Gecə Namazında Və Qiyamında Dua

حديث ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ: بِتُّ عِنْدَ مَيْمُونَةَ، فَقَامَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم فَأَتَى حَاجَتَهُ، غَسَلَ وَجْهَهُ وَيَدَيْهِ ثُمَّ نَامَ، ثُمَّ قَامَ فَأَتَى الْقِرْبَةَ، فَأَطْلَقَ شِنَاقَهَا، ثُمَّ تَوَضَّأَ وُضُوءًا بَيْنَ وُضُوءَيْنِ لَمْ يُكْثِرْ، وَقَدْ أَبْلَغَ، فَصَلَّى، فَقُمْتُ فَتَمَطَّيْتُ كَرَاهِيَةَ أَنْ يَرَى أَنِّي كُنْتُ أَرْقبُهُ، فَتَوَضَّأْتُ، فَقَامَ يُصَلِّي، فَقُمْتُ عَنْ يَسَارِهِ، فَأَخَذَ بِأُذُنِي فَأَدَارَنِي عَنْ يَمِينِهِ، فَتَتَامَّتْ صَلاَتُهُ ثَلاَثَ عَشْرَةَ رَكْعَةً، ثُمَّ اضْطَجَعَ فَنَامَ حَتَّى نَفَخَ، وَكَانَ إِذَا نَامَ نَفَخَ، فَآذَنَهُ بِلاَلٌ بِالصَّلاَةِ فَصَلَّى وَلَمْ يَتَوَضَّأ؛ وَكَانَ يَقُولُ فِي دُعَائِهِ: اللهُمَّ اجْعَلْ فِي قَلْبِي نُورًا، وَفِي بَصَرِي نُورًا، وَفِي سَمْعِي نُورًا، وَعَنْ يَمِينِي نُورًا، وَعَنْ يَسَارِي نُورًا، وَفَوْقِي نُورًا، وَتَحْتِي نُورًا، وَأَمَامِي نُورًا، وَاجْعَلْ لِي نُورًا قَالَ كُرَيْبٌ (الرَّاوِي عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ) وَسَبْعٌ فِي التَّابُوتِ، فَلَقَيْتُ رَجُلاً مِنْ وَلَدِ الْعَبَّاسِ فَحَدَّثَنِي بِهِنَّ فَذَكَرَ عَصَبِي وَلَحْمِي وَدَمِي وَشَعَرِي وَبَشَرِي، وَذَكَرَ خَصْلَتَيْنِ

437. İbn Abbas  demişdir: “(Bir dəfə mən xalam) Meymunənin evində gecələdim. Gecə vaxtı Peyğəmbər  yuxudan oyanıb su başına çıxdı, sonra üzünü və əllərini yuyub yenə uzanıb yatdı. (Bir müddətdən) sonra qalxıb su tuluğuna yaxınlaşdı və onun ağzındakı ipi açıb suyu israf etmədən kamil şəkildə dəstəmaz aldı və namaza durdu. Onu güddüyümü başa düşməsin deyə, galxıb gərnəşdim, sonra dəstəmaz alıb namaz qılmaq üçün onun solunda durdum. O, qulağımdan tutub məni sağ tərəfinə keçirdi. Peyğəmbər  namazı on üç rükətə tamamladı. Sonra uzanıb yatdı və xoruldamağa başladı. (Ümumiyyətlə) o, yatarkən xoruldayardı. Sonra Bilal onu namaza çağırdı və o qalxıb dəstəmaz almadan namaz qıldı və belə dua etdi: “Allahumməcəl Fi Qalbi Nuran Və Fi Bəsəri Nuran Və Fi Səmi Nuran Və An Yəmini Nuran Və An Yəsari Nuran Və Fövqi Nuran Və Təhti Nuran Və Əmami Nuran Və Xəlfi Nuran Vəcəl Li Nuran - Allahım, qəlbimə nur saç! Gözümə nur saç və qula­ğıma nur saç! Sağımdan və solumdan nur saç! Başımın üstündən və ayağımın altından nur saç! Önümə və arxama nur saç! Mənim üçün nur saç! (Ravi İbn Abbasdan) bu klimələrdən yeddisi sandıq içərisindədir. Sonra mən İbn Abbasın oğullarından bir adama rast gəldim. Mənə bu kəlimələri öyrətdi: “Asabi Və Ləhmi, Və Dəmi, Və Şəari, Və Bəşəri - Əsəbimi, Ətimi, Qanımı, Saçımı və Dərimi və daha iki xisləti də zikr etdi”. (Buxari 6316, Muslim 763/181, 1824)

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنَ عَبَّاسٍ  أَخْبَرَهُ أَنَّهُ بَاتَ لَيْلَةً عِنْدَ مَيْمُونَةَ زَوْجِ النَّبِىِّ  وَهِىَ خَالَتُهُ فَاضْطَجَعْتُ فِى عَرْضِ الْوِسَادَةِ، وَاضْطَجَعَ رَسُولُ اللَّهِ  وَأَهْلُهُ فِى طُولِهَا، فَنَامَ رَسُولُ اللَّهِ  حَتَّى إِذَا انْتَصَفَ اللَّيْلُ، أَوْ قَبْلَهُ بِقَلِيلٍ أَوْ بَعْدَهُ بِقَلِيلٍ، اسْتَيْقَظَ رَسُولُ اللَّهِ  فَجَلَسَ يَمْسَحُ النَّوْمَ عَنْ وَجْهِهِ بِيَدِهِ، ثُمَّ قَرَأَ الْعَشْرَ الآيَاتِ الْخَوَاتِمَ مِنْ سُورَةِ آلِ عِمْرَانَ، ثُمَّ قَامَ إِلَى شَنٍّ مُعَلَّقَةٍ، فَتَوَضَّأَ مِنْهَا فَأَحْسَنَ وُضُوءَهُ، ثُمَّ قَامَ يُصَلِّى. قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ فَقُمْتُ فَصَنَعْتُ مِثْلَ مَا صَنَعَ، ثُمَّ ذَهَبْتُ، فَقُمْتُ إِلَى جَنْبِهِ، فَوَضَعَ يَدَهُ الْيُمْنَى عَلَى رَأْسِى، وَأَخَذَ بِأُذُنِى الْيُمْنَى، يَفْتِلُهَا، فَصَلَّى رَكْعَتَيْنِ، ثُمَّ رَكْعَتَيْنِ، ثُمَّ رَكْعَتَيْنِ، ثُمَّ رَكْعَتَيْنِ، ثُمَّ رَكْعَتَيْنِ، ثُمَّ رَكْعَتَيْنِ، ثُمَّ أَوْتَرَ، ثُمَّ اضْطَجَعَ، حَتَّى أَتَاهُ الْمُؤَذِّنُ، فَقَامَ، فَصَلَّى رَكْعَتَيْنِ خَفِيفَتَيْنِ، ثُمَّ خَرَجَ فَصَلَّى الصُّبْحَ.

438. Abdullah İbn Abbas  rəvayət edir ki, bir gecə o Peyğəmbərin  zövcəsi, xalası Meymunənin  evində qaldı. (İbn Abbas  deyir ki,) mən yatağın köndələninə uzandım, Peyğəmbər  və onun zövcəsi isə yatağın uzununa uzandılar. Peyğəmbər  yatdı. Nəhayət, gecə yarısı yetişdikdə, (və ya bundan bir az əvvəl yaxud bir az sonra yuxudan) oyandı və gözlərini ovxalayıb yuxusunu dağıtdı. Sonra Ali İmran surəsinin son on ayəsini oxudu. Sonra qalxıb (tavandan) asılmış köhnə cürdəyə yaxınlaşdı və kamil şəkildə dəstəmaz aldı Sonra durub namaz qıldı. Mən də ayağa qalxıb onun etdiyi kimi etdim. Sonra gedib onun yanında durdum. O, sağ əlini mənim başıma qoydu və sağ qulağımdan tutub onu dartdı. Sonra iki rükət, sonra yenə iki rükət, sonra yenə iki rükət, sonra yenə iki rükət, sonra yenə iki rükət, sonra yenə iki rükət, sonra da bir rükət (namaz) qıldı. Sonra yerinə uzandı. Nəhayət, müəzzin onun yanına gəldikdə qalxıb iki rükət xəfifcə namaz qıldı. Sonra gedib sübh namazını qıldırdı. (Buxari 183, Muslim 763/182, 1825)

عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ  قَالَ كَانَ صَلاَةُ النَّبِىِّ  ثَلاَثَ عَشْرَةَ رَكْعَةً، يَعْنِى بِاللَّيْلِ.

439. İbn Abbas  gecə qılınan nafilə namazlarını nəzərdə tutub demişdir: “Peyğəmbərin  namazı on üç rükətdən ibarət idi.” (Buxari 1138, Muslim 764/194, 1839)

حديث ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ: كَانَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم إِذَا تَهَجَّدَ مِنَ اللَّيْلِ قَالَ: اللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ نُورُ السَّمَواتِ وَالأَرْضِ، وَلَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ قَيِّمُ السَّمَواتِ وَالأَرْضِ، وَلَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ رَبُّ السَّمَواتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ أَنْتَ الْحَقُّ، وَوَعْدُكَ الْحَقُّ، وَقَوْلُكَ الْحَقُّ، وَلِقَاؤكَ حَقٌّ، وَالْجَنَّةُ حَقٌّ، وَالنَّارُ حَقٌّ، وَالنَّبِيُّونَ حَقٌّ وَالسَّاعَةُ حَقٌّ؛ اللّهُمَّ لَكَ أَسْلَمْتُ، وَبِكَ آمَنْتُ، وَعَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ، وَإِلَيْكَ أَنَبْتُ، وَبِكَ خَاصَمْتُ، وَإِلَيْكَ حَاكَمْتُ، فَاغْفِرْلي مَا قَدَّمْتُ وَمَا أَخَّرْتُ، وَمَا أَسْرَرْتُ وَمَا أَعْلَنْتُ أَنْتَ إِلهِي لاَ إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ

440. İbn Abbas  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  gecə durub nafilə namazı qıl­dıqda deyərdi: “Allahummə, Ləkəl-Həmdu Əntə Nurus-Səməvati Vəl-Ardi, Və Ləkəl-Həmdu Əntə Qayyimus-Səməvati Vəl-Ardi, Və Ləkəl-Həmdu Əntə Rabbus-Sə­məvati Vəl-Ardi Və Mən Fihinnə, Əntəl-Həqqu, Və Va'dukəl-Həqqu, Və Liqa­ukə Həqqun, Və Qaulukə Həqqun, Vəl-Cənnətu Həqqun, Vən-Naru Həqqun, Vən-Nəbiyyunə Həq­qun, Və Muhəm­mədun Səl­lallahu Aleyhi Və Səl­ləm Həqqun, Vəs-Sa­atu Həq­qun, Allahummə, Ləkə Əsləmtu, Və Bikə Aməntu, Və Aleykə Təvək­kəltu Və Iley­kə Ənəbtu, Və Bikə Xasəm­tu, Və Ileykə Hakəm­tu, Fəğfir Li Mə Qad­dəmtu Və Mə Əxxartu Və Mə Əsrərtu Və Mə Ə'ləntu, Əntəl-Muqaddimu Və Əntəl-Mu­əxxiru Lə Ilahə Illə Ənt - Allahım, həmd yalnız Sənədir. Sən göylərin, yerin Nurusan. Həmd yalnız Sə­nə­dir. Göy­lərin, yerin Hamisi Sənsən. Həmd yalnız Sənədir. Sən göylərin, yerin və onlar­da olan­ların Rəbbisən. Həmd yalnız Sənədir. Sən Haqsan. Verdiyin vəd haqdır. Sənə qovuşmaq haq­dır. Dedi­yin söz haq­dır. Cənnət haqdır. Cə­hənnəm haq­dır. Peyğəm­bərlər haq­dır. Muhəm­məd haqdır. (Qiyamət) Saatı haqdır. Allahım! Sənə təslim ol­dum, Sənə iman gətir­dim, Sənə təvək­kül etdim, tövbə edib Sənə döndüm, Sənin uğ­run­da mübarizə apardım və Sənin hökmünə üz tut­dum. Əvvəl etdi­yim, sonra edə­cəyim, gizlin saxladığım və üzə çı­xar­tdığım (pis) əməllərimi ba­ğışla! Əv­və­lə çəkən də Sən­sən, təxirə salan da Sənsən. (İbadətə layiq olan) məbud yalnız Sən­sən və ya Sən­dən başqa ibadətə layiq haqq olan məbud yoxdur”. (Buxari 7499, Muslim 769/199, 1844)

استحباب تطويل القراءة في صلاة الليل