At Ətinin Yeyilməsinin (İcazəli Olması)

حديث جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللهِ رضي الله عنهما، قَالَ: نَهى رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، يَوْمَ خَيْبَرَ، عَنْ لُحُومِ الْحُمُرِ، وَرَخَّصَ فِي الْخَيْلِ

1269. Cabir İbn Abdullah  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  Xeybər günü ev eşşəklərinin ətlərini yeməkdən nəhy etdi, lakin at ətini yeməyə icazə verdi”. (Buxari 4219, Muslim 5134, 1941/36)

حديث أَسْمَاءَ بِنْتِ أَبِي بَكْرٍ رضي الله عنهما، قَالَتْ: نَحَرْنَا عَلَى عَهْدِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَرَسًا فَأَكَلْنَاهُ

1270. Əsmə Binti Əbu Bəkr  rəvayət edir ki, Peyğəmbərin  zamanında biz atı boynundan kəsdik və yedik”. (Buxari 5510, Muslim 5137, 1942/38)

إِباحة الضب

Varan Ətinin Mübah Olması

حديث ابْنِ عُمَرَ، قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: الضَّبُّ، لَسْتُ آكُلُهُ، وَلاَ أُحَرِّمُهُ

1271. İbn Ömər  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Mən Varan yemirəm, onu haram da saymıram”. (Buxari 5536, Muslim 5140, 1943/40)

حديث ابْنِ عُمَرَ، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: كَانَ نَاسٌ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فِيهمْ سَعْدٌ، فَذَهَبُوا يَأْكُلُونَ مِنْ لَحْمٍ، فَنَادَتْهُمُ امْرَأَةٌ مِنْ بَعْضِ أَزْوَاجِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، إِنَّهُ لَحْمُ ضَبٍّ، فَأَمْسَكُوا فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: كُلُوا أَوِ اطْعَمُوا، فَإِنَّهُ حَلاَلٌ أَوْ قَالَ: لاَ بَأْسَ بِهِ وَلكِنَّهُ لَيْسَ مِنْ طَعَامِي

1272. İbn Ömər  rəvayət edir ki, Peyğəmbərin  səhabələrindən bəziləri, aralarında Sad İbn Əbi Vaqqas olmaqla bir ət yeməyinə (qonaq) oldular. Bu vaxt Peyğəmbərin  zövcələrindən biri ət yeyən topluluqa: “Bu bir Varan ətidir” deyə nida etdi. Səhabələr (bir az) duruxdular. Peyğəmbər: “Ondan yeyin, çünki o halaldır və ya onu yeməkdə heç bir problem yoxdur. Sadəcə mən bu ətdən yemirəm”. (Buxari 7267, Muslim 5144, 1944/42)

حديث خَالِدِ بْنِ الْوَلِيدِ، أَنَّهُ دَخَلَ مَعَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، عَلَى مَيْمُونَةَ، وَهِيَ خَالَتُهُ، وَخَالَةُ ابْن عَبَّاسٍ، فَوَجَدُ عِنْدَهَا ضَبًّا مَحْنُوذًا قَدِمَتْ بِهِ أُخْتُهَا، حُفَيْدَةُ بِنْتُ الْحارِثِ، مِنْ نَجْدٍ فَقَدَّمَتِ الضَّبَّ لِرَسُولِ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَكَانَ، قَلَّمَا يُقَدِّمُ يَدَهُ لِطَعَامٍ، حَتَّى يُحَدَّثَ بِهِ وَيُسَمَّى لَهُ فَأَهْوَى رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، يَدَهُ إِلَى الضَّبِّ، فَقَالَتِ امْرَأَةٌ مِنَ النِّسْوَةِ الْحُضُورِ: أَخْبِرْنَ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، مَا قَدَّمْتُنَّ لَهُ، هُوَ الضَّبُّ يَا رَسُولَ اللهِ فَرَفَعَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، يَدَهُ عَنِ الضَّبِّ فَقَالَ خَالِدُ بْنُ الْوَلِيدِ: أَحَرَامٌ الضَّبُّ يَا رَسُولَ اللهِ قَالَ: لاَ، وَلكِنْ لَمْ يَكُنْ بِأَرْضِ قَوْمِي، فَأَجِدُنِي أَعَافُهُ، قَالَ خَالِدٌ: فَاجْتَرَرْتُهُ فَأَكَلْتُهُ، وَرَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَنْظُرُ إِلَيَّ

1273. Xalid İbn Vəlid  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  ilə bərabər Məymunənin yanına daxil olduq. Məymunə həm Xalidin , həm də İbn Abbasın  xalası idi. Yanında qızardılmış Varan əti vardı. Bu varanı Məymunənin bacısı Hufeydə Bintul Həris Nəcdən gətirmişdi. Bu varan ətindən Rəsulullaha  təqdim edildi. Rəsulullaha yemək təqdim edildikdə o, yemək haqqında ona məlumat verilər və adını söyləyərdilər. Peyğəmbər  əlini Varana uzatdıqda orada olan qadınlardan biri: “Rəsulullaha  təqdim etdiyiniz yeməyin nə olduğunu söyləyin” dedi. Qadınlar: “Varandır” dedilər. Peyğəmbər  həmən varandan əlini qaldırdı. Xalid İbn Vəlid: “Varan haramdır, ya Rəsulullah!” dedi. Peyğəmbər: “Xeyr, mənim qövmümün ərazisində (bu heyvan) olmaz, məndə bu ətdən yemirəm” deyə buyurdu. Xalid: “Mən əti qarşıma çəkib yedim, Peyğəmbərdə  mənə baxırdı” dedi. (Buxari 5391, Muslim 5146, 5147, 1946/44)

حديث ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ: أَهْدَتْ أُمُّ حُفَيْدٍ، خَالَةُ ابْنِ عَبَّاسٍ، إِلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، أَقِطًا وَسَمْنًا وَأَضُبًّا، فَأَكَلَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مِنَ الأَقِطِ وَالسَّمْنِ، وَتَرَكَ الضَّبَّ تَقَذُّرًا قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ: فَأُكِلَ عَلَى مَائِدَةِ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، وَلَوْ حَرَامًا مَا أُكلَ عَلَى مَائِدَةِ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ

1274. İbn Abbas  demişdir: “(Bir dəfə) ibn Abbasın xalası Peyğəmbərə  qurut, yağ və bir neçə kərtənkələ hədiyyə göndərdi. Peyğəmbər  qurutu və yağı yedi, kərtənkələləri isə xoşlamadığına görə qırağa qoydu”. İbn Abbas: “(Bəziləri) Peyğəmbərin  süfrəsi başında kərtənkələləri yedilər. Əgər haram olsaydı, onlar Peyğəmbərin  süfrəsi başında yeyilməzdi.” (Buxari 2575, Muslim 5151, 1947/46)

إِباحة الجراد