Müsafirlərin Namazı Və Onun Qısaldılması Kitabı





صلاة المسافرين وقصرها

Müsafirlərin Namazı Və Onun Qısaldılması

عَنْ عَائِشَةَ أُمِّ الْمُؤْمِنِينَ  قَالَتْ: «فَرَضَ اللَّهُ الصَّلاَةَ حِينَ فَرَضَهَا رَكْعَتَيْنِ رَكْعَتَيْنِ فِى الْحَضَرِ وَالسَّفَرِ، فَأُقِرَّتْ صَلاَةُ السَّفَرِ، وَزِيدَ فِى صَلاَةِ الْحَضَرِ».

398. Aişə  rəvayət edir ki, Allah səfərdə və evdə qılınan namazları iki rükət iki rükət qılmağı əmr etmişdi, sonralar isə səfərdə qılınan namazlar olduğu kimi qaldı, daimi yaşayış yerində qılınan namazlara isə (bir və ya iki rükət) artırıldı.” (Buxari 350, Muslim 685/1, 1602)

عَنْ ابْنِ عُمَرَ  قَالَ: صَحِبْتُ النَّبِىَّ  فَلَمْ أَرَهُ يُسَبِّحُ فِى السَّفَرِ، وَقَالَ اللَّهُ جَلَّ ذِكْرُهُ: لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ

399. İbn Ömər  demişdir: “Mən (vaxtaşırı) Peyğəmbərlə  yol yoldaşı olmuşam və onun səfərdə (nafilə) namazı qıldığını görməmişəm. Tərifəlayiq Allah buyurur: “Allahın elçisi sizlərə gözəl nümunədir”. (əl-Əhzab 21). (Buxari 1101, Muslim 689/9, 1612)

حديث أَنَسٍ رضي الله عنه، قَالَ: صَلَّيْتُ الظُّهْرَ مَعَ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم بِالْمَدِينَةِ أَرْبَعًا، وَبِذِي الْحُلَيْفَةِ رَكْعَتَيْنِ

400. Ənəs  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  ilə bərabər Zöhr namazını Mədinədə dödr rükət qıldıq. Zul Huleyfədə isə iki rükət qıldıq”. (Buxari 1089, Muslim 690/11, 1614)

عَنْ أَنَسٍ  قَالَ: خَرَجْنَا مَعَ النَّبِىِّ  مِنَ الْمَدِينَةِ إِلَى مَكَّةَ، فَكَانَ يُصَلِّى رَكْعَتَيْنِ رَكْعَتَيْنِ حَتَّى رَجَعْنَا إِلَى الْمَدِينَةِ. قُلْتُ أَقَمْتُمْ بِمَكَّةَ شَيْئًا قَالَ أَقَمْنَا بِهَا عَشْرًا.

401. Ənəs  demişdir: “Biz Peyğəmbərlə  birlikdə Mədinədən Məkkəyə yola düşdük. Peyğəmbər  Mədinəyə qayıdanadək namazları iki rükət iki rükət qıldı”. (Yəhya ibn İshaq demişdir): “Mən (Ənəsdən) soruşdum: “Siz Məkkədə çoxmu qaldınız?” O dedi: “Biz orada on gün qaldıq.” (Buxari 1081, Muslim 1618)

قصر الصلاة بمنى

Minada Namazın Qısaldılması

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ  قَالَ: صَلَّيْتُ مَعَ النَّبِىِّ  بِمِنًى رَكْعَتَيْنِ، وَأَبِى بَكْرٍ  وَعُمَرَ ، وَمَعَ عُثْمَانَ  صَدْرًا مِنْ إِمَارَتِهِ ثُمَّ أَتَمَّهَا.

402. Abdullah İbn Ömər  demişdir: “Mən Minada Peyğəmbərlə , Əbu Bəkrlə, Ömərlə, habelə Osmanla  birlikdə – onun xilafətinin ilk illərində – namazı iki rükət qıldım. Sonralar Osman  namazları tam qıldırdı. (Buxari 1082, Muslim 694/16, 1622, 1628)

حديث حَارِثَةَ بْنِ وَهْبٍ الْخُزَاعِيِّ رضي الله عنه قَالَ صَلَّى بِنَا النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم، وَنَحْنُ أَكْثَرُ مَا كُنَّا قَطُّ وَامَنُهُ، بِمِنًى رَكْعَتَيْنِ

403. Həris İbn Vəhb əl-Xuzaiy  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  bizlərə ən çox və ən əmin olduğumuz vaxt Minada namazı iki rükət qıldırardı”. (Buxari 1656, Muslim 1631, 696/21)

الصلاة في الرحال في المطر

Yağışlı Vaxtlarda Namazın Evlərdə Qılınması

حديث ابْنِ عُمَرَ، أَنَّهُ أَذَّنَ بِالصَّلاَةِ فِي لَيْلَةٍ ذَاتِ بَرْدٍ وَرِيحِ، ثُمَّ قَالَ: أَلاَ صَلُّوا فِي الرِّحَالِ ثُمَّ قَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم كَانَ يَأْمُرُ الْمُؤَذِّنَ، إِذَا كَانَتْ لَيْلَةٌ ذاتُ بَرْدٍ وَمَطَرٍ، يَقُولُ: أَلاَ صَلُّوا فِي الرِّحَالِ

404. İbn Ömər  küləkli və soyuq bir gecədə namaza azan verildi və belə deyildi: “Evlərinizdə namaz qılın”. Sonra dedi: “Peyğəmbər  şiddətli soyuq və yağışlı gecələrdə müəzzinə belə çağırmasını əmr etdi: “Namazı evlərinizdə qılın”. (Buxari 632, 666, Muslim 1632, 1634, 697/22)

حديث ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ لِمُؤَذِّنِهِ فِي يَوْمٍ مَطِيرٍ: إِذَا قُلْتَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللهِ فَلاَ تَقُلْ حَيَّ عَلَى الصَّلاَةِ، قُلْ صَلُّوا فِي بُيوتِكُمْ فَكَأَنَّ النَّاسَ اسْتَنْكَرُوا، قَالَ: فَعَلَهُ مَنْ هُوَ خَيْرٌ مِنِّي، إِنَّ الْجُمُعَةَ عَزْمَةٌ، وَإِنِّي كَرِهْتُ أَنْ أُحْرِجَكُمْ فَتَمْشُونَ فِي الطِّينِ وَالدَّحْضِ

405. İbn Abbas  yağmurlu bir Cümə günündə Müəzzinə: Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rəsulullah dedikdən sonra Hayyə aləs Salət demə, onun yerinə Sallu Fi Buyutikum – Namazı evlərinizdə qılın – sözünü söylə. İnsanlar bundn xoşlanmadılar. İbn Abbas: “Bunu məndə xeyirli bir kimsə etmişdir. Çünki Cümə əzəməti (vacib) bir ibadətdir. Mən isə sizləri su və palçığın içərisinə salmaqla əziyyət vermək istəmədim” dedi. (Buxari 901, Muslim 699/26, 1637)

جواز صلاة النافلة على الدابة في السفر حيث توجهت