Elementy procesu komunikowania:
kontekst - warunki, w jakich odbywa się proces komunikowania. Można mówić o aspektach kontekstu: fizyczny - wyznaczany jest przez otoczenie, zewnętrzną atmosferę; historyczny - dotyczy takiej sytuacji, w której uczestniczy odwołują się do zaistniałych w przeszłości epizodów; psychologiczny - odnosi się do sposobu, w jaki uczestnicy procesu postrzegają się nawzajem; kulturowy - jest systemem wiedzy , która jest udziałem relatywnie szerokiej grupy ludzi, łączy w sobie wierzenia, wartości, symbole i zachowania uznawane przez tą zbiorowość.
uczestnicy - odgrywają rolę nadawców i odbiorców. W procesach sformalizowanych role te są jednoznacznie określone i niewymienialne. Każdy uczestnik jest produktem swojego indywidualnego doświadczenia, uczuć , idei i nastrojów. Z tego powodu komunikat wysyłany i odbierany nie może mieć takiego samego znaczenia. Jednostka ma zawsze określony stosunek do pozostałych członków procesu co wpływa na percepcję myśli i uczuć komunikowanych.
komunikat - inaczej przekaz - jest kompleksową struktura, na którą składają się znaczenia (czyste uczucia i idee, istniejące w ludzkich umysłach, przekładane są na znaczenia, które muszą być dzielone z pozostałymi uczestnikami procesu), symbole (są to słowa, dźwięki, działania, dzięki którym znaczenie jest oznajmiane innym jednostką),kodowanie i dekodowanie (proces transformowania idei i uczuć w symbole i ich organizacja to kodowanie. Zaś transformowanie zakodowanego przekazu w idee i uczucia to dekodowanie), forma i organizacja (związana jest z kompleksową struktura komunikatu. Znaczenia wymagają nadanie im odpowiedniej formy i zorganizowania).
kanał - droga przekazu za pomocą których przekaz pokonuje drogę od nadawcy do odbiorcy. W komunikowaniu bezpośrednim mogą używać wszystkich pięciu kanałów sensorycznych, zaś w pośrednim tylko dwóch.
szumy - to źródło zakłóceń. Mogą one mieć charakter wewnętrzny (uczucia i predyspozycje psychiczne uczestników procesu) i zewnętrzny (wiąże się z otoczeniem zewnętrznym procesu, jak temperatura otoczenia, hałas) oraz semantyczny (jest konsekwencja zamierzonego lub niezamierzonego złego użycia przez nadawcę znaczenia, które blokuje jego precyzyjne odkodowanie przez odbiorcę).
sprzężenie zwrotne - reakcja odbiorcy na komunikat po jego odkodowaniu. Powoduje, że proces komunikowania ma charakter transakcyjny. W komunikowaniu bezpośrednim występuje sprzęzenie natychmiastowe, natomiast w pośrednim opóźnione.
Komunikacja interpersonalna to wymiana informacji między nadawcą i odbiorcą, za pośrednictwem jakiegoś kanału. Komunikat nadany przez nadawcę ma na celu wywołać jakąś zmianę u odbiorcy (wiedzy, postaw, zachowań) w kierunku pożądanych wartości. Komunikacja to dzielenie się znaczeniami, definicjami terminów, symbolami.
Komunikowanie jest jedną z form działalności człowieka. Człowiek jest istotą społeczną poprzez zdolność komunikowania. Komunikowanie jest zawsze osobowe. Jest to proces w trakcie którego jedna osoba sprawia, że jej informacje, które chce przekazać stają się znane i zrozumiane dla drugiej osoby lub grupy osób. Człowiek skazany jest na komunikację. Komunikacja to ciągłe zapraszanie do przekraczania samego siebie, wychodzenie poza bariery, opory, przeszkody. Radość jest potwierdzeniem tego, że komunikacja się udała.
Proces komunikowania nie może zaistnieć bez osób, bez przekazu informacji (treści tego przekazu), bez zrozumienia (informacji zwrotnej - feed back = sprzężenie zwrotne), środków komunikowania (medium) i kodu.