Buraxılmış Namazın Qəzası Və Onu Tezləşdirmək

حديث عِمْرَانَ بْنِ حُصَيْنٍ، أَنَّهُمْ كَانُوا مَعَ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم فِي مَسِيرٍ، فَأَدْلَجُوا لَيْلَتَهُمْ، حَتَّى إِذَا كَانَ وَجْهُ الصُّبْحِ عَرَّسُوا فَغَلَبَتْهُمْ أَعْيُنُهُمْ حَتَّى ارْتَفَعَتِ الشَّمْسُ، فَكَانَ أَوَّلَ مَنِ اسْتَيْقَظَ مِنْ مَنَامِهِ أَبُو بَكْرٍ، وَكَانَ لاَ يُوقَظُ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم مِنْ مَنَامِهِ حَتَّى يَسْتَيْقِظَ، فَاسْتَيْقَظَ عُمَرُ فَقَعَدَ أَبُو بَكْرٍ عِنْدَ رَأْسِهِ، فَجَعَلَ يُكَبِّرُ وَيَرْفَعُ صَوْتَهُ حَتَّى اسْتَيْقَظَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم، فَنَزَلَ وَصَلَّى بِنَا الْغَدَاةَ؛ فَاعْتَزَلَ رَجٌلٌ مِنَ الْقَوْمِ لَمْ يُصَلِّ مَعَنَا فَلَمَّا انْصَرَفَ قَالَ: يَا فُلاَنُ مَا يَمْنَعُكَ أَنْ تُصَلِّيَ مَعَنَا قَالَ: أَصَابَتْنِي جَنَابَةٌ فَأَمَرَهُ أَنْ يَتَيَمَّمَ بِالصَّعِيدِ، ثُمَّ صَلَّى وَجَعَلَنِي رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم فِي رَكُوبٍ بَيْنَ يَدَيْهِ، وَقَدْ عَطِشْنَا عَطَشًا شَدِيدًا فَبَيْنَمَا نَحْنُ نَسِيرُ إذا بِامْرَأَةٍ سَادِلَةٍ رِجْلَيْهَا بَيْنَ مَزَادَتَيْنِ؛ فَقُلْنَا لَهَا: أَيْنَ الْمَاءُ فَقَالَتْ: إِنَّهُ لاَ مَاءَ فَقُلْنَا: كَمْ بَيْنَ أَهْلِكِ وَبَيْنَ الْمَاءِ قَالَتْ: يَوْمٌ وَلَيْلَةٌ فَقُلْنَا: انْطَلِقِي إِلَى رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم قَالَتْ: وَمَا رَسُولُ اللهِ فَلَمْ نُمَلِّكْهَا مِن أَمْرِهَا حَتَّى اسْتَقْبَلْنَا بِهَا النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم فَحَدَّثَتْهُ بِمِثْلِ الَّذِي حَدَّثَتْنَا، غَيْرَ أَنَّهَا حَدَّثَتْهُ أَنَّهَا مُؤْتِمَةٌ فَأَمَرَ بِمَزَادَتَيْهَا، فَمَسَحَ فِي الْعَزْلاَوَيْنِ، فَشَرِبْنَا عِطَاشًا، أَرْبَعِينَ رَجُلاً، حَتَّى رَوِينَا فَمَلأْنا كُلَّ قِرْبَةٍ مَعَنَا وَإِدَاوَةٍ، غَيْرَ أَنَّهُ لَمْ نَسْقِ بَعِيرًا، وَهِيَ تَكَادُ تَنِضُّ مِنَ الْمِلْءِ ثُمَّ قَالَ: هَاتُوا مَا عِنْدَكُمْ فَجُمِعَ لَهَا مِنَ الْكِسَرِ وَالتَّمْر حَتَّى أَتَتْ أَهْلَهَا فَقَالَتْ: لَقِيتُ أَسْحَرَ النَّاسِ أَوْ هُوَ نَبِيٌّ كَمَا زَعَمُوا فَهَدَى اللهُ ذَاكَ الصِّرْمَ بِتِلْكَ الْمَرْأَةِ، فَأَسْلَمَتْ وَأَسْلَمُوا

396. İmran İbn Huseyn  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  ilə bərabər bir səfərə çıxmışdıq. Bütün gecəni yol getdikdən sonra gecənin sonu səhərə yaxın dincəlmək üçün dayandıq. Gözləri onlara qalib gəlib günəş qalxana kimi yatıb qaldıq. Yuxudan ilk oyanan Əbu Bəkr  olmuşdu. Peyğəmbər  özü yuxudan oyanmamış onu heç kəs durğuzmazdı. Sonra Ömər  oyandı. Əbu Bəkr, Rəsulullahın  başı yanında oturub yüksək səslə Təkbir gətirdi ki, Peyğəmbər  oyansın. Nəhayət Peyğəmbər  oyandı. (Bir az yeridikdən) sonra düşüb bizlərə sübh namazını qıldırdı. Bir nəfər cəmaatdan ayrıldı və bizimlə namaz qımadı. Peyğəmbər  namazdan sonra: “Ey filankəs bizimlə namaz qılmamağa sənən mane olan nədir?”. O: “Boynuma cənabət qüslu düşüb” dedi. Peyğəmbər  ona təmiz torpaqlaa təyəmmüm etməyi əmr etdi. Sonra o, şəxs təyəmmüm edib namaz qıldı. Peyğəmbər  məni miniyində önündə oturdu. Biz şiddətli bir susuzluğa düşdük. Bu halda (su axtardığımız) zaman dəvəsi üzərində iki böyük su tuluğunun üstündən ayaqlarını sallamış bir qadınla rastlaşdıq. Qadına: “Su harada?” deyə soruşduq. Qadın: burada su yoxdur. Biz qadına: “Sənin əhlinlə su arasında nə qədər məsafə var?” dedik. Qadın: “Bir gün bir gecə” dedi. Biz: “Peyğəmbərin  yanına get” dedik. Qadın: “Rəsulullah nədir?” dedi. İmran: “Biz o, qaından heç bir şeyə nail olmayıb onu Peyğəmbərin  yanına gətirdik. Qadın Peyğəmbərə  bizə söylədiyinin bənzərini söylədi və Peyğəmbərə  yetim uşaqların sahibi olduğunu söylədi. Peyğəmbər  qadının su tuluqarını endirməsini əmr etdi. Tuluqların aşağı tərəfindəki iki ağzını əliylə məsh etdi. Biz çox susamış qırx kişi doyuncaya qədər su içdik və bərabərimizdə olan su qablarını və tuluqları da doldurduq. Heç bir dəvəyə su vermədik. Su tuluqları dolduqdan sonra su hələdə axırdı. Sonra Peyğəmbər  yeyəcəklərdən gətirin” buyurdu. Qadın üçün yeyiləcək bir şeylər və xurm bir miqdar toplandı. Qadın qəbiləsinin yanına gələrək: “Mən insanların ən sehirbazını qarşılaşdım və ya onların iddia etdikləri kimi bir Peyğəmbərdir. Sonra Allah o, qadın səbəbilə qəbiləyə hidayət verdi və İslama girdi və oba xalqı da İslamı girdilər”. (Buxari 3571, Muslim 682/312, 1595)

عَنْ أَنَسٍ ، عَنِ النَّبِىِّ  قَالَ: «مَنْ نَسِىَ صَلاَةً فَلْيُصَلِّ إِذَا ذَكَرَهَا، لاَ كَفَّارَةَ لَهَا إِلاَّ ذَلِكَ: وَأَقِمِ الصَّلاَةَ لِذِكْرِي».

397. Ənəs İbn Malik  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Kim namazını unudarsa, qoy yadına düşən kimi onu qılsın. Unudulan namazın bundan başqa kəffarəsi yoxdur.” (Uca Allah buyurur): “Məni xatırlamaq üçün namaz qıl!” (Buxari 597, Muslim 684/314, 1598)





كتاب صلاة المسافرين وقصرها