Экономикалық теория негіздері

Рубежный контроль Жасаған 102аб тобы, заңсыз көшірген немесе рұқсатсыз таратқан адам заңмен қудаланады!!!

1. Экономика ғылымдарының дамуының негізгі кезеңдері мен пайда болуы

Экономика (гр. Οικονομία — үй шаруашылығын жүргізу өнері) — материалдық игіліктерді өндіру, айырбастау, бөлу және тұтыну үрдісі кезінде адамдар арасында пайда болатын өндірістік қатынастар.

Тұңғыш экономикалық ой-пікірлер көне заманда пайда болған. Ертедегі Грекия, Рим,Қытай, Үндістан ғалым-философтары экономиканың жекелеген мәселелерін: бағанын негізінде не жатады, байлық қалай көбейеді, т.б. шешуге талаптанған. Ксенофонт(б.д.д. 430—354 жж.), Платон (б.д.д. 427—347 жж.), Аристотель (б.д.д. 384—322 жж.) пайдалылық туралы экономикалық теорияның бастапқы принциптерін анықтаумен айналысқан. Көне Рим ойшылдары Сенека (4—65 б.д.д. жж.), Лукреций Кар (39~55 б.д.д. жж.) құлиеленушіліктің құлдырап күйреуінің экономикалық себептерін зерттеген. 

 Экономикалық теория қолданбалы ғылым болып шаруашылық жүргізуде құлиемдену құрылыста пайда болды. Экономикалық теория ғылым болып тек ХVІ-ХVІІ ғасырларда ғана қалыптасады. Алғаш бұл теория "саяси экономия" деген атқа ие болды (грекше: "политейя"— қоғам, "ойкос"— үй, шаруашылық, "номос" — заң). Сонымен. саяси экономия — қоғамдық шаруашылықтың заңдары туралы ғылым болып табылады. XVII ғ. басында саяси экономия дербес ғылымға айналды.^[1]

2. Мектеп өкілдерінің анықтамасы: лекция даптер

3. Микроэкономика- (грек. mіkro – шағын және оіkonomіke – үй шаруашылығын жүргізу өнері)^[1] – 1) кәсіпкерлердің,кәсіпорындардың, тұтынушылардың мінез - құлқын бағалау мен зерттеуге негізделетін экономикалық талдау әдісі.Классикалықмектептің экономистері іргелі зерттеулер арқылы экономика ғылымының тармағы ретінде микроэкономикалық талдау жүргізді. Кейін микроэкономикалық талдаумен қатар Микроэкономика саласындағы зерттеулер біртұтас экономика ғылымын құрады. Микроэкономикада негізінен тауар өндірушілер мен тұтынушыларға, олардың қажеттілік, баға, шығын, пайда ескерілетін өндіру,сату, сатып алу, тұтыну көлемі жөніндегі шешімдеріне баса назар аударылады. Микроэкономика жеке өндірушілердің қызмет-әрекеттерін, кәсіпкерлік капитал мен бәсекелік ортаның қалыптасу заңдылықтарын зерттейді. Мұнда жеке тауарлардың бағасы, жұмсалған ресурстар, шығындар, фирманың қызмет атқару механизімі, бағаның құрылуы, еңбекке ынта және т.б. жағдайлар талданады. Микроэкономика дәрежеде қоғамдық дәрежедегі пропорцияларды анықтайтын бастапқы (алғашқы) пропорциялар қалыптасады.

Макроэкономика- (грекше μακρός — ұзын, үлкен, οἶκος — үй және Nόμος — заң) —экономикалық теорияның экономиканы тұтастай зерделейтін бөлімі. Макроэкономика экономикалық циклдік кезеңдер менэкономикалық өрлеу, жұмыспен қамтылу, инфляция мәселелерін, жалпы экономика ауқымындағы басқа да мәселелерді, сондай-ақ ұлттық экономикалардың қарым-қатынасын зерттейді. Экономистер, әдетте, экономикадағы үдерістердің бәрін — жиынтық өндірісті, бағаның жалпы деңгейін, экономикалық саясаттың мақсаттары мен міндеттерін, сыртқы сауданы,жұмыссыздықты, мемлекеттік сектордың жұмыс істеуін, т.б. зерделеуді “макроэкономикалық теория” деп атайдыМакроэкономикалық дәрежеде зерттелетін негізгі мәселелер:

• ұлттық өнім және ұлттық табыстың мөлшері мен құрылымын анықтау;

• ұлттық экономика масштабында жұмыспен қамтуды реттейтін факторларды айқындау;

• инфляцияның табиғатын талдау;

• экономикалық өсудің механизмі мен факторларын зерттеу;

Макроэкономикалық саясат — экономиканы тиісті деңгейде ұстау, оның тұрақты жұмыс атқаруын қамтамасыз ету мақсатымен мемлекеттің экономиканы реттеуге бағытталған іс-әрекеті.

Интерэкономика– дүниежүзілік шаруашылыктың пайда болуы мен даму заңдылығын сипаттайды.

Жалпы, интерэкономиканы ұлттық шаруашылықтың және мемлекеттік емес құрылымдардың жиынтыгы десе де болады.

Ол халықаралық еңбекбің бөлінісі аркасында шыкты, Бұл өндірістің бөлінуіне (халықаралық мамандандыру)және сонымен қатар бірігіп кооперациялануына жетеледі.

• Субъекттері:

• Дүниежүзілік халықаралық организациялар

• Ұлтаралық копорациялар эәне олардың көп мерзімді альянстары

• Ұлтаралық банктер

• биржалар  (ұлкен көлемдегі);

• Ауқымды кәсіпорын иелері;

• Мемлекеттер. олардың шекаралары

• Дүниежүзілік финанстық және экономикалық организациялар /инвестрлер, который мысалгы СНГ дагы улкен компанияларды бірітіретін