Uhud Bizi Sevən Bir Dağdır, Biz Də Onu Sevirik

حديث أَبِي حُمَيْدٍ، قَالَ: أَقْبَلْنَا مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مِنْ غَزْوَةِ تَبُوكَ، حَتَّى إِذَا أَشْرَفْنَا عَلَى الْمَدِينَةِ، قَالَ: هذِهِ طَابَةُ وَهذَا أُحُدٌ، جَبَلٌ يُحِبُّنَا وَنُحِبُّهُ

880. Əbu Humeyd əs-Səidi  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  ilə Təbuk döyüşündən qayıtdığımız zaman, Mədinəni yuxarı tərəfdən gördüyümüz zaman buyurdu: “Bu Taybədir, bu da Uhuddur. Uhud bizi sevən və bizim sevdiyimiz bir dağdır”. (Buxari 4422, Muslim 3437, 1392/503)

فضل الصلاة بمسجدي مكة والمدينة

Məkkə Və Mədinə Məscidində Namaz Qılmağın Fəziləti

حديث أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه، أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ: صَلاَةٌ فِي مَسْجِدِي هذَا خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ صَلاَةٍ فِيمَا سِوَاهُ، إِلاَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ

881. Əbu Hureyra  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Mənim bu məscidimdə qılınan (bir) namaz Məscidülhəram istisna olmaqla, digər məscidlərdə qılınan min namazdan daha yaxşıdır”. (Buxari 1190, Muslim 3440, 1394/505)

لا تشد الرحال إِلا إِلى ثلاثة مساجد

Üç Məsciddən Başqa Heç Bir Yerə Səfər Edilməz

حديث أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ: لاَ تُشَدُّ الرِّحَالُ إِلاَّ إِلَى ثَلاَثَةِ مَسَاجِدَ: الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ، وَمَسْجِدِ الرَّسُولِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، وَمَسْجِدِ الأَقْصى

882. Əbu Hureyra  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Üç məsciddən başqa heç bir yerə (ibadət məqsədi ilə) səfər etmək olmaz: (bu) – MəscidülHəram, Peyğəmbərin  məscidi və MəscidülƏqsadır.” (Buxari 1189, Muslim 3450, 1397/511)

فضل مسجد قباء وفضل الصلاة فيه وزيارته

Quba Məscidi, Orada Qılınan Namaz Və Ziyarətin Fəziləti

حديث ابْنِ عُمَرَ، قَالَ: كَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَأْتِي قُبَاءً رَاكِبًا وَمَاشِيًا

883. İbn Ömər  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  Quba məscidinə həm piyada, həm də miniklə gedərdi. (Buxari 1194, Muslim 3457, 3459, 3460, 1399/519)





كتاب النكاح

Nigah Kitabı





كتاب النكاح

Nigah Kitabı

حديث عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعُودٍ عَنْ عَلْقَمَةَ، قَالَ: كُنْتُ مَعَ عَبْدِ اللهِ فَلَقِيَهُ عُثْمَانُ بِمِنًى، فَقَالَ: يَا أَبَا عَبْدِ الرَّحْمنِ إِنَّ لِي إِلَيْكَ حَاجَةً، فَخَلَيَا فَقَالَ عُثْمَانُ: هَلْ لَكَ يَا أَبَا عَبْدِ الرَّحْمنِ فِي أَنْ نُزَوِّجَكَ بِكْرًا تُذَكِّرُكَ مَا كُنْتَ تَعْهَدُ فَلَمَّا رَأَى عَبْدُ اللهِ أَنْ لَيْسَ لَهُ حَاجَةٌ إِلَى هذَا، أَشَارَ إِلَيَّ، فَقَالَ: يَا عَلْقَمَةُ فَانْتَهَيْتُ إِلَيْهِ وَهُوَ يَقُولُ: أَمَا لَئِنْ قُلْتَ ذَلِكَ، لَقَدْ قَالَ لَنَا النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: يَا مَعْشَرَ الشَّبَابِ مَنِ اسْتَطَاعَ مِنْكُمُ الْبَاءَةَ فَلْيَتَزَوَّجْ، وَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَعَلَيْهِ بِالْصَّوْمِ فَإِنَّهُ لَهُ وِجَاءٌ

884. Əlqamə deyir ki, mən Abdullah İbn Məsud  ilə birlikdə idim. Onunla Minada Osman İbn Əffan  ilə qarşılaşdıq. Ona: “Ey Əbu AbdurRahman! Mənim sənə bir ehtiyacım var!” dedi. İkisi də kənara çəkildilər. Osman, Abdullaha: “Ey Əbu AbdurRahman! Gəl səni gənc bir qadınla evləndirək, bəlkə sənə keçmişində olanları xatırladar. Səni gənc bir qadınla evləndirməyimizi istəyirsənmi?” dedi. Abdullah, Osmanın ona bu təklifinə ehtiyacı olmadığına görə mənə işarə edərək: “Ey Əlqamə!” deyə çağırdı. Mən də ona yaxınlaşdım. Bu vaxt Abdullah, Osmana bunları söyləyirdi: “Xəbərin olsun, əgər sən bunları mənə dedinsə, bilki səndən əvvəl bizə Peyğəmbər  belə buyurmuşdur: “Ey cavanlar zümrəsi! Sizlərdən kimin evlənməyə gücü yetirsə, evlənsin! Çünki evlilik gözü (haramdan) daha çox qoruyar və namusu (iffətini) yaxşı hifz edər. Hər kim evlənməyə qadir deyilsə, oruc tutsun! Çünki bu, onun şəhvətini söndürən bir şeydir”. (Buxari 5065, 5066, Muslim 3464, 1400/1)

حديث أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رضي الله عنه، قَالَ: جَاءَ ثَلاَثَةُ رَهْطٍ إِلَى بُيوتِ أَزْوَاجِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَسْأَلُونَ عَنْ عِبَادَةِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَلَمَّا أُخْبِرُوا كَأَنَّهُمْ تَقَالُّوهَا، فَقَالُوا: وَأَيْنَ نَحْنُ مِنَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، قَدْ غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَمَا تَأَخَّرَ؛ قَالَ أَحَدُهُمْ: أَمَّا أَنَا فَإِنِّي أُصَلِّي اللَّيْلَ أَبَدًا؛ وَقَالَ آخَرُ: أَنَا أَصُومُ الدَّهْرَ وَلاَ أُفْطِرُ؛ وَقَالَ آخَرُ: أَنَا أَعْتَزِلُ النِّسَاءَ فَلاَ أَتَزَوَّجُ أَبَدًا فَجَاءَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَ: أَنْتُمُ الَّذِينَ قُلْتُمْ كَذَا وَكَذَا؛ أَمَا وَاللهِ إِنِّي لأَخْشَاكُمْ للهِ وَأَتْقَاكُمْ لَهُ، لكِنِّي أَصُومُ وَأُفْطِرُ، وَأُصَلِّي وَأَرْقُدُ، وَأَتَزَوَّجُ النِّسَاءَ؛ فَمَنْ رَغِبَ عَنْ سُنَّتِي فَلَيْسَ مِنِّي

885. Ənəs İbn Malik  demişdir: “(Bir dəfə) üç nəfər Peyğəmbərin  evinə gəlib onun əhli-əyalından Peyğəmbərin  ibadəti barəsində soruşdu. Bu haqda onlara xəbər verildikdə onlar (etdikləri ibadətin) az olduğunu güman edib belə dedilər: “Yəni biz Peyğəmbər  kimi ola bilərikmi? Üstəlik Allah onun bütün keçmiş və gələcək xətalarını bağışlamışdır.” Onlardan birisi dedi: “Mən bütün gecələri ibadət edəcəyəm, yatmayacağam.” O birisi dedi: “Mən il boyu oruc tutacağam, (gündüzlər) yemək yeməyəcəyəm.” Üçüncüsü dedi: “Mən qadınlara yaxın durmayacağam, heç vaxt evlənməyəcəyəm.” Peyğəmbər  (bunu eşidəndən sonra) onların yanına gəlib dedi: “Filan, filan sözləri sizmi demisiniz?! Vallahi ki, aranızda Allahdan ən çox qorxanınız mənəm. Bununla belə mən bəzən oruc tutur, bəzən də tutmuram, gecənin bir vaxtını namaz qılır, digərində isə dincəlirəm və nəhayət, mən qadınlarla evlənirəm. Belə olduğu halda mənim yolumdan çıxan kimsələr məndən deyildirlər.” (Buxari 5063, Muslim 3469, 1401/5)

حديث سَعْدِ بْنِ أَبِي وَقَّاصٍ، قَالَ رَدَّ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، عَلَى عُثْمَانَ بْنِ مَظْعُونٍ التَّبتُّلَ، وَلَوْ أَذِنَ لَهُ لاَخْتَصَيْنَا

886. Səd İbn Əbu Vəqqas  demişdir: “Peyğəmbər  Osman İbn Məzuna evlənməkdən boyun qaçırmağı qadağan etdi. Əgər Peyğəmbər  ona (bu işdə) izn versəydi, biz özümüzü axtalayardıq.” (Buxari 5073, Muslim 3470, 3471, 1402/6)

نكاح المتعة وبيان أنه أبيح ثم نسخ ثم أبيح ثم نسخ واستقر تحريمه إِلى يوم القيامة