Quranı Tərtillə Oxumaq, Surətlə Oxumaqdan Çəkinmək Və Bir Rükətdə Iki Və Daha Çox Surənin Oxunmasının Mübah Olması

حديث ابْنِ مَسْعُودٍ عَنْ أَبِي وَائِلٍ قَالَ: جَاءَ رَجُلٌ إِلَى ابْنِ مَسْعُودٍ، فَقَالَ قَرَأْتُ الْمُفَصَّلَ اللَّيْلَةَ في رَكْعَةٍ، فَقَالَ: هَذًّا كَهَذِّ الشِّعْرِ لَقَدْ عَرَفْتُ النَّظَائرَ الَّتِي كَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقْرُنُ بَيْنَهُنَّ فَذَكَرَ عِشْرِينَ سُورَةً مِنَ الْمُفَصَّلِ، سُورَتَيْنِ فِي كُلِّ رَكْعَةٍ

470. Bir nəfər İbn Məsudun  yanına gəlib dedi: “Bu gecə mən bir rükətdə müfəssəl surələrin hamısını oxudum”. İbn Məsud: “(Yəqin sən surələri) şeir oxunulan kimi tələm-tələsik (oxumusan). Mən Peyğəmbərin  (hər rükətdə) birləşdirərək oxuduğu, (mənaca) bir-birinə oxşar olan (surələri) bilirəm.” Sonra da hər rükətdə iki surəni qeyd edərək müfəssəl surələrdən iyirmisini sadaladı. (Buxari 775, Muslim 1950, 822)

ما يتعلق بالقراءات

Qiraətlə Bağlı Olan Məsələlər

حديث عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعُودٍ رضي الله عنه، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنَّهُ كَانَ يَقْرَأُ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ

471. Abdullah İbn Məsud  rəvayət edir ki, Peyğəmbər : “Biz onu (həmin hadisəni) nəsillərə ibrət üçün saxladıq. Amma heç bir yada salan varmı?” oxuyardı. (Buxari 4870, Muslim 1952, 823/281)

حديث أَبِي الدَّرْدَاءِ عَنْ إِبْرَاهيمَ، قَالَ: قَدِمَ أَصْحَابُ عَبْدِ اللهِ عَلَى أَبِي الدَّرْدَاءِ فَطَلَبَهُمْ فَوَجَدَهُمْ، فَقَالَ: أَيُّكُمْ يَقْرَأُ قِرَاءَةَ عَبْدِ اللهِ قَالَ: كُلُّنَا؛ قَالَ: فَأَيُّكُمْ أَحْفَظُ فَأَشَارُوا إِلَى عَلْقَمَةَ؛ قَالَ: كَيْفَ سَمِعْتَهُ يَقْرَأُ وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَى قَالَ عَلْقَمَةُ: وَالذَّكَرِ وَالأُنْثَى؛ قَالَ: أَشْهَدُ أَنِّي سَمِعْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقْرَأُ هكَذَا، وَهؤلاَءِ يُرِيدُونِي عَلَى أَنْ أَقْرَأَ (وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالأُنْثَى)، وَاللهِ لاَ أُتَابِعُهُمْ

472. Abdullah İbn Məsudun  tələbələri Əbu Dərdənin  oturduğu yerə (Şama) gəldilər. Əbu Dərdə  onları axtarıb tapdı və onlara: “Hansınız Abdullahın oxuduğu kimi oxuyursunuz?” deyə soruşdu. Onlar: “Hamımız oxuyuruq” dedilər. Əbu Dərdə: “Hansınız əzbər bilir?” dedi. Onlar Əlqamə İbn Qeys işarə etdilər. Əbu Dərdə: “Sən Vəl Leyli İzə Yəğşə - surəsini necə oxuduğunu eşitdinmi?” deyə soruşdu. Əlqamə: “Vəz Zəkəri Vəl Unsə - şəkilində oxuduğunu eşitdim. Əbu Dərdə: “Mən şahidlik edirəm ki, Peyğəmbərin  bu ayəni belə oxuduğunu eşitmişəm. Lakin bu (Şmlılar) mənim: “Və Mə Xaləqaz Zəkərə Vəl Unsə - şəkilində oxumağımı istəyirlər. Vallahi onlara tabe olmuram” dedi. (Buxari 4944, Muslim 1953, 824/282)

الأوقات التي نهى عن الصلاة فيها

Namazın Qılınmasının Qadağan Olunduğu Vaxtlar

حديث عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ: شَهِدَ عِنْدِي رِجَالٌ مَرْضِيُّونَ وَأَرْضَاهُمْ عِنْدِي عُمَرُ، أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ نَهى عَنِ الصَّلاَةِ بَعْدَ الصُّبْحِ حَتَّى تَشْرُقَ الشَّمْسُ، وَبَعْدَ الْعَصْرِ حَتَّى تَغْرُبَ

473. İbn Abbas  demişdir: “(Dininə) sadiq möminlər və mənim üçün onların ən sadiqi sayılan Ömər  mənim yanımda şahidlik etdilər ki, Peyğəmbər  sübh namazından sonra günəş (üfüqdə bir nizə hündürlüyünə) qalxana qədər və əsr namazından sonra günəş batanadək (nafilə) namazı qılmağı qadağan etmişdi”. (Buxari 581, Muslim 826/286)

حديث أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ، قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: لاَ صَلاَةَ بَعْدَ الصُّبْحِ حَتَّى تَرْتَفِعَ الشَّمْسُ، وَلاَ صَلاَةَ بَعْدَ الْعَصْرِ حَتَّى تَغِيبَ الشَّمْسُ

474. Əbu Səid əl-Xudri  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  belə buyurduğunu eşitdim: “Sübh namazından sonra günəş yüksəlincəyə qədər heç bir namaz yoxdur, əsr namazından sonra günəş batana qədər heç bir namaz yoxdur”. (Buxari 586, Muslim 1960, 827/288)

حديث ابْنِ عُمَرَ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: لاَ تَحَرَّوْا بِصَلاَتِكُمْ طُلُوعَ الشَّمْسِ وَلاَ غُرُوبَهَا

475. İbn Ömər  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Namazınızı günəşin çıxdığı və batdığı vaxta saxlamayın.” (Buxari 582, Muslim 1961, 1962, 828/289)

حديث ابْنِ عُمَرَ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: إِذَا طَلَعَ حَاجِبُ الشَّمْسِ فَدَعُوا الصَّلاَةَ حَتَّى تَبْرُزَ، وَإِذَا غَابَ حَاجِبُ الشَّمْسِ فَدَعُوا الصَّلاَةَ حَتَّى تَغِيبَ وَلاَ تَحَيَّنُوا بِصَلاَتِكُمْ طُلُوعَ الشَّمْسِ ، وَلاَ غُرُوبَهَا فَإِنَّهَا تَطْلُعُ بَيْنَ قَرْنَيْ شَيْطَانٍ ، أَوِ الشَّيْطَانِ لاَ أَدْرِي أَيَّ ذَلِكَ قَالَ هِشَامٌ

476. İbn Ömər  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Günəşin hicabı (işığı, qızartılıq) göründüyü zaman günəş çıxana qədər namazı təxirə salın, günəşin hicabı batdığı zaman da itənə qədər namazı təxirə salın. Qılcağınız namaz üçün günəşin nə doğma, nə də batma zamanını tərcih edin. Çünki o şeytanın iki buynuzu arasından çıxar”. (Buxari 3272, Muslim 1963, 829/291)

معرفة الركعتين اللتين كان يصليهما النبي صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بعد العصر