Добавил:
Upload Опубликованный материал нарушает ваши авторские права? Сообщите нам.
Вуз: Предмет: Файл:
Case Study.doc
Скачиваний:
1
Добавлен:
22.08.2019
Размер:
73.73 Кб
Скачать

4

prof. Krzysztof Jasiecki

Studium przypadku działalności lobbingowej. Ogólna struktura analizy oraz przykłady zastosowań I propozycje tematyczne prac zaliczeniowych

Schemat 1. Modelowa struktura analizy przypadku kampanii lobbingowej*

  • Opis sytuacji (tło zagadnienia, postawienie problemu, przyczyny podjęcia lobbingu)

  • Cele (główne zamierzenia, po co lobbyści podejmują działania?)

  • Adresaci (kto, jakie osoby, instytucje bądź organizacje są bezpośrednio lub pośrednio przedmiotem nacisku ze strony lobbystów?)

  • Inicjatorzy i wykonawcy akcji/działalności (kim są liderzy? kto jest realizatorem kampanii? krótka charakterystyka inicjatorów, liderów i wykonawców projektu, organizacji które reprezentują lub popierają ich działania)

  • Wartości, ideologia (na co się powołują lobbyści, główne argumenty uzasadniające ich stanowisko)

  • Aspekty organizacyjne (czy nastąpiła instytucjonalizacja omawianego lobby, jeśli tak, to w jakiej formie? czy powołano jakąś nową organizację reprezentującą lobbystów?)

  • Etapy realizacji akcji/kampani (kiedy została rozpoczęta? jak długo trwała lub trwa?)

  • Rodzaj lobby/grupy interesu (charakterystyka z użyciem różnych kryteriów typologicznych)

  • Finansowanie (z jakich źródeł pochodziły środki na kampanię? kto pokrywał koszty jej organizacji)

  • Metody, techniki, środki działania (w jaki sposób wywierano naciski?)

  • Rezultaty (czy zostały zrealizowane założone cele bądź dlaczego nie udało się ich osiągnąć?)

  • Przyczyny sukcesu lub porażki (dlaczego lobbystom udało się osiągnąć założone cele bądź dlaczego kampania zakończyła się niepowodzeniem?)

* Uwaga: na stronie tytułowej końcowych opracowań studium przypadku proszę umieszczać informacje zawierające tytuł opracowania, nazwę uczelni i rodzaj zajęć (np. studia podyplomowe), nazwiska autorów, numer grupy studenckiej oraz datę wykonania pracy.

Studium przypadku: kampania o zachowanie odrębności administracyjnej województwa opolskiego

Charakterystyka działań podjętych przez władze i mieszkańców województwa opolskiego dla utrzymania jego odrębności po reformie terytorialnej organizacji państwa i decentralizacji kraju1

Opis sytuacji – tło zagadnienia

Ustawa z dnia 31 lipca 1997 roku o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym wprowadzała program reformy podziału administracyjnego kraju. Nowy rząd Jerzego Buzka powołany w listopadzie 1997 roku przyjął projekt zakładający utworzenie 12 województw. Jednym z rezultatów takiego rozwiązania byłby podział terytorium istniejącego województwa opolskiego między nowe województwa śląskie i dolnośląskie. Pierwszym krokiem do wprowadzenia tego projektu w życie było rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 grudnia 1997 roku w sprawie ustanowienia Pełnomocnika Rządu do Spraw Reform Ustrojowych Państwa.

Cel kampanii

Celem działań podjętych przez opolan była zmiana projektu ustawy o reformie administracyjnej kraju w taki sposób, aby zachowane zostało województwo opolskie.

Główni adresaci

  • Pełnomocnik Rządu do Spraw Reform Ustrojowych Państwa

  • Premier i Rada Ministrów RP

  • Sejm i Senat

Inicjatorzy I wykonawcy

  • władze lokalne: Ryszard Zembaczyński (wojewoda opolski), Leszek Pogan (prezydent Opola)

  • politycy: senator Dorota Symonides (UW), Kazimierz Szczygielski (UW), Jan Szteliga (SdRP)

    • gminy województwa opolskiego

    • Alfons Nossol (biskup opolski)

    • organizacje pozarządowe (w tym również mniejszości niemieckiej)

Wartości i ideologia (argumentacja)

Punktem wyjścia w kampanii na rzecz zmiany ustawy z 31 lipca 1997 roku była teza, że istnieją ważne argumenty, które powinny skłonić parlamentarzystów do rewizji decyzji w sprawie planowanej likwidacji województwa opolskiego. Tezę tę uzasadniał fakt masowego sprzeciwu mieszkańców województwa wobec takich zamiarów rządu. Konieczne było przedstawienie przedstawicielom władz państwowych rozbudowanego uzasadnienia podważającego argumenty, które uzasadniały reformę administracyjną w proponowanym kształcie. Sejmik samorządowy województwa opolskiego opracował Raport w sprawie utworzenia województwa opolskiego w nowym podziale terytorialnym kraju zawierający:

  1. listę szkód społecznych, politycznych i ekonomicznych, jakie wywołałaby realizacja zamierzonej reformy, takich jak:

  • rozerwanie struktury województwa, zahamowanie dynamiki jego rozwoju oraz peryferyzację i marginalizację Opola

  • zburzenie poczucia regionalnej tożsamości

  • zniweczenie fenomenu harmonijnego współżycia mniejszości niemieckiej z ludnością napływową (tzw. mały cud opolski)

  • zwiększenie trendów emigracyjnych do Niemiec, jak również presji na niemiecki rynek pracy, zahamowanie powrotów z Niemiec oraz uszczuplenie regionalnej współpracy polsko-niemieckiej.

  1. listę korzyści, jakie przyniosłoby zachowanie województwa opolskiego:

    • siła gospodarcza województwa (rozwinięte rolnictwo, zróżnicowany przemysł, wysoki poziom nakładów inwestycyjnych, zaawansowanie restrukturyzacji i modernizacji przemysłu, wysoki wskaźnik PKB)

    • wzmocnienie strukturalne południowej części kraju

    • szybsze rozwiązywanie przez województwo opolskie własnych problemów w obecnym kształcie administracyjnym niż w planowanym województwie śląskim obarczonym dużymi trudnościami restrukturyzacji gospodarczej i społecznej

    • wzrost współpracy regionalnej i międzynarodowej z Niemcami i Republiką Czeską

    • szybkie i efektywne działanie w zakresie:

  • usunięcia skutków powodzi

  • uporządkowania dorzecza górnej Odry (Kanał Gliwicki, ochrona przeciwpowodziowa)

  • modernizacji i rozwoju przemysłu chemicznego

  • harmonijnej współpracy z największą mniejszością narodową w Polsce

  • przyjęcia strategii rozwoju Śląska Opolskiego

Argumentacja Raportu odwoływała się także do postanowień art. 16 Europejskiej Karty Samorządu Regionalnego.

Aspekty organizacyjne

Po rozpatrzeniu kryteriów stosowanych przez Pełnomocnika Rządu do Spraw Reform Ustrojowych Państwa organizatorzy kampanii stwierdzili, że należy ukonkretnić sprzeciw ludności województwa opolskiego wobec proponowanego podziału administracyjnego. 1 marca 1998 roku powołano Obywatelski Komitet Obrony Opolszczyzny (OKOOP) z Januszem Wójcikiem na czele.

Etapy realizacji kampanii

  • początek – styczeń 1998 (narastające niezadowolenie społeczne, zbieranie podpisów pod petycją przeciwko planom likwidacji województwa)

  • największe natężenie – przełom marca i kwietnia 1998 (organizacja manifestacji, happeningów, publikacje prasowe, programy telewizyjne)

  • zakończenie – lipiec 1998 (przyjęcie przez parlament projektu uwzględniającego zachowanie województwa opolskiego)

Rodzaj lobby (według rozmaitych kryteriów)

  • celu: lobbing defensywny (obrona administracyjnej odrębności województwa opolskiego przeciwko propozycjom rządu J. Buzka i koalicji parlamentarnej AWS-UW)

  • metod realizacji: lobbing mieszany (bezpośredni nacisk na decydentów w administracji rządowej i w parlamencie oraz pośredni – oddolna mobilizacja mieszkańców, grassroots lobbying)

  • rezultatów: lobbing legislacyjny (przeprowadzenie zmian prawnych uwzględniających preferencje mieszkańców województwa)

  • stopnia jawności: lobbing oficjalny

  • sfery działania: lobbing regionalny (terytorialny i samorządowy)

Соседние файлы в предмете [НЕСОРТИРОВАННОЕ]