Gúlaysha Esemuratova ‒ Ibrayım Yusupov haqqında roman

-Apa, ákeme ayt, ol «dushpannıń balası» dep oylamasın, ákesi ushın balası juwap bermeydi, qorqpasın, dedi.

Anası qızınıń ákesine bolǵan bunday qarsılıǵına ne juwap aytarın bilmey, lal bolıp, Biybizadanıń júzine tigiliw menen qatıp qaldı...

...Aradan az waqıt ótpey-aq Biybizada jeńgesine (ol zamanları qızlar jeńgesiz bolmaydı):

-Al, kishe! Ata-anama óziń jayǵastırıp aytarsań, dep, Ibrayımnıń úyine baratuǵın soqpaqqa burıldı...

XI

1956-jıl iyul ayınıń 26-sánesi. Ibrayımnıń jaqın dayısınıń balası, shayır

Xalmurat Saparov halıqlap maǵan kelip:

- Gúlaysha apa! Tez júr! Ibrayım aǵamnıń úyine Biybizadanıń ózi keldi.

Biraq, úyge kire almay atır. Júr, qaǵazlarıńdı jıynastır, qalǵan jumısıńdı erteń

dawamlaysań, dep, quwanǵannan dem alalmay, sózlerin bólip-bólip aytıp atır...

...Kelsem, Biybizada úyge kirgen. Ibrayım aǵamız joq. Xanbiybi elti

sheshem quwanǵanınan sóyley almay, tek tórgi jaydıń qapısın ashıp, meni kirgizip

jiberdi... Quwanısıp Biybizada menen kórisip, biraz kúlisip aldıq...

Áne, usı kúnnen baslap Ibrayımnıń úyi waqtıxoshlıqqa tolı boldı, ajayıp

perzentler dóredi. Áste-aqırın xojalıq gúllene berdi...

...Ibrayımnıń shayırlıq jorǵası ábden suwda júzgendey órledi...