IV. Жаңа сабақты бекіту.

1. Орталық және Оңтүстік-Еуропа елдері деп қай елдерді атаймыз ?

2. Осы елдерге қай елдің ықпалы басым болды ?

3. Осы елдердің экономикалық даму бағыты ?

V. Бағалау:

1) Нұрғали Г. – ________; 2) Тюлеубай Ә. - _______.

VI. Үйге тапсырма: параграф 28, оқу, қозғалыстарды қарастыру.

Сынып: 9 «а». Сабақ №:____________ Күні:__________

Пәні: Қазіргі дүниежүзі тарихы.

Сабақтың тақырыбы: Орталық және Оңтүстік-Шығыс Еуропа елдері.

Сабақтың мақсаты:

• Оқушыларға Орталық және Оңтүстік-Еуропа елдерінің Екінші дүниежүзілік соғыстан кейінгі әлеуметтік-экономикалық дамудың ерекшеліктері туралы білім қалыптастыру;

• Белсенділігін арттырып, білімдерін жетілдіру;

• Тарихи санасы қалыптасқан, дүниежүзілік мәдениетпен сусындаған, ұлттық рухы жоғары, шығармашыл жеке тұлға тәрбиелеу.

Сабақтың түрі:аралас.

Әдісі: шағын дәріс, баяндама, белсенділік арттыру.

Сабақтың барысы:

Сабақтың жоспары : I. Ұйымдастыру кезеңі.

II Үй тапсырмасын тексеру.

III Жаңа сабақ.

IV Жаңа сабақты бекіту.

V Бағалау.

VI Үйге тапсырма.

І. Ұйымдастыру кезеңі

• Оқу құралын тексеріп түгелдеу.

• Оқушыларды түгендеу.

• Оқушылардың зейінін сабаққа аудару.

ІІ. Үй тапсырмасын сұрау:

1. Орталық Еуропа елдеріне кіретін елдерді атау ?

2. Оңттүстік Еуропа елдерінің соғыстан кейінгі жағдайы қай күйде болды ?

3. Еуропа елдерінің қозғалыстарының себептері ?

Жаңа сабақтың жоспары:

1. Шығыс және Оңтүстік Еуропа елдерінің саяси, экономикалық өзгерістер кезеңі.

III. Жаңа сабақ.

Социалистік елдердің экономикалық дамуы және реформалардың жүргізілуі. 50-жылдардың соңы мен 70-жылдардың бірінші жартысында социалистік елдердің экономикалық дамуында екі тенденция қалыптасты. Біріншіден, социалистік экономика жедел қарқынмен дамып, индустриялы-аграрлы елге айналып, халықтың түрмыс жағдайы жақсарды. Екіншіден, социализм қоғамында дағдарыстық қүбылыс тереңдей түсті. “Демократиялық социализм” халық алдында өшкерелене бастады. Социализмге деген сенімсіздік күшейді. Бірақ та социалистік елдер КСРО-ның көмегімен социалистік индустриализациялау жоспарын іске асыра берді. 60- жылдардың аяғы мен 70-жылдарда социалистік елдерде өнеркөсіп өнімдерін шығару 6—8 %-ға артты. Польша, Чехославакия жөне Болгарияда қара металлургия өнеркөсіп орындары салынып, жылына 4 миллион тонна болат өндірілді. Өнеркөсіптің жаңа салалары—  қүрал жасау, электроника жөне химия дамыды. Орталық жөне Оңтүстік-Шығыс Еуропа елдерінің Үкіметі әлеуметтік шараларға айтарлықтай көңіл бөлді. Жүмыссыздық деген жоқ болды. Білім, денсаулық сақтау, түрғын үй жөне мөдениет салалары дамып, халықтың түрмыс жағдайы жақсара түсті. Мемлекетте өлеуметтік бағдарламалардың орындалуына көп көңіл бөлінді. “Демократиялық социализм” қоғамындағы жетістіктерді қорытындылай отырып, 1971 жылдарда социалистік елдер коммунистік пар- тиялардың съездерінде социализм толық жөне түпкілікті жеңіске жетті деген шешімге келді. 70-жылдардың бірінші жартысында социализм қоғамында дағдарыстық құбылыс байқалды. Социалистік мемлекет бүкіл қоғамдық дамуды өз мойнына алды. Рыноктық экономиканы қалыптастыра алмауы, жоспарлы халық шаруашылығы, ел қатынастарының дамуына кедергі болды. Жүртшылық мемлекеттік меншіктен оқшаулана бастады. Халық шаруашылығының барлық салаларында еңбекақы теңестірілді. Мемлекеттік қамқорлық халықтың еңбек етуге қабілетін төмендетіп, жалқаулыққа өкелді. Әкімшілік басқару жүйесінде қызметкерлердің саны өсті. Ғылыми-техникалық прогресс жетістіктері өндіріске толық енгізіліп, пайдаланылмады. КСРО АҚШ-пен соғыс өндірісі бойынша жарыста қару-жарақты жетілдіруге, ғылыми-техникалық революцияда ғарыш саласын, ядролық жөне зымырандық техниканы жетілдіруге ғана күш салды. Социалистік елдердің өндіріс саласындағы шығарылған өнімдері КСРО рыногына жүмыс істеді. Ал, КСРО рыногы өлемдік капита­лист елдердің рыногына шыға алмады. КСРО жөне социалистік елдер экономикасы қоршауда болды. Социалистік рынок түйық, өрі шектеулі қалпында қалды. Дамыған капиталистік елдерден өл- деқайда артта қалды. Орталық жөне Оңтүстік-Шығыс Еуропа елдерінде экономикалық реформалар жүргізуге мөжбүр етті. Реформалардың мақсаты социалистік экономиканың тиімділігін арттыру, ғылыми-техникалық прогресс жетістіктерін пайдаланып, өндірісті басқаруды жетілдіру, өндіргіш күшті арттыру жөне тауар-ақша жүйесін кеңейту болды.