Qadından Məni Çıxdığı Halda Qüsl Almağın Vacibliyi

عَنْ أُمُّ سَلَمَةَ  قَالَتْ: جَاءَتْ أُمُّ سُلَيْمٍ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ  فَقَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لاَ يَسْتَحْيِى مِنَ الْحَقِّ، فَهَلْ عَلَى الْمَرْأَةِ مِنْ غُسْلٍ إِذَا احْتَلَمَتْ قَالَ النَّبِىُّ  «إِذَا رَأَتِ الْمَاءَ». فَغَطَّتْ أُمُّ سَلَمَةَ – تَعْنِى وَجْهَهَا – وَقَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَتَحْتَلِمُ الْمَرْأَةُ قَالَ «نَعَمْ تَرِبَتْ يَمِينُكِ فَبِمَ يُشْبِهُهَا وَلَدُهَا».

180. Ummu Sələmə  rəvayət edir ki, Ummu Süleym Peyğəmbərin  yanına gəlib dedi: “Ya Rəsulullah! Allah haqqı deməkdən həya etməz. Qadın pollyusiya³¹ halına düşdükdə qüsl etməlidirmi?” Peyğəmbər: “Bəli, əgər su görübsə (məni axıdıbsa,) etməlidir!” Ummu Sələmə (utandığından) üzünü yaşmaqla örtdü və: “Ya Rəsulullah! Heç qadın da pollyusiya halına düşə bilərmi?” deyə soruşdu. Peyğəmbər: “Əlbəttə, (düşə bilər). Ay yazıq! Belə olmasa, övladı ona necə oxşaya bilər?” (Buxari 130, Muslim 313, 471, 738)

صفة غسل الجنابة

Cənabət Qüslunun Vəsfi

عَنْ عَائِشَةَ زَوْجِ النَّبِىِّ  ، أَنَّ النَّبِىَّ  كَانَ إِذَا اغْتَسَلَ مِنَ الْجَنَابَةِ بَدَأَ فَغَسَلَ يَدَيْهِ، ثُمَّ يَتَوَضَّأُ كَمَا يَتَوَضَّأُ لِلصَّلاَةِ، ثُمَّ يُدْخِلُ أَصَابِعَهُ فِى الْمَاءِ، فَيُخَلِّلُ بِهَا أُصُولَ شَعَرِهِ ثُمَّ يَصُبُّ عَلَى رَأْسِهِ ثَلاَثَ غُرَفٍ بِيَدَيْهِ، ثُمَّ يُفِيضُ الْمَاءَ عَلَى جِلْدِهِ كُلِّهِ.

181. Aişə  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  cunub olduqdan sonra qüsl etdikdə əvvəlcə əllərini yuyardı. Sonra namaz üçün dəstəmaz aldığı kimi dəstəmaz alardı. Sonra barmaqlarını suyun içinə salar və onlarla saçlarının dibini isladardı. Sonra əlləri ilə başına üç ovuc su tökər, sonra da bütün bədəninə su əndə­rərdi. (Buxari 248, Muslim 316, 475, 744, 747)

حديث مَيْمُونَةَ، قَالَتْ: صَبَبْتُ لِلنَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ غُسْلاً، فَأَفْرَغَ بِيَمِينِهِ عَلَى يَسَارِهِ، فَغَسَلَهُمَا ثُمَّ غَسَلَ فَرْجَهُ، ثُمَّ قَالَ بِيَدِهِ الأَرْضَ، فَمَسَحَهَا بِالتُّرَابِ، ثُمَّ غَسَلَهَا، ثُمَّ تَمَضْمَضَ وَاسْتَنْشَقَ، ثُمَّ غَسَلَ وَجْهَهُ وَأَفَاضَ عَلَى رَأْسِهِ، ثُمَّ تَنَحَّى فَغَسَلَ قَدَمَيْهِ، ثُمَّ أُتِيَ بِمِنْدِيلٍ، فَلَمْ يَنْفُضْ بِهَا

182. Məymunə  mənə belə rəvayət etmişdir: “Peyğəmbər  cənabət³² qüslünü alsın deyə mən ona su gətirdim. (Peyğəmbər) sağ əli ilə sol əlinin üzərinə su tökərək əllərini yudu. Sonra cinsiyyət orqanının (sol əli ilə) yudu. Sonra (sol əlini) torpağa sürtdü və onu yudu (müstəhəbdir). Sonra ağzını yudu və burnuna su çəkdi. Sonra üzünü yudu və başı üzərindən su axıtdı. Daha sonra dayandığı yerdən (azacıq) kənara çəkildi və ayaqlarını yudu. Sonra mən ona qətfə gətirdim, lakin o, qətfə ilə silinmədi”. (Buxari 259, Muslim 317, 472, 748)

عَنْ عَائِشَةَ  قَالَتْ: كَانَ النَّبِىُّ  إِذَا اغْتَسَلَ مِنَ الْجَنَابَةِ دَعَا بِشَىْءٍ نَحْوَ الْحِلاَبِ، فَأَخَذَ بِكَفِّهِ، فَبَدَأَ بِشِقِّ رَأْسِهِ الأَيْمَنِ ثُمَّ الأَيْسَرِ، فَقَالَ بِهِمَا عَلَى رَأْسِهِ.

183. Aişə  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  cunub olduğu zaman qüsl etmək istədikdə badya boyda bir qabda (su) gətizdirər, əli ilə (su) götürüb əvvəlcə başının sağ tərəfini, sonra da sol tərəfini yuyardı. Sonra iki əli ilə (su götürüb) başına tökərdi. (Buxari 258,Muslim 318, 478, 751)

القدر المستحب من الماء في غسل الجنابة