Dəvələrin Boynuna (Göz Dəyməsin Deyə) İpdən Boyunbağı Bağlamağın Qadağan Olması

حديث أَبِي بَشِيرٍ الأَنْصَارِيِّ رضي الله عنه، أَنَّهُ كَانَ مَعَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فِي بَعْضِ أَسْفَارِهِ، وَالنَّاسُ فِي مَبِيتِهِمْ، فَأَرْسَلَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، رَسُولاً أَنْ لاَ يَبْقَيَنَّ فِي رَقَبَةِ بَعِيرٍ قِلاَدَةٌ مِنْ وَتَرٍ أَوْ قِلاَدَةٌ إِلاَّ قُطِعَتْ

1371. Əbu Bəşir əl-Ənsari  rəvayət etmişdir ki, (bir dəfə) o, Peyğəmbərlə  birlikdə səfərdə olarkən və bu əsnada camaat yatmağa hazırlaşarkən Peyğəmbər  onların yanına bir elçi göndərdi (ki, onlara desin): “Heç bir dəvənin boynunda ipdən düzəldilmiş boyunbağı qalmasın və ya kəsilib atılmamış bir (dənə də olsun) boyunbağı qalmamalıdır.” (Buxari 3005, Muslim 5671, 2115/105)

جواز وشم الحيوان غير الآدمي في غير الوجه وندبه في نعم الزكاة والجزية

Heyvanın Üzündən Başqa Yerlərinə Damğa Vurmağın icazəli Olması, Zəkat Və Cizyə Dəvələrində Bunun Müstəhəb Olması

حديث أَنَسٍ رضي الله عنه، قَالَ: لَمَّا وَلَدَتْ أُمُّ سُلَيْمٍ، قَالَتْ لِي: يَا أَنَسُ انْظُرْ هذَا الْغُلاَمَ، فَلاَ يُصِيبَنَّ شَيْئًا حَتَّى تَغْدُوَ بِهِ إِلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، يُحَنِّكُهُ فَغَدَوْتُ بِهِ فَإِذَا هُوَ فِي حَائِطٍ وَعَلَيْهِ خَمِيصَةٌ حُرَيْثِيَّةٌ، وَهُوَ يَسِمُ الظَّهْرَ الَّذِي قَدِمَ عَلَيْهِ فِي الْفَتْحِ

1372. Ənəs İbn Məlik  deyir ki, anam Ummu Suleym qardaşım Abdullah İbn Əbu Təlhəni doğduqdan sonra mənə: “Ey Ənəs! Bu oğlana bax! Ona zərər vermədən Peyğəmbərin  yanına apar. Peyğəmbər  onun damağını (əzilmiş xurma) ilə ovuşdurur” dedi. Mən də uşağı Peyğəmbərin  yanına apardım. Peyğəmbər  xurmalıq içində idi. Üzərndə Hureysiyyə adlanan yun libas vardı. O, Fəth günü ona gələn yük dəvələrini damğalamaqla məşğul idi”. (Buxari 5824, Muslim 5676, 2119/109)

كراهة القزع

Yarımçıq Saç Qırxmağın (Bir Hissəsini Qırxıb, Digər Hissəsini Tərk Etmək) Qadağan Olması

حديث ابْنُ عُمَرَ رضي الله عنهما، قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، يَنْهى عَنِ الْقَزَعِ قَالَ عُبَيْدُ اللهِ قُلْتُ وَمَا الْقَزَعُ فَأَشَارَ لَنَا عُبَيْدُ اللهِ قَالَ إِذَا حَلَقَ الصَّبِيَّ وَتَرَكَ هَاهُنَا شَعَرَةً وَهَاهُنَا وَهَاهُنَا

1373. İbn Ömər  rəvayət edir ki, Peyğəmbər: “Qaza etməyi qadağan etdi”. Ona: “Qaza nədir?” deyə soruşdular. Ravi Ubeydullah deyir ki, Nəfi: “Uşağn saçının bir qismini qırxıb, digər hissəsini tərk etməkdir” dedi. (Buxari 5920, Muslim 5681, 2120/113)

النهي عن الجلوس في الطرقات وإِعطاء الطريق حقه

Yollarda Oturmağın Qadağan Olması Və Yolun Haqqını Vermək

حديث أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ رضي الله، عَنْهُ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ: إِيَّاكُمْ وَالْجُلُوسَ عَلَى الطُّرُقَاتِ فَقَالوا: مَا لَنَا بُدٌّ إِنَّمَا هِيَ مَجَالِسُنَا نَتَحَدَّثُ فِيهَا قَالَ: فَإِذَا أَبَيْتُمْ إِلاَّ الْمَجَالِسَ فَأَعْطُوا الطَّرِيقَ حَقَّهَا قَالُوا: وَمَا حَقُّ الطَّرِيقِ قَالَ: غَضُّ الْبَصَرِ، وَكَفُّ الأَذَى، وَرَدُّ السَّلاَمِ، وَأَمْرٌ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهْيٌ عَنِ الْمُنْكَرِ

1374. Əbu Səid əl-Xudri  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Yollarda oturmayın!” (Əshabələr) dedilər: “Bizim orada oturmağımız labüddür. Biz oraya yığışıb ancaq (işlərimiz barədə) söhbət edirik.” Peyğəmbər: “Əgər orada oturmağınız labüddürsə, onda yolun haqqını verin.” (Əshabələr): “Nədir yolun haqqı?” deyə soruşdular. Peyğəmbər: “Naməhrəmə baxmamaq, (heç kəsə) əziyyət verməmək, salamı almaq, yaxşı işləri əmr etmək və pis işlərdən çəkindirmək.” (Buxari, 2465, Muslim 5685, 2121/114)

حريم فعل الواصلة والمستوصلة والواشمة والمستوشمة والنامصة والمتنمصة والمتفلجات والمغيرات خلق الله