
- •1. Отындар мен жағар майларды өндіру жөніндегі негізгі мәліметтер
- •1.1. Мұнайдың химиялық құрамының алынатын отындар мен майлардың қасиеттеріне тигізетін әсері
- •1.2. Отындар мен майларды алудың қазіргі кездегі тәсілдері
- •1.2.1. Тура айдау тәсілімен отынды алу жөнінде
- •1.2.2. Мұнайды бастапқы өңдеу
- •1.2.3. Мұнай өнімдерін екінші қайтара өңдеу
- •2.1. Қойылатын негізгі талаптар
- •2.2. Булану және қоспа жасау қасиеттері
- •2.3. Отынның қоректену аспаптарына жетуіне ықпал ететін қасиеттері
- •2.4. Отынның қозғалтқышта жануы
- •2.5. Детонацияға шыдамдылық қасиеттері
- •2.6. Отынның тұрақтылығы
- •2.7. Шөгінділер жасауға бейімділігі
- •2.8. Мүжілдіру агрессивтілігі
- •2.9. Бензиннің түрлері
- •3. Дизельді қозғалтқыштарда қолданатын отындар
- •3.1. Дизельді отындардың сапаларына қойылатын пайдалану талаптары
- •3.2. Отынның қоспа жасау қасиеті
- •3.3. Жану қасиеттері
- •3.4. Шөгінділер жасау бейімділігі
- •3.5. Мүжілдіру қасиеті
- •3.6. Төменгі температуралық қасиеттері
- •3.7. Отынның булануы
- •3.8. Дизельді отындардың түрлері
- •4. Газ тәрізді отындар
- •4.1 Сұйылтылған газдар
- •4.2. Сығылған газдар
- •5. Қозғалтқыштарға арналған майлар
- •5.1. Жағар майларды өндіру
- •5.2. Майлардың сапасына қойылатын талаптар
- •5.3. Тұтқырлық қасиеті
- •5.4. Төменгі температуралық қасиеті
- •5.5. Тотықтырушылық қасиеттері
- •5.6. Қорғау қасиеттері
- •5.7. Көбіктенбеу қасиеті
- •5.8. Майлардың тұрақтылығы
- •5.9. Майдың азғындауы
- •5.10. Қолданылған майларды жаңғырту
- •5.11. Қозғалтқыш майларының түрлері
- •5.12. Қозғалтқыш жағар майларының негізгі көрсеткіштері
- •5.13. Қозғалтқыш майларының қазіргі кездегі жіктемесі
- •5.13.1. Sae бойынша
- •5.13.2. Api бойынша
- •5.13.3. Ресейлік гост 17479.1-85 бойынша
- •5.14. Синтетикалық майлар
- •5.15. Минералды майлар
- •6. Трансмиссиялық майлар
- •6.1. Қолдану жағдайы және техника-экономикалық талаптар
- •6.2. Тұтқырлық-температуралық және төменгі температуралық қасиеттері
- •6.3. Майлағыштық, сыдыруға және тозуға қарсы қасиеттері
- •6.5. Қоспалар және олардың әсерінің механизмі
- •6.6. Трансмиссиялық майларды таңбалау және олардың түрлері
- •7. Созымды жағар майлар
- •7.1. Созымды жағар майларды өндіру
- •7.2. Негізгі пайдалану қасиеттері
- •7.3. Созымды жағар майларды таңбалау және олардың түрлері
- •8. Техникалық сұйықтар
- •8.1. Суытқыш сұйықтар
- •8.2. Төменгі температуралық сұйықтар
- •8.3. Гидравликалық беріліс сұйықтары
- •8.4. Қозғалтқышты қыздырмай от алдыру сұйықтары
- •9. Отын мен жағар майдың қоршаған ортаға әсері
- •10. Пайдалану материалдарының сапасын реттеу және үнемдеу жолдары
- •11. Синтетикалық желімдер
- •11.1. Синтетикалық желімдерді пайдаланудың техника-экономикалық тиімділігі
- •11.2. Желімдерге қойылатын талаптар және олардың құрамы
- •11.3.Эпоксид желімнің композициялары
- •11.4. Қанықпаған полиэфир шайырлары негізіндегі композициялар
- •12. Автомобильде қолданатын қосымша материалдар
- •12.1. Қаптағыш материалдар
- •12.2. Тығыздаушы материалдар
- •12.3. Оқшаулағыш материалдар
- •12.4. Ағаш материалдар
- •13. Пластмасса
- •13.1. Пластмассалардың қасиеттері мен құрамы
- •13.2. Пластмассалардың жіктемесі
- •13.3. Пластмассалардың қасиеттері
- •13.4. Термопластикалық пластмассалар
- •13.5. Термореактивті пластмассалар
- •14. Лакбояғыш материалдары
- •14.1. Лакбояғыш материалдары және олардың жабындарына қойылатын талаптар
- •14.2 Лакбояғыш жабындарының құрылысы
- •14.3. Лакбояғыш материалдарының жіктемесі
- •14.4. Лакбояғыш материалдарының компоненттері
- •14.5. Лактар мен бояулардың қасиеттері
- •14.6. Лакбояғыш жабындарын күтуге арналған материалдар
- •15. Резеңке материалдар
- •15.1. Резеңкенің қасиеттері
- •15.1. Резеңкенің негізгі құрамдас бөліктері
- •15.3. Резеңкенің физика-химиялық қасиеттері
- •15.4. Резеңке қасиеттерінің температураға қатысты өзгеруі
- •15.5. Ескіру процесі кезіндегі резеңке қасиеттерінің өзгеруі
- •15.6. Сұйықтың әсерінен резеңке қасиеттерінің өзгеруі
- •Әдебиеттер
2.6. Отынның тұрақтылығы
Нақты пайдалану жағдайларында өз қасиеттерін мүмкін болатын шектерде сақтау қабілеттілігі отынның тұрақтылығы деп аталады. Отынның тұрақтылығы ең алдымен оның физика-химиялық қасиеттеріне (тығыздық, тұтқырлық, қайнау температурасы, көмірсутекті құрам), құрамында әр түрлі қоспалардың болуына тәуелді.
Пайдалану жағдайларында отынға ауадағы оттегі, тұрақсыз температура, ылғал, механикалық қоспалар әсер еткенде оның фракциялық және кинематикалық құрамы өзгереді. Шартты түрде отынның физикалық және химиялық тұрақтылығын ажыратады.
Отынның физикалық тұрақтылығы. Отынның физикалық тұрақтылығын оның фракциялық құрамы мен біртектілігін сақтау қабілеттілігі ретінде анықтайды. Бензиннің физикалық тұрақтылығын қаныққан бу қысымы мен құрамында жеңіл фракцияның болуымен бағалайды. Кей жағдайларда физикалық тұрақтылықтың жетіспеушілігі бензиннің көп болуынан анықталады. Отынның булануын болдырмас үшін бактарды күн сәулелерінен автомобиль құрылымының элементтерімен қорғайды.
Отынның фракциялық тұрақтылығын жүйелі түрде оның тығыздығын, фракциялық құрамын, қаныққан бу қысымын, лайлану, қату температураларын және басқа да көрсеткіштерін анықтау арқылы бағалайды, бақылайды.
Отында ароматты көмірсутектердің болуын шектейді, өйткені олар басқа көмірсутектерге қарағанда дым тартқыш болып келеді.
Химиялық тұрақтылығы. Отынның химиялық тұрақтылығы деп оның химиялық құрамын өзгертпей сақтау қабілеттілігін айтады.
Бензиндерді сақтауға қойғанда, тасымалдау кезінде оның ең тұрақсыз қосылыстары ауа құрамындағы оттегінің әсерінен күрделі оксидтер түзіп, химиялық өзгеріске ұшырайды.
Бензиннің химиялық тұрақтылығы ондағы көмірсутектердің құрамы мен құрылымына, көмірсутекті емес қоспалардың мөлшері мен ерекшеліктеріне және тотығуға қарсылық көрсететін қосылыстардың екпінділігіне байланысты.
Сақтау, қолдану кезінде парафинді, нафтен және ароматты көмірсутектер баяу тотығады. Қанықпаған көмірсутектер тотығуға аса бейімді. Қанықпаған көмірсутектердің ауа құрамындағы оттегі әсерінен тотығуы оның құрылымына, қос байланысының санына және орналасуына байланысты. Диолефинді көмірсутектер ең тұрақсыздарға жатады.
2.7. Шөгінділер жасауға бейімділігі
Бензинмен жұмыс істейтін қозғалтқыштың қоректену жүйесінде, отын жіберілетін құбырда және жану камерасының қабырғаларында шөгінділер пайда болады.
Бензиндердің шөгінді жасау қасиеті негізінен олардың химиялық құрамына байланысты. Бензиннің құрамындағы әр түрлі химиялық топтардың шөгінділер жасаудағы орны әрқилы, көбінесе температураға байланысты. Қоректену жүйесінде және отын жіберілетін құбырлардағы шөгінділер қалыпты температурада пайда болады да, олардың құрамы мен қасиеттері жоғарғы температурада пайда болған жану камерасындағы шөгінділерден анағұрлым өзгеше.
Қоректену жүйесіндегі шөгінділер. Отын багының қабырғаларында, құбырларда, отын сорабында, сирек және жиі сүзгіде, карбюраторда, басқа да қоректену жүйесінің тетіктерінде май тәрізді қоңыр түсті жабысқақ шайырлы шөгінділер пайда болады. Машинаны қолдану кезінде бензиндегі шайыр стандарт шегінен аспаса, қоректену жүйесінде шөгінділер шамалы болады да, қозғалтқыштың жұмысына кесірін тигізбейді. Көп тұрып қалған шайыры мол бензинді қолданғанда қозғалтқыштың жұмысына кері әсер ететіндей шамада шөгінді пайда болуы ықтимал. Жиклердің қабырғасына, мөлшерлеу жүйесіне, карбюратор қалтқысының қабырғасына қонған шайырлы шөгінділер тозаңдату процесін бұзуға себепкер болады. Қоректену жүйесінің сүзгі элементтерінің шайырлы заттармен ластануы бензиннің берілуінің тыйылуына әкеліп соғады.
Шайырлы шөгінділерге шаң-тозаң жақсы жабысып, бензинде механикалық қоспалардың пайда болуына мүмкіндік туғызады. Қоректену жүйесінде шайырлы шөгінділер болдырмайтын ерекше шара жасалмаған.
Қозғалтқыштың сору жүйесіндегі шөгінділер. Буланбаған отынның бір бөлігі сұйық қабыршақ түрінде жіберу құбырының қабырғаларына қонады. Мұндай қабыршақта жоғары температурада қайнайтын фракция көп, оның дені шайырлы заттардан тұрады. Жіберу құбырының қабырғалары ондағы бензинді жақсы буландыру мақсатында жанған газдың немесе суыту жүйесінің сұйығымен қыздырылады. Бұл жағдайда көмірсутектер мен шайырлы заттар қарқынды тотығып, бензинде ерімейтін тығыз заттар пайда болады, олар температураның әсерінен химиялық өзгеріске ұшырап, аластатылуы қиын қатты шөгіндіге айналады.
Шайырлы шөгінділер жіберу құбырының пайдалы кеңістігін кемітіп, қоспаны соруға қосымша кедергі жасап, жанатын қоспамен цилиндрді толтыруды нашарлатады. Сонымен қатар ол шөгінділердің жылу өткізгіштігінің төмен болуы қоспаны қыздырған кезде одан отынның булануын нашарлатады. Жіберу клапанының штогы мен тәрелкесінде пайда болған осындай шөгінділер клапан механизмінің қалыпты жұмысын бұзады. Осының бәрі қозғалтқыштың қуаты мен үнемділігінің кемуіне әкеліп соғады.
Машиналарды пайдалану жағдайына байланысты шөгінділердің құрамы мен қасиеті әртүрлі. Шөгінділердің 70-90% органикалық, қалғаны бейорганикалық заттар. Бейорганикалық заттар жіберу клапанына қарағанда жіберу құбырында аз болады.
Бензинде жоғары молекулалы шайырлы заттардың бар екендігін анықтайтын арнайы тәсілдер бар. Олардың негізі – бензинді буландыруда. Буға айналмаған қалдықты шайырлы заттар деп есептейді. Картердегі газды алмастыру мақсатында оны қозғалтқыштың жіберу жүйесіне сору көзделген. Картер газының құрамы жанбаған бензиннен, майдың өте ұсақ тамшыларынан, судың буынан т.б. тұрады. Осының бәрі жіберу жүйесіне, оның құбырына шөгінділер жасайды. Отын багындағы шайырды қаныққан су буымен, ал басқа бөлшектерді сабынды және содалы сумен жуып кетіруге болады.
Жіберу жүйесінде лас заттардың болмауын қамтамасыз ету үшін бензинге “жуғыш” атты қоспа қосады.
Жану камерасының күйеленуі. Жану камерасының күйеленуі қозғалтқыштың пайдалану көрсеткішін едәуір нашарлатады. Күйеден қозғалтқыштың пайдалы әсер еселігі кемиді де, оның қуаттылық және үнемділік көрсеткіштері төмендейді. Қозғалтқыштың пайдалы әсер еселігінің кемуінің негізгі себебі - толтыру еселігінің азаюында. Жану камерасындағы күйе бензиннің октан санының көбеюін талап етеді, ал октан саны тұрақты болса, онда ол детонациялы жұмысқа тап болады.
Қозғалтқыш іске қосылғаннан кейін күйе бірқалыпты бөлінбейді. Машинаны қолдана бастаған кезде көп бөлінеді. Автомобиль бастапқы 10-16 мың шақырым жүргеннен кейін күйенің қонуы тұрақтанады. Оның себебі: күйенің пайда болуы мен оның жанып кету жылдамдықтары теңеледі. Бұл құбылысты жану камерасының өзін-өзі тазалауы дейді.
Күйенің пайда болуына байланысты октан санын көбейтудің қажеттілігін үш топқа бөлуге болады:
1) күйенің жану камерасының көлеміне әсері. Қонған күйеден жану камерасының көлемі кішірейеді, содан қысу дәрежесі өседі, сондықтан бензиннің детонациялық тұрақтылығының да артуын қажет етеді;
2) күйенің жылулық әсері. Температура өсе келе қоспаның детонацияға бейімділігі ұлғаяды. Күйенің жылу өткізгіштігі нашар, сондықтан ыстық газдың жылуын жану камерасында көп сақтайды. Сонымен қатар шөгінді күйелерінің жылу сыйымдылығы да үлкен. Ол өзіне жылу сақтап, оны жаңадан түскен қоспаға сіңіреді де, оның температурасын өсіреді. Осы қос жылулық әсерінен жану камерасының температурасы артады да, детонациялық жануға ықпал жасайды. Этилденбеген бензиннен пайда болған күйенің жылу өткізгіштігі астбестікімен бірдей;
3) күйенің каталитикалық әсері. Жану камерасының қабырғаларына қонған ыссы шөгінді күйелер детонация жасайтын каталитикалық әсерлікті үдетеді.
Бензиннің октан санына күйенің аталған қасиеттерінің әсері бірдей емес. Көптеген зерттеулерге қарағанда күйенің жылулық әсері басым.
Этилденген бензиннен күйе көп бөлінеді. Бірақ оның құрамында қорғасыны бар заттар көп, олар күйенің жылу өткізгіштігін 1,5 есеге арттырады.
Сонымен, этилденген бензинді қолданғанда күйенің көлемдік әсері бензиннің жылулық әсерінен басым болады.
Бензиндердің күйе түзуге бейімділігі олардың құрамында қанықпаған және ароматты көмірсутектердің болуына байланысты. Бұл екі көмірсутек бірдей бензиннің құрамында болса, онда күйе жасауға қанықпаған көмірсутегінің әсері басым.
Қазіргі кездегі жоғары октанды бензиндерде қанықпаған көмірсутек не мүлдем жоқ болады, не сол топтағы белсенді емес көмірсутектер аздап болады. Мұндай бензиндердің күйе жасауға бейімділігі ароматты көмірсутектердің мөлшеріне және құрылымына байланысты. Қозғалтқышта сыналған ароматты көмірсутектің мөлшерінің көбеюі бензиннің күйе түзуге бейімділігінің артқанын байқатады. Ароматты көмірсутектер бензиннің құнды құрамына жатады, себебі олардың детонациялық тұрақтылықтары жоғары. Күйе түзуге бейімділігін ескере отырып, ароматты көмірсутектердің мөлшері бензин құрамында шектеулі болуға тиісті екендігін ұмытпаған жөн. Ароматты көмірсутектердің мөлшері бензинде 30-45% аралығында болса, күйенің көбеюі шамалы болады (14-сурет). Сонымен, қолданатын бензиндерде ароматты көмірсутектер 40%-дан аспауы керек.
Ароматты
көмірсутектердің мөлшері, %
14-сурет. Күйе мөлшерінің бензиндегі ароматты көмірсутек мөлшеріне байланысы: 1– тікелей айыру бензині + риформинг бензині; 2- тікелей айыру бензині + параксилол; 3- тікелей айыру бензині + бутил бензол; 4- тікелей айыру бензині + толуол; 5- тікелей айыру бензині + этил бензол; 6- тікелей айыру бензині + бензол