- •П.С. Лопух
- •Уводзіны
- •1.1. Вада як адзін з кампанентаў геаграфічнага асяроддзя
- •1.2. Дзяржаўны водны кадастр
- •1.3. Гідралогія, прадмет, яе задачы і сувязь з другімі навукамі
- •1.4. Метады вывучэння водных рэсурсаў
- •Глава 2. Фізічныя і хімічныя ўласцівасці прыродных вод
- •2.1. Фізічныя ўласцівасці вады
- •2.2. Хімічныя ўласцівасці
- •2.3. Распаўсюджванне святла і гуку ў вадзе
- •Глава 3 Рух вады ў прыродзе
- •3.1. Сцёк вады ў прыродзе як сусветны працэс
- •3.2. Унутрымацерыковы кругаварот вады
- •3.3. Вадаабмен вадаёмаў
- •Тыпізацыя вадаёмаў па вадаабмену (паволе б.Б.Багаслоўскага)
- •3.4. Механізм руху вады
- •4. Гідралогія рэк
- •4.1. Басэйн ракі і гідраграфічная сетка
- •4.1.1. Гідраграфічная сетка. Вадазбор. Тыпы рэк.
- •4.1.2. Фізіка-геаграфічныя характарыстыкі вадазбору
- •4.1.3. Гідраграфічныя характарыстыкі рачнога басейна
- •4.1.4. Марфаметрычныя характарыстыкі ракі
- •4.1.5. Гідраграфічныя характарыстыкі даліны ракі
- •4.1.6. Марфаметрычныя паказчыкі рэчышча
- •4.1.7. Паўздоўжны профіль рэк
- •4. 2. Хуткасць цячэння і расходы вады рэк, метады іх вызначэння
- •4. 2.1. Хуткасць цячэння і турбулентнае перамешванне вады
- •4.2.2. Размеркаванне хуткасцяў па вертыкалі і жывому сячэнню
- •4.2.3. Вымярэнне хуткасці вады з дапамогай гідраметрычнай вяртушкі. Характарыстыкі сцёку
- •4.2.3. 1. Рачны сцёк. Характарыстыкі сцёку
- •4.3.1. Характэрыстыкі сцёку
- •4.3.2. Водны баланс рачнога вадазбору
- •4.3.3. Расчляненне гідрографаў па тыпам жыўлення
- •4.3.4. Уплыў геаграфічных фактараў на сцёк
- •4.3.5. Размеркаванне сцёку па тэрыторыі
- •4.3.6. Унутрыгадавое размеркаванне сцёку
- •4.3.7. Рух вады ў рэках
- •4.4.1. Рух вады на прамых і закругленых адрэзках
- •4.4.2. Рух вады на прамых і закругленых адрэзках
- •4.4.3. Уплыў цэнтрабежных сіл і адхіляючай сілы кручэння Зямлі.
- •4.5. Работа і наносы рэк. Рэчышчавыя працэсы
- •4.5.2. Наносы рэк і іх характарыстыкі
- •4.5.3. Донныя наносы
- •4.5.4. Рэчышчавыя працэсы
- •4.6. Лядова-тэрмічны рэжым
- •4.6.1. Фактары, якія вызначаюць тэмпературу вады рэк
- •4.6.2. Змяненні тэмпературы вады па часу
- •4.6.3. Лядовы рэжым рэк
- •4.7. Асноўныя рысы гідрахімічнага і гідрабіялагічнага рэжыму рэк
- •4.7.1. Гідрахімічны сцёк
- •4.7.2. Гідрабіялагічны сцёк
- •5. Гідрологія падземных вод
- •5.1. Паходжанне падземных вод
- •5.2. Віды вады ў порах грунтоў і механізм яе руху
- •5.3. Умовы залягання падземных вод
- •5.4. Падземныя напорныя воды
- •5.5. Жыўленне і рэжым грунтовых вод
- •5.6. Узаемадзеянне грунтовых і паверхневых вод
- •5.7. Мінеральныя воды
- •5.8. Раяніраванне грунтовых вод
- •6. Гідралогія азёр
- •6.1. Агульная характарыстыка і гідралагічная роль азёр у прыродзе
- •6.2. Паходжанне азёрных катлавін
- •6.3. Марфалогія і эвалюцыя азёрных катлавін
- •6.4. Марфаметрычныя паказчыкі
- •6.5. Водны баланс
- •6.6. Ваганні ўзроўня вады
- •6.7. Лядовы і тэрмічны рэжым
- •6.8. Цячэнні
- •6.9. Ветравыя хвалі і сейшы
- •6.10. Перамешванне водных мас азёр
- •6.11. Гідрахімічныя асаблівасці
- •6.12. Біялагічныя асаблівасці
- •6.13. Азёрная седыментацыя і донныя адклады
1.4. Метады вывучэння водных рэсурсаў
У гідралогіі скарыстоўваюцца розныя метады даследаванняў, сярод якіх асноўнымі з’яўляюцца стацыянарны, экспедыцыйны і лабараторны.
Метад стацыянарных назіранняў служыць для вывучэння дынамікі элементаў гідралагічнага рэжыму. Сістэматычныя назіранні за ваганнямі ўзроўняў, расходаў вады, хваляваннем, цячэннямі, тэмпературай, рухам наносаў, лядовымі і другімі з’явамі праводзяцца гідраметэаралагічнымі станцыямі, абсерваторымі, гідраметрычнымі пастамі. Гэтыя назіранні праводзяцца па адзінай праграмме і адказваюць сучасным партабаванням навукі і практыкі. На пачатак 70-х гадоў на тэрыторыі СССР дзейнічала каля 35 тыс. пунктаў назіранняў за элементамі гідралагічнага рэжыму, у тым ліку 6243 уваходзіла ў склад апорнай сеткі Гідраметэаралагічнай службы. Сучасная гідраметэаралагічная сетка Рэспублікі Беларусь 138 гідраметрычных пастоў на рэках і азёрах. Накопленныя сеткай матэрыялы ўтрымліваюць гідралагічныя рады працягласцю звыш 50 гадоў. Вялікая колькасць накопленнага гідралагічнага матэрыялу канцэнтрыруецца ў Гідраметцэнтры Беларусі.
Гідралагічны рэжым – заканамерныя змяненні стану воднага аб’екта на працягу некаторага адрэзка часу, які абумоўлены ўплывам фізіка-геаграфічных фактараў і ў першую чаргу кліматычных. Гідралагічны рэжым выражаецца ў выглядзе сутачных, сезонных і шматгадовых ваганняў ўзроўняў, расходаў і тэмпературы вады, хвалявання, цячэнняў, салёнасці, колькасці і складу перенасімага водным сцёкам матэрыялу.
Экспедыцыйны метад прадстаўляе сабой комплекснае абследаванне водных аб’ектаў па спецыяльна распрацаваным праграмам. Ён дазваляе даследаваць гідралагічныя працэсы, якія павольна змяняюцца па часу. Пры экспедыцыйных даследаваннях шырока выкарыстоўваюцца сучасныя метады вымярэння гідралагічных элементаў. Вынікі даследаванняў дазваляюць зрабіць апісанне водных аб’ектаў, судзіць аб гідралагічных працэсах, іх структуры і ўзаемасувязях, ахарактыразаваць іх гідралагічны рэжым.
Лабараторны метад дазваляе вызначыць фізічныя і хімічныя ўласцівасці вады воднага аб’екта, змадэліраваць гідрадынамічныя працэсы. У штучных умовах на мадэлях можна вывучыць гідралагічныя з’явы, уплыў розных сіл на іх. У тых выпадках, калі ў лабараторных умовах нельга узнавіць гідралагічны працэс, напрыклад рэчышчавы, лабараторны метад спалучаецца з натурнымі даследаваннямі.
Эксперыментальный метад выкарыстоўваецца для штучнага ўзнаўлення якога-небудзь гідралагічнага працэса ў загадзя заданых умовах. Найбольш поўна вырашае пытанні практыкі лабараторнае мадэліраванне гідралагічных працэсаў. Аднак, эксперымент не дазваляе поўнасцю ўзнавіць працэс. Часцей за ўсё ў гідралогіі пад эксперыментам падразумеваецца сукупнасць навуковых прыёмаў са штучным мадэліраваннем умоў і дэталёвых вымярэнняў у прыродзе ў спецыяльна падабраных умовах. Гэта дазваляе сканцэнтраваць увагу на выяўленні якога-небудзь аднаго фактара на разглядаемый гідралагічны працэс. Пры правяядзенні такіх даследаванняў карыстаюцца метадам параўнання асаблівасцей развіцця працэсаў на некалькіх водных аб’ектах.
Гідраграфічныя апісанні ўпершыню вывучаемых тэрыторый могуць быць выкананы толькі экспедыцыйнымі даследаваннямі. Аднак спалучэнне стацыянарных і экспедыцыйных работ дазваляе найбольш поўна ахарактэрызваць водны аб’ект.