
- •Арфаграфія Тэма 1: Паняцце арфаграфіі. Прынцыпы арфаграфіі
- •Прынцыпы беларускага правапісу (прынцыпы арфаграфіі)
- •Тэма 2: Напісанні, заснаваныя на фанетычным прынцыпе
- •Правілы, заснаваныя на фанетычным прынцыпе:
- •Тэма 2.1: Аканне (правапіс галосных о, э, а)
- •Каментарыі:
- •Апорныя схемы (правапіс о, э, а)
- •Тэма 2.2: Яканне (правапіс галосных е, ё, я)
- •Каментарыі:
- •Апорныя схемы (правапіс ё, е, я)
- •Тэма 2.3: Напісанне літары ы на месцы этымалагічнага [э] ў некаторых запазычаных і беларускіх словах
- •Тэма 2.4: Правапіс спалучэнняў галосных у запазычаных словах
- •Каментарыі:
- •Апорныя схемы
- •1. Правапіс спалучэнняў галосных у запазычаных словах
- •Тэма 2.5: Правапіс галосных у складаных словах
- •2.5.1: Правапіс літар о,э,а ў складаных словах
- •2.5.2: Правапіс е, ё, я ў складаных словах
- •Каментарыі:
- •Апорныя схемы
- •Тэма 2.6: Правапіс прыстаўных галосных і, а
- •Тэма 2.7: Правапіс прыстаўных і ўстаўных зычных в, г
- •Каментарыі:
- •Тэма 2.8: Правапіс прыставак на -з, -с
- •Тэма 2.9: Правапіс у і ў
- •§ 15. Нескладовае ў і у складовае
- •Тэмы 2.10 – 2.11: Перадача дзекання і цекання
- •§ 12. Зычныя д, т і дз, ц
- •Тэма 2.12: Правапіс літар і, ы, й пасля прыставак
- •§ 16. Нескладовае й
- •Тэма 2.13: Правапіс падоўжаных і падвоеных зычных
- •§ 17. Падоўжаныя і падвоеныя зычныя
- •Тэма 2.14: Правапіс спалучэнняў зычных здн, рдн, рдц, стн, стл, лнц
- •§ 13. Некаторыя спалучэнні зычных
- •Тэмы 2.15 – 2.20: Напісанне літары ц на месцы спалучэнняў [тс], [чс], [кс], [цс]
Апорныя схемы (правапіс ё, е, я)
Тэма 2.3: Напісанне літары ы на месцы этымалагічнага [э] ў некаторых запазычаных і беларускіх словах
У даўно запазычаных і беларускіх словах у некаторых выпадках пішацца літара ы.
Запазычаныя словы |
Беларускія словы |
брызе́нт, інжыне́р, по́чырк, цырымо́нія, канцыля́рыя, чыгу́н, а́рышт, дрызі́на, дырыжо́р, рысо́ра
|
яблыня (яблык, яблычны); зарыва (і зарава); трывога (трывожны, трывожыць); чырвоны (чырвань, чырванець); лыжка; тырчма (і тарчма); глыбіня (глыбокі, паглыбляць); горыч; слодыч; плыт; шыя; чый (рус. – чей); мый (памый, абмый); брый; рыцы́на (рус. – касторка); крый, накрый; слых (слыхавы), але: слухаць слухай; хрыбет; дрыль; трымце́ць, трымце́нне; мачыха (і мачаха); марыва; трыманне, трымаць; дрыжыкі (дрыжаць, дрыготкі, дрыгаценне); дрыгва́, дрыгві́сты, дрыгвяні́сты; дрымота; дрымучы; чыгунка (чыгуначны); тры́зненне, тры́зніць (рус. – бред); маршчына (маршчыністы); цыра́та (рус. – клеёнка); разынка, разынкавы (рус. – изюминка); рызіна, рызінавы, рызінка |
Тое ж назіраецца і ў беларускіх прозвішчах, утвораных ад імёнаў іншамоўнага паходжання: Андрые́ўскі (ад Андрэй), Кірые́ўскі (ад Кірэй) |
Дадатковая інфармацыя
да……. |
дагматы́зм, дагма́тык, дагматы́чны (заснаваны на палажэннях, якія прымаюцца як бясспрэчныя, як догмы); даліка́тнічаць, даліка́тны; далікатэ́с, далікатэ́сны; даміна́нтны, даміна́нта (з’ява, якая пераважае ў якой-небудзь сферы); |
ды……. |
дыверса́нт, дыве́рсія (ваенны манеўр, які мае на мэце адцягнуць увагу праціўніка ад месуа галоўнага ўдару); дывертысме́нт (тэатральнае выступленне з розных эстрадных нумароў, якое даецца ў дапаўненне да асноўнага паказу); дывідэ́нд (прыбытак, які атрымліваецца акцыянерамі прапарцыянальна ўкладзенаму капіталу); дывізіё́н, дыві́зія; ды́граф; дыда́ктыка, дыда́ктык, дыдакты́зм (павучальнасць); дыез (нотны знак); дыета, дыетолаг; дызайн, дызайнер; дызентэрыя (вострае інфекцыйнае захворванне); дыктант, дыктаваць; дыктар; дыктат, дыктатар, дыктатура; дыктафон; дылер; дылетант (той, хто займаецца навукай ці мастацтвам без спецыяльнай падрыхтоўкі); дыліжанс (мнагамесная карэта для перавозкі пасажыраў і пошты); дынастыя; дыпламант; дырыжабль; дырэктыва; дысананс; дысертацыя, дысертант; дысідэнт; дыскамфорт; дыскрэдытаваць (падараць давер); дыскусія; дыслакацыя, дыслацыраваць; дыспетчар; дысплей; дыстрафія; дысцыпліна; дыфамацыя (апавяшчэнне ў друку звестак. якія няславяць каго-небудзь); дыферэнцыя́цыя, дыферэнцы́раваць; дыфірамб (перабольшаная пахвала); дыфтэрыт, дыфтэрыя (хвароба); дыфузія; дыябет; дыядэма; дыякан; дыяптры́я (адзінка вымярэнне пераламляльнай сілы аптычных лінз); дыятэз; |
ры……. |
рыгарызм (празмерная строгасць у выкананні маральных прынцыпаў), рыгарыст; рыдва́н (вялікая дарожная карэта); рыдыкюль (ручная жаночая сумачка); рызманы́ (зношанае адзенне); рызыка, рызыкант, рызыкоўны; рыкашэт; ры́мар; рытарычнасць, рытарычны, рыторыка; рытуал; рыфле́нне; рышэлье́ (ажурная вышыўка з абкіданым контурам малюнка); |
ты……. |
ты́гель (пасудзіна з вогнетрывалага матэрыялу для плаўкі, варкі чаго-небудзь на моцным агні); тымпа́н (трохвугольнае поле франтона з жывапіснымі ці скульптурнымі ўпрыгожваннямі); тыпалогія, тыпавы, тыповы, тыпаж, тыпізаваць; тыра́да (доўгая фраза, урывак прамовы, асобная шматслоўная рэпліка, якая гаворыцца звычайна прыўзнятым голасам); тыраж, тыражаваць; тыран, тыранія, тыраніць, тыранічны; тытан; тычы́на, тычы́нка; тыя́ра (галаўны ўбор усходніх цароў у старажытнасці, а таксама рымскага папы); |
цы……. |
цыбу́р (сцябло, звычайна полае і пругкае (цыбур сланечніку)); цывілізацыя; цывільны (не ваенны, грамадзянскі); цыгарэта; цыгейка (футра, вырабленае са шкуры авечкі); цыка́да (насякомае); цыкламе́н (альпійская фіялка); цыклізацыя (аб’яднанне ў цыкл); цыклон; цыклоп; цыко́рыя (ж. р.), цыкорны; цыліндр; цымбалы, цымбаліст; цы́мус (што-небудзь вельмі істотнае, значнае); цынга́ (хвароба, выкліканая недахопам вітамінаў у арганізме); цынізм, цынік; цыра́та; цырк, цыркуль, цыркулярка (піларама з дыскавай пілой); цыроз (хвароба); цырульня, цырульнік; цырыманіял (распарадак цырымоніі); цыстыт (запаленне мачавога пузыра); цыстэрна; цытата, цытаваць; цытадэль (гарадская крэпасць); цыталогія (навука аб клетцы, яе будове, развіцці); цытаплазма; цытрамон (лекавы прэпарат); цытры́н (разнавіднасць горнага хрусталю жоўтага колеру); цы́цэра (адзін з буйных друкарскіх шрыфтоў); цыя́н (бясколерны ядавіты газ); цыяноз (сіняватая афарбоўка скуры пры некаторых захворваннях) |