Bir Kəsin Namaz Qılanın Qarşısından Keçməsinin Qadağan Olması

عَنْ أَبَي سَعِيدٍ الخُدْرِيِّ ، أَنَّهُ كَانَ يُصَلِّى فِى يَوْمِ جُمُعَةٍ إِلَى شَىْءٍ يَسْتُرُهُ مِنَ النَّاسِ، فَأَرَادَ شَابٌّ مِنْ بَنِى أَبِى مُعَيْطٍ أَنْ يَجْتَازَ بَيْنَ يَدَيْهِ فَدَفَعَ أَبُو سَعِيدٍ فِى صَدْرِهِ، فَنَظَرَ الشَّابُّ فَلَمْ يَجِدْ مَسَاغًا إِلاَّ بَيْنَ يَدَيْهِ، فَعَادَ لِيَجْتَازَ فَدَفَعَهُ أَبُو سَعِيدٍ أَشَدَّ مِنَ الأُولَى، فَنَالَ مِنْ أَبِى سَعِيدٍ، ثُمَّ دَخَلَ عَلَى مَرْوَانَ فَشَكَا إِلَيْهِ مَا لَقِىَ مِنْ أَبِى سَعِيدٍ، وَدَخَلَ أَبُو سَعِيدٍ خَلْفَهُ عَلَى مَرْوَانَ فَقَالَ مَا لَكَ وَلاِبْنِ أَخِيكَ يَا أَبَا سَعِيدٍ قَالَ سَمِعْتُ النَّبِىَّ  يَقُولُ: «إِذَا صَلَّى أَحَدُكُمْ إِلَى شَىْءٍ يَسْتُرُهُ مِنَ النَّاسِ، فَأَرَادَ أَحَدٌ أَنْ يَجْتَازَ بَيْنَ يَدَيْهِ فَلْيَدْفَعْهُ، فَإِنْ أَبَى فَلْيُقَاتِلْهُ، فَإِنَّمَا هُوَ شَيْطَانٌ».

283. Əbu Səid əl-Xudri  cümə günü (qarşısından) heç kəs keçməsin deyə bir sütrəyə doğru namaz qılarkən əbu Muit qəbiləsindən olan bir ca­van oğlan onun önündən keçmək istədi. Əbu Səid onu sinəsindən vurub (kənara) itə­lədi. Cavan oğlan ətrafa nəzər saldı, lakin onun önündən başqa (keçməyə) bir yol tapmadı. Odur ki, yenidən (onun qabağından) keçməyə cəhd göstərdi. (Bu dəfə) Əbu Səid onu əvvəlkindən də qüvvətlə itələdi. Belə olduğu təqdirdə, o, Əbu Səidi söydü, sonra da (Mədinə valisi olan) Mərvanın yanına gedib Əbu Səidin onunla kobud davranmasından şikayət etdi. Əbu Səid  onun dalınca Mərvanın yanına gəldi və (Mərvan) ondan: “Ey Əbu Səid, səninlə qardaşın oğlu arasında nə baş verib?” deyə soruşdu. Əbu Səid dedi: “Mən Peyğəmbərin  belə dediyini eşitmişəm: “Sizdən biriniz (önündən) keçən olmasın deyə sütrəyə doğru namaz qıldığı zaman kimsə onun qabağından keçmək istəsə, qoy onu itələsin, əgər tərslik edərsə, qoy onunla vuruşsun, çünki o, şeytan­dır.” (Buxari 509, Muslim 505/259, 1157)

حديث أَبِي جُهَيْمٍ عَنْ بُسْرِ بْنِ سَعِيدٍ، أَنَّ زَيْدَ بْنَ خَالِدٍ أَرْسَلَهُ إِلَى أَبِي جُهَيْمٍ يَسْأَلُهُ مَاذَا سَمِعَ مِنْ رَسُولِ الله صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي الْمَارِّ بَيْنَ يَدَيِ الْمُصَلِّي، فَقَالَ أَبُو جُهَيْمٍ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: لَوْ يَعْلَمُ الْمَارُّ بَيْنَ يَدَيِ الْمُصَلِّي مَاذَا عَلَيْهِ مِنَ الإِثْمِ لَكَانَ أَنْ يَقِفَ أَرْبَعِينَ خَيْرًا لَهُ مِنْ أَنْ يَمُرَّ بَيْنَ يَدَيْهِ

284. Əbu Cuheym  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Namaz qılanın önündən keçən kimsə nə (qədər günah) qazandığını bilsəydi, (yəqin edərdi ki,) qırx (il, yaxud qırx ay və ya qırx gün yerində) dayanmaq onun üçün namaz qılanın önündən keçməkdən daha yaxşıdır”. (Buxari 510, Muslim 507/261, 1160)

دنو المصلي من السترة

Namaz Qılanın Sütrəyə Yaxın Olması

عَنْ سَهْلٍ  قَالَ: كَانَ بَيْنَ مُصَلَّى رَسُولِ اللَّهِ  وَبَيْنَ الْجِدَارِ مَمَرُّ الشَّاةِ.

285. Səhl İbn Səd  rəvayət edir ki, Peyğəmbərin  namaz qıldığı yerlə (qiblə istiqamətindəki) divar arasında bir qoyun keçə biləcək qədər məsafə olardı. (Buxari 496, Muslim 508/262, 1162)

حديث سَلَمَةَ، قَالَ: كَانَ جِدَارُ الْمَسْجِدِ عِنْدَ الْمِنْبَرِ مَا كَادَتِ الشَّاةُ تَجُوزُهَا

286. Sələmə  rəvayət edir ki, (Peyğəmbərin) məscidinin divarı ilə minbərin yanı bir qoyun keçə biləcək məsafə olardı”. (Buxari 497, Muslim 509/263, 1163)

عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الأَكْوَعِ : أَنَّهُ كَانَ يُصَلِّى عِنْدَ الأُسْطُوَانَةِ الَّتِى عِنْدَ الْمُصْحَفِ، فَقُلْتُ يَا أَبَا مُسْلِمٍ أَرَاكَ تَتَحَرَّى الصَّلاَةَ عِنْدَ هَذِهِ الأُسْطُوَانَةِ. قَالَ فَإِنِّى رَأَيْتُ النَّبِىَّ  يَتَحَرَّى الصَّلاَةَ عِنْدَهَا.

287. (Yəzid İbn Əbu Ubeyd rəvayət edir ki,) Sələmə İbn Əkva  (çox vaxt) Quran olan sütunun yanında namaz qılardı. Mən dedim: “Ey Əbu Muslim, mən sənin həmişə bu sütunun yanında namaz qıldığını görürəm.” O dedi: “Mən Peyğəmbərin  çox vaxt onun yanında namaz qıldığını görmüşəm.” (Buxari 502, Muslim 509/264, 1164)

الاعتراض بين يدي المصلي