Məkkəyə Ehramsız Girməyin İcazəli Olması

حديث أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رضي الله عنه، أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ دَخَلَ عَامَ الْفَتْحِ وَعَلَى رَأْسِهِ الْمِغْفَرُ، فَلَمَّا نَزَعَهُ جَاءَ رَجُلٌ، فَقَالَ: إِنَّ ابْنَ خَطَلٍ مُتَعَلِّقٌ بِأَسْتَارِ الْكَعْبَةِ، فَقَالَ: اقْتُلُوهُ

862. Ənəs İbn Malik  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  zəfər (Fəth) ilində (Məkkəyə) daxil olduqda başında dəbilqə var idi. O, dəbilqəni başından çıxartdıqda bir nəfər gəlib dedi: “İbn Xətəl Kəbənin örtüyündən yapışıb⁵⁸ (aman diləyir).” Peyğəmbər: “Öldürün onu!” deyə buyurdu. (Buxari 1846, 3044, Muslim 3374, 1357/450)

فضل المدينة ودعاء النبي صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فيها بالبركة وبيان تحريمها وتحريم صيدها وشجرها وبيان حدود حرمها

Mədinənin Fəziləti, Onun Haqqında Peyğəmbərin Bərəkət Duası, Orada Ov Etməyin, Ağacının Və Haramının Hüdudunun Bəyanı

حديث عَبْدِ اللهِ بْنِ زَيْدٍ رضي الله عنه، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: إِنَّ إِبْرَاهِيمَ حَرَّمَ مَكَّةَ وَدَعَا لَهَا وَحَرَّمْتُ الْمَدِينَةَ كَمَا حَرَّمَ إِبْرَاهِيمُ مَكَّةَ وَدَعَوْتُ لَهَا، فِي مُدِّهَا وَصَاعِهَا، مِثْلَ مَا دَعَا إِبْرَاهِيمُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ لِمَكَّةَ

863. Abdullah İbn Zeyd  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “İbrahim Məkkəni müqəddəs yer elan etmiş və ora üçün dua etmişdir. İbrahimin Məkkəni müqəddəs yer elan etdiyi kimi mən də Mədinəni müqəddəs yer elan et­dim və İbrahim Məkkə üçün dua etdiyi kimi mən də Mədinənin saası və muddu üçün dua etdim.” (Buxari 2129, Muslim 3380, 1360/455)

حديث أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لأبِي طَلْحَةَ الْتَمِسْ غُلاَمًا مِنْ غِلْمَانِكُمْ يَخْدُمُنِي فَخَرَجَ أَبُو طَلْحَةَ يُرْدِفنِي وَرَاءَهُ، فَكُنْتُ أَخْدُمُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كُلَّمَا نَزَلَ، فَكُنْتُ أَسْمَعُهُ يُكْثِرُ أَنْ يَقُولَ: اللهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْهَمِّ وَالْحَزَنِ، وَالْعَجْزِ وَالْكَسَلِ، وَالْبُخْلِ وَالْجُبْنِ، وَضَلَعِ الدَّيْنِ وَغَلَبَةِ الرِّجَالِ فَلَمْ أَزَلْ أَخْدُمُهُ حَتَّى أَقْبَلْنَا مِنْ خَيْبَرَ، وَأَقْبَلَ بِصَفِيَّةَ بِنْتِ حُيَيٍّ، قَدْ حَازَهَا، فَكُنْتُ أَرَاهُ يُحَوِّى وَرَاءَهُ بِعَبَاءَةٍ أَوْ بِكِسَاءٍ، ثُمَّ يُرْدِفُهَا وَرَاءَهُ، حَتَّى إِذَا كُنَّا بِالصَّهْبَاءِ صَنَعَ حَيْسًا فِي نِطَعٍ، ثُمَّ أَرْسَلَنِي، فَدَعَوْتُ رِجَالاً فَأَكَلُوا، وَكَانَ ذَلِكَ بِنَاءَهُ بِهَا ثُمَّ أَقْبَلَ حَتَّى إِذَا بَدَا لَهُ أُحُدٌ؛ قَالَ: هذَا جَبَلٌ يُحِبُّنَا وَنُحِبُّهُ فَلَمَّا أَشْرَفَ عَلَى الْمَدِينَةِ، قَالَ: اللهُمَّ إِنِّي أُحَرِّمُ مَا بَيْنَ جَبَلَيْهَا مِثْلَ مَا حَرَّمَ بِهِ إِبْرَاهِيمُ مَكَّةَ، اللهُمَّ بَارِكْ لَهُمْ فِي مُدِّهِمْ وَصَاعِهِمْ

864. Ənəs İbn Məlik  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  Əbu Təlhəyə  buyurdu: “Oğlan uşaqlarından birini mənə xidmət etmək üçün seç. Əbu Təlhə  məni miniyinin tərkinə mindirərək yola çıxdıq. Hər dəfə Peyğəmbər miniyindən enəndə mən ona xidmət edirdim. Onun bu duanı çox etdiyini eşitmişəm: Allahummə İnniy Əuzu Bikə Minəl Həmmi Vəl Həzəni, Vəl Aczi Vəl Kəsəli, Vəl Buxli Vəl Cubni, Və Daləid Deyni Və Ğaləbətir Ricali – Allahım! Üzüntü və kədərdən, acizlik və tənbəllikdən, xəsislik və qorxaqlıqdan, borc altında qalmaqdan və insanların (məni) sıxışdırmasından Sənə sığınıram!”. Mən ona xidmət etməkdə davam edirdim, nəhayət Xeybərdən qayıtdıq. (Qənimətdən düşən paydan) Səfiyyə Binti Huyyəni özüylə gətirdi. Onun üçün arxasında əbadan və ya parçadan oturacaq düzəltdiyini gördüm. Sonra onu miniyinin tərkinə mindirdi. Sahbə adlanan yerə çatanda süfrə üzərində xurmadan halva düzəltdi. Sonra məni göndərdi, kişiləri dəvət etdim yeməyə və onlar da yendilər. Onunla evləndiyi gün idi. Sonra Peyğəmbər  Uhud dağını gördü və buyurdu: “Bu bizi sevən və bizim də sevdiyimiz bir dağdır. Mədinəyə yaxınlaşdıqda: “Ya Rəbbim! Mən Mədinənin bu dağ arasını İbrahim Məkkəni haram etdiyi kimi haram edirəm. Ya Rəbbim! Mədinəlilərin Mudd və Saa (ölçü vahidlərinə) bərəkət ver”. (Buxari 2893, 5424, 6363, Muslim 3387, 1365/462)

حديث أَنَسٍ عَنْ عَاصِمٍ، قَالَ: قُلْتُ َلأنَسٍ أَحَرَّمَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الْمَدِينَةَ قَالَ: نَعَمْ مَا بَيْنَ كَذَا إِلَى كَذَا، لاَ يُقْطَعُ شَجَرُهَا، مَنْ أَحْدَثَ فِيهَا حَدَثًا فَعَلَيْهِ لَعْنَةُ اللهِ وَالْمَلاَئِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِين قَالَ عَاصِمٌ: فَأَخْبَرَنِي مُوسى بْنُ أَنَسٍ أَنَّهُ قَالَ، أَوْ آوَى مُحْدِثًا

865. Asim deyir ki, Ənəs İbn Məlikdən  soruşdum: “Rəsulullah  Mədinəni haram (bölgəsi) etmişdirmi?” deyə soruşdum. O: “Bəli, buradan buraya qədər olan sahəsi haramdır. Bu hüdudlar arasında ağac kəsilməz, kim burada bir bidət ortaya çıxararsa ona Allahın, mələklərin və bütün insanların lənəti olar!”. Asim deyir ki, Mənə Musa İbn Ənəs dedi ki: “Və ya bir bidətçiyə sığınaccaq verilsə”. (Buxari 7306, Muslim 3389, 1366/463)

حديث أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رضي الله عنه، أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ: اللهُمَّ بَارِكْ لَهُمْ فِي مِكْيَالِهِمْ، وَبَارِكْ لَهُمْ فِي صَاعِهِمْ وَمُدِّهِمْ يَعْنِي أَهْلَ الْمَدِينَةِ

866. Ənsə İbn Məlik  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  Mədinə əhlini qəsd edərək buyurdu: “Allahummə bərik ləhum fi mikyəlihim və bərik ləhum fi saihim və muddihim – Allahım! Mədinə əhlinin tərəzisinə, Saa və Mudduna bərəkət ver”. (Buxari 2130, 7331, Muslim 3391, 1368/465)

حديث أَنَسٍ رضي الله عنه، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ: اللهُمَّ اجْعَلْ بِالْمَدِينَةِ ضِعْفَيْ مَا جَعَلْتَ بِمَكَّةَ مِنَ الْبَرَكَةِ

867. Ənəs  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Allahım, Məkkəyə nazil et­di­yin bərəkətin iki qatını Mədinəyə nazil et!” (Buxari 1885, Muslim 3392, 1369/466)

حديث عَلِيٍّ رضي الله عنه خَطَبَ عَلَى مِنْبَرٍ مِنْ آجُرٍّ وَعَلَيْهِ سَيْفٌ فِيهِ صَحِيفَةٌ مُعَلَّقَةٌ، فَقَالَ: وَاللهِ مَا عِنْدَنَا مِنْ كِتَابٍ يُقْرَأُ إِلاَّ كِتَابُ اللهِ، وَمَا فِي هذِهِ الصَّحِيفَةِ فَنَشَرَهَا فَإِذَا فِيهَا: أَسْنَانُ الإِبِلِ؛ وَإِذَا فِيهَا: الْمَدِينَةُ حَرَمٌ مِنْ عَيْرٍ إِلَى كَذَا، فَمَنْ أَحْدَثَ فِيهَا حَدَثًا فَعَلَيْهِ لَعْنَةُ اللهِ وَالْمَلاَئِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ، لاَ يَقْبَلُ اللهُ مِنْهُ صَرْفًا وَلاَ عَدْلاً؛ وَإِذَا فِيهِ: ذِمَّةُ الْمُسْلِمِينَ وَاحِدَةٌ يَسْعَى بِهَا أَدْنَاهُمْ، فَمَنْ أَخْفَرَ مُسْلِمًا فَعَلَيْهِ لَعْنَةُ اللهِ وَالْمَلاَئِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ، لاَ يَقْبَلُ اللهُ مِنْهُ صَرْفًا وَلاَ عَدْلاً؛ وَإِذَا فِيهَا: مَنْ وَالَى قَوْمًا بِغَيْرِ إِذْنِ مَوَالِيهِ فَعَلَيْهِ لَعْنَةُ اللهِ وَالْمَلاَئِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ، لاَ يَقْبَلُ اللهُ مِنْهُ صَرْفًا وَلاَ عَدْلاً

868. Əli İbn Əbu Talib  bişirilmiş (gildən) bir minbər üzərində xütbə verdi. Üzərində, qınından aslı bir səhifə olan qılıc vardı. Əli: “Vallahi bizim yanımızda oxunan heç bir yazı yoxdur, yalnız Allahın kitabı və bir də bu səhifədəki şeylər vardır və səhifəni açdı. İçində zəkata düşən dəvələrin yaşı ilə Mədinənin Air dağından buraya qədər olan (sahəsi) haramdır. Kim Mədinənin bu haram bölgəsində bir bidət edərsə Allahın, mələklərin və bütün insanların lənəti onun üzərinə olar. Allah o, kimsədən heç bir şey qəbul etməz. Müsəlmanların zimməti (əmanəti) birdir. O, əminlik müsəlmanlardan ən aşağı fərdini belə əhatə edir. Hər kim bir müsəlmanın verdiyi əhdi pozarsa Allahın, mələklərin və bütün insanların lənəti onun üzərinə olar. Allah o, kimsədən heç bir şey qəbul etməz. Hər kim öz ağasından başqa, digər bir qövmün icazəsi olmadan onları özlərinə ağa hesab edərsə Allahın, mələklərin və bütün insanların lənəti onun üzərinə olar. Allah ondan heç bir şey qəbul etməz”. (Buxari 7300, Muslim 3393, 1370/467)

حديث أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه، أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ: لَوْ رَأَيْتُ الظِّبَاءَ بِالْمَدِينَةِ تَرْتَعُ مَا ذَعَرْتُهَا قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: مَا بَيْنَ لابَتَيْهَا حَرَامٌ

869. Əbu Hureyrə  rəvayət edir ki, mən Mədinədə ceyranları otlar halda görmüş olsaydım onları qorxudub hürkütməzdim. Çünki Rəsulullah  buyurmuşdu: “(Mədinənin) iki qara daşlı sahəsi arası haramdır”. (Buxari 1873, Muslim 3398, 1372/471)

الترغيب في سكنى المدينة والصبر على لأوائها