhсцh. и съниде дъждь. и прид@ рhкы. и вьзвh"ш# вhтри. и потьк@ с# храминh то² и паде. и бh разорение еi велие зhло. (Саввина книга).

Текст 2

Егда зъванъ б@деши на бракъ. не с#ди на прhдьни²мь мhстh. еда кто чьстьнh² тебе б@детъ зъваныхъ. и пришъдъ зъвавы т# и оного. речетъ ти. даждь семоу мhсто. и тогда начьнеши съ стоудомь послhдьнее мhсто дрьжати. нъ егда зъванъ б@деши. шъдъ с#ди на послhдьни²мь мhстh. да егда придетъ зъвавы т#. речетъ ти. дроуже пос#ди выше. тогда б@детъ ти слава. (Саввина книга).

Текст 3

Петръ же вьнh сhдhаше на дворh и прист@пи къ немоу едина рабыни гл\шти. i ты бh съ izсомь галилh²скъ²мь. онъ же отъвръже с# прhдъ всhми гzл#. не вhмь чьто гzлеши. ²шьдъшю же емоу въ врата оузьрh и дроугаh ² гzла емоу тоу ² сь бh чzкъ. съ iсомь назарhниномь. ² пакы отъвръже с# кл#тво\ hко не зна\ чzка. не по многоу же прист@пьше сто>ште² рhш# петрови. въ ²стин@ ² ты отъ нихъ еси ² бесhда твоh авh т# творитъ. тъгда нач#тъ ротити с# ² кл#ти с# hко не зна\ чzка. ² абие коуръ възгласи. (Зографское евангелие).

Текст 4

Чловhкъ бh домовитъ иже насади виноградъ ² оплотомъ ² огради ² ископа въ немъ точило ² созъда въ немъ стлъпъ ² въдасты и дhлателемъ и отиде. егда же приближи с# врhм# плодомъ посъла рабы сво> къ дhлателемъ при>ти плодъ его. емъше же дhлателе рабы его ового биш# ового же оубиш# ового же камениемъ побиш#. пакы посъла ины рабы мъножhиш# пръвыхъ ² сътвориш# имъ тожде. послhдь же посъла къ нимъ сынъ свои глагол#. оусрамлh\тъ с# съна моего. дhлателе же егда оузьрhш# сынъ рhш# вь себh сь естъ наслhдъникъ придhте оубимъ ² ² оудръжимъ достоhние его. ² емъше и извhс# вонъ изъ винограда оубиш# и. егда же оубо придетъ господинъ винограда чъто сътворитъ дhлателемъ тhмъ [глаголаш# емоу] зълы зълh погоубитъ > и виноградъ прhдастъ инhмъ дhлателемъ ²же въздад#тъ емоу плоды въ врhмена своh. (Мариинское евангелие).

Текст 5

Чловhкъ нhкыи имh дъва сына. и рече мьнии сынъ ~ю оzцоу оzче даждь ми достоин@ ч#сть имhни". и раздhли има имhни~ и не по мънозhхъ дьньхъ събьравъ вьсе мьнии сынъ отиде на стран@ далече и тоу расточи имhни~ сво~ живы бл@дьно. иждивъшоу же ~моу вьса бысть гладъ крhпъкъ на странh тои и тъ нач#тъ лишати с#. и шьдъ прилhпис# ~диномь отъ житель то> страны и посъла и на села сво" пастъ свинии. и желааше насытити чрhво сво~ отъ рожьць >же hдhах@ свини> и никъто же не да"аше ~моу. въ себе же пришьдъ рече коликоу наимьникъ оzца мо~го избыва\ть хлhби азъ же сьде гладъмь гыбн@. въставъ ид@ къ оzцоу мо~моу и рек@ ~моу. оzче съгрhшихъ на нzбо и прhдъ тобо\ оуже нhсмь достоинъ нарешти с# сынъ твои сътвори м# "ко ~диного отъ наимьникъ твоихъ. и въставъ иде къ оzцоу сво~моу. ~mе же ~моу далече с@mоу оузьрh и оzць ~го и милъ ~моу бысть и текъ паде на вы\ ~го и облобыза и. рече же ~моу сынъ оzче съгрhшихъ на нzбо и прhдъ тобо\ оуже нhсмь достоинъ нареmис# сынъ твои. рече же оzць къ рабомъ своимъ изнесhте одежд@ прьв@\ и облhцhте и и дадите прьстень на р@к@ ~го и сапогы на нозh и приведъше тельць оупитаныи заколhте и hдъше да веселимъс# "ко сzнъ мои сь мрьтвъ бh и оживh изгыблъ бh и обрhтес#. и нач#ш# веселитис#. бh же сzнъ ~го старhи на селh и "ко гр#ды приближис# къ домоу слыша пhни~ и ликы и призъвавъ ~диного отъ рабъ въпрашааше чьто оубо си с@ть. онъ же рече ~моу "ко братъ твои прииде и закла оzць твои тельць оупитаныи "ко съдрава и при>тъ. разгнhвавъ же с# и не хотhаше вънити. оzць же `~го ишьдъ молhаше и онъ же отъвhштавъ рече оzцоу сво~моу се колико лhтъ работа\ тебh и николиже заповhди тво~> не прhст@пихъ и мънh николиже не далъ ~си козьл#те да съ дроугы моими възвеселилъс# быхъ. ~гда же сzнъ твои сь изhдъи тво~ имhни~ съ любодhицами приде закла ~моу тельць питомыи. онъ же рече ~моу ч#до ты вьсегда съ мъно\ ~си и вьса мо" тво" с@ть възвеселити же с# и въздрадовати подобааше "ко братъ твои сь мрьтвъ бh и оживе изгыблъ бh и обрhте с#. (Остромирово евангелие).