Tilavət Səcdəsi

حديث ابْنِ عُمَرَ، قَالَ: كَانَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم يَقْرَأُ عَلَيْنَا السُّورَةَ، فِيهَا السَّجْدَةُ، فَيَسْجُدُ وَنَسْجُدُ حَتَّى مَا يَجِدُ أَحَدُنَا مَوْضِعَ جَبْهَتِهِ

338. İbn Ömər  demişdir: “Peyğəmbər  içində səcdə ayəsi olan (hər hansı bir) surəni oxuyub səcdə edər və biz də onunla birlikdə səcdə edərdik. Hətta elə olurdu ki, bizlərdən bəzisi alnını qoymağa yer tapa bilmirdi.” (Buxari 1075, 1079, Muslim 575/103, 1323)

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ  قَالَ: قَرَأَ النَّبِىُّ  النَّجْمَ بِمَكَّةَ فَسَجَدَ فِيهَا، وَسَجَدَ مَنْ مَعَهُ، غَيْرَ شَيْخٍ أَخَذَ كَفًّا مِنْ حَصًى أَوْ تُرَابٍ فَرَفَعَهُ إِلَى جَبْهَتِهِ وَقَالَ يَكْفِينِى هَذَا، فَرَأَيْتُهُ بَعْدَ ذَلِكَ قُتِلَ كَافِرًا.

339. Abdullah İbn Məsud  demişdir: “Peyğəmbər  Məkkədə ikən ən-Nəcm surəsini oxuyub səcdə etdi və onun yanındakılar da səcdə etdilər. Yalnız bir qoca kişidən başqa. O, (yerdən) bir ovuc xırda daş və ya torpaq götürüb onu alnına sürtdü və: “Bu mənə kifayət edər” dedi. Bundan sonra mən onun kafir olaraq öldürüldüyünü gördüm. (Buxari 1067, 4863, Muslim 1325)

عَنْ زَيْدِ بْنِ ثَابِتٍ  قَالَ: قَرَأْتُ عَلَى النَّبِىِّ  والنجم فَلَمْ يَسْجُدْ فِيهَا.

340. Zeyd İbn Sabit  demişdir: “Mən Peyğəmbərə : “Ulduza and olsun!..”. (ən-Nəcm 42). surəsini oxudum, lakin o, səcdə etmədi.” (Buxari 1072, 1073, Muslim 1326)

عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ  قَالَ: صَلَّيْتُ خَلْفَ أَبِى الْقَاسِمِ  الْعَتَمَةَ فَقَرَأَ «إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّت» فَسَجَدَ، فَلاَ أَزَالُ أَسْجُدُ بِهَا حَتَّى أَلْقَاهُ.

341. Əbu Hureyra  demişdir: “Mən Əbul Qasımın  arxasında namaz qıldım, o “Göy yarılacağı”. (əl-İnşiqaq 21). surəsini oxuyub səcdəyə getdi. Mən də ona qovuşanadək (hər dəfə) bu surəni oxuduqda səcdə edəcəyəm.” (Buxari 768, 1078, Muslim 578/110, 1332)

الذكر بعد الصلاة

Namazdan Sonra Olunan Zikrlər

حديث ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ: كُنْتُ أَعْرِفُ انْقِضَاءَ صَلاَةِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم بَالتَّكْبِيرِ

342. Abdullah İbn Abbas  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  zamanında camaatın fərz namazını (zikr etmələrilə) namazın başa çatdığını bilirdim”. (Buxari 842, Muslim 583/120, 1344)

استحباب التعوذ من عذاب القبر

Qəbr Əzabından Allaha Sığınmağın Müstəhəb Olması

حديث عَائِشَةَ، قَالَتْ: دَخَلَتْ عَلَيَّ عَجُوزَانِ مِنْ عُجُزِ يَهُودِ الْمَدِينَةِ، فَقَالَتَا لِي، إِنَّ أَهْلَ الْقُبُورِ يُعَذَّبُونَ فِي قُبُورِهِمْ، فَكَذَّبْتُهُمَا وَلَمْ أُنْعِمْ أَنْ أُصَدِّقَهُمَا؛ فَخَرَجَتَا وَدَخَلَ عَلَيَّ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم فَقُلْت لَهُ: يَا رَسُولَ اللهِ إِنَّ عَجُوزَيْنِ، وَذَكَرْتُ لَهُ؛ فَقَال: صَدَقَتَا، إِنَّهُمْ يُعَذَّبُونَ عَذَابًا تَسْمَعُهُ الْبَهَائِمُ كُلُّهَا فَمَا رَأَيْتُهُ بَعْدُ فِي صَلاَةٍ إِلاَّ تَعَوَّذَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ

343. Aişə rəvayət edir ki, mənim yanıma Mədinə Yəhudilərindən iki yaşlı qadın daxil oldular və: “Qəbir əhli qəbirlərində əzab olunurlar” dedilər. Mən o, qadınların bu sözlərini qəbul etmədim və təsdiq də etmədim. Sonra onlar çıxıb getdilər. Bu vaxt Peyğəmbər  yanıma gəldi. Mən: “Ya Rəsulullah! Iki qoca qadın yanıma gəlib: Qəbirdəkilər qəbirlərində əzab olunurlr” dedilər. Peyğəmbər: “Onlar doğru söylədilər, qəbir əhli elə bir əzabla əzab olunurlar ki, onların səslərini heyvanlar eşidirlər” deyə buyurdu. Bundan sonra Rəsulullah qıldığı hər namazında qəbr əzabından Allaha sığıdığını gördüm”. (Buxari 6366, Muslim 586/125, 1349)

ما يستعاذ منه في الصلاة