Təlbiyyəni Bayram Günü Böyük Cəməraya Daş Atmağa Başlayana Qədər Davam Etməyin Müstəhəb Olması

حديث أُسَامَةَ بْنِ زَيْدٍ وَالْفَضْلُ عَنْ كُرَيْبٍ مَوْلَى ابْنِ عَبَّاسٍ، عَنْ أُسَامَةَ بْنِ زَيْدٍ، أَنَّهُ قَالَ: رَدِفْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مِنْ عَرَفَاتٍ، فَلَمَّا بَلَغَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الشِّعْبَ الأَيْسَرَ الَّذِي دُونَ الْمُزْدَلِفَةِ أَنَاخَ، فَبَالَ، ثُمَّ جَاءَ فَصَبَبْتُ عَلَيْهِ الْوَضُوءَ، فَتَوَضَّأَ وُضُوءًا خَفِيفًا فَقُلْتُ الصَّلاَةُ يَا رَسُولَ اللهِ قَالَ: الصَّلاَةُ أَمَامَكَ فَرَكِبَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، حَتَّى أَتَى الْمُزْدَلِفَةَ، فَصَلَّى، ثُمَّ رَدِفَ الْفَضْلُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ غَدَاةَ جَمْعٍ قَالَ كُرَيْبٌ: فَأَخْبَرَنِي عَبْدُ اللهِ بْنُ عَبَّاسٍ، عَنِ الْفَضْلِ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَمْ يَزَلْ يُلَبِّي حَتَّى بَلَغَ الْجَمْرَةَ

805. Usamə İbn Zeyd  rəvayət edir ki, Ərfatdan döndükləri zaman Rəsulullahın  miniyinin tərkində oturmuşdum. Rəsulullah  Müzdəlifənin (iki dağ arsında olan) sol yola çatdıqda dəvəsini çökdürdü. (Dəvədən enib) təbii ehtiyacını ödədikdən sonra gəldi. Mən dəstəmaz üçün su gətirdim. Yüngül yuyunub dəstəmaz aldı. Mən: “Yə Rəsulullah! Namazı qılacaqsan” dedim. Rəsulullah: “Namazı irəlidə” deyə buyurdu. Miniyinə minib Müzdəlifəyə gəldik. Həmən (məğrib və işa) namazlarını qıldıq. Bir müddət dincəldikdən sonra (bayram günün sabahı) Rəsuullah  dəvəsinin arxasına Fadlı  mindirdi. Kureyb, Abdullah İbn Abbasdan , o da Fadl İbn Abbasdan  rəvayət etdi ki, Rəsulullah  Əqabə cəməratına çatıb daş atana qədər təlbiyyə gətirməkdə davam edirdi” dedi. (Buxari 1669, 1670, Muslim 3146, 1280/226)

التلبية والتكبير في الذهاب من منى إِلى عرفات في يوم عرفة

Ərafə Günü Ərafətdən Minaya Gedərkən Təlbiyyə Və Təkbir Etmək

حديث أَنَسٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي بَكْرٍ الثَّقَفِيِّ، قَالَ: سَأَلْتُ أَنَسًا، وَنَحْنُ غَادِيَانِ مِنْ مِنًى إِلَى عرَفَاتٍ، عَنِ التَّلْبِيَةِ، كَيْفَ كُنْتُمْ تَصْنَعُونَ مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: كَانَ يُلَبِّى الْمُلَبِّى، لاَ يُنْكَرُ عَلَيْهِ؛ وَيُكَبِّرُ الْمُكَبِّرُ، فَلاَ يُنْكَرُ عَلَيْهِ

806. Ənəsdən  təlbiyə haqqında soruşdular ki: “Siz Peyğəmbərlə  bir yerdə ikən (bunu) necə edirdiniz?” O dedi: “Nə təlbiyə deyən adam, nə də təkbir oxuyan adam qınanmazdı.” (Buxari 970, Muslim 3157, 1285/274)

الإفاضة من عرفات إِلى المزدلفة، واستحباب صلاتي المغرب والعشاء جمعا بالمزدلفة في هذه الليلة

Ərafətdən Müzdəlifəyə Getmək Və o Günü Məğrib Və İşa Namazlarını Bir Yerdə Cəm Edərək Müzdəlifədə Qılmağın Müstəhəb Olması

حديث أُسَامَةَ بْنِ زَيْدٍ قَالَ: دَفَعَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مِنْ عَرَفَةَ، حَتَّى إِذَا كَانَ بِالشِّعْبِ نَزَلَ فَبَالَ، ثُمَّ تَوَضَّأَ وَلَمْ يُسْبِغِ الْوُضُوءَ، فَقُلْتُ الصَّلاَةَ يَا رَسُولَ اللهِ فَقَالَ: الصَّلاَةُ أَمَامَكَ فَرَكِبَ، فَلَمَّا جَاءَ الْمُزْدَلِفَةَ، نَزَلَ فَتَوَضَّأَ فَأَسْبَغَ الْوُضوءَ، ثُمَّ أُقِيمَتِ الصَّلاَة، فَصَلَّى الْمَغْرِبَ، ثُمَّ أَنَاخَ كُلُّ إِنْسَانٍ بَعِيرَهُ فِي مَنْزِلِهِ، ثُمَّ أُقِيمَتِ الْعِشَاءُ فَصَلَّى وَلَمْ يُصَلِّ بَيْنَهُمَا

807. Usamə İbn Zeyd  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  Ərəfatdan (Müzdəlifəyə) döndü. Nəhayət, gəlib dağ yoluna çatdıqda (minikdən) yerə düşüb subaşına çıxdı. Sonra dəstəmaz aldı, lakin onu xəfif etdi. Mən dedim: “Namaz (qılacaqsanmı), ya Rəsulullah?”. Peyğəmbər: “Namaz sənin önündədir (müzdəlifədə qılacağıq)” deyib (dəvəsinə) mindi. (Peyğəmbər) Müzdəlifəyə gəlib çatdıqda dəvəsindən yerə düşüb kamil şəkildə dəstəmaz aldı. Sonra namaz qılmaq üçün iqamə verildi və o, məğrib namazını qıldırdı. Sonra hər kəs öz dəvəsini dayandığı yerdə dizi üstə çökdürdü. Sonra işa namazının iqaməsi verildi və o, (camaata) namaz qıldırdı. (Peyğəmbər) bu iki namaz arasında heç bir namaz qılmadı. (Buxari 139, Muslim 3159, 1280/276)

حديث أُسَامَةَ عَنْ عُرْوَةَ، قَالَ: سُئِلَ أُسَامَةُ وَأَنَا جَالِسٌ، كَيْفَ كَانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَسِيرُ فِي حَجَّةِ الْوَدَاعِ حِينَ دَفَعَ قَالَ: كَانَ يَسِيرُ الْعَنَقَ، فَإِذَا وَجَدَ فَجْوَةً نَصَّ

808. Usamədən  soruşdular: “Vida həccində Peyğəmbər  Ərəfatdan (Müzdəlifəyə) gedərkən necə hərəkət edirdi?” O dedi: “(Peyğəmbər) aramla hərəkət edərdi; yol açıq olduqda isə dəvəsini tez sürüb gedərdi.” (Buxari 1666, Muslim 3166, 1286/283)

حديث أَبِي أَيُّوبَ الأَنْصَارِيِّ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ جَمَعَ فِي حَجَّةِ الْوَدَاعِ الْمَغْرِبَ وَالْعِشَاءَ بِالْمُزْدَلِفَةِ

809. Əbu Əyyub əl-Ənsari  rəvayət edir ki, Peyğəmbər Vida həcci zamanı Müzdəlifədə məğrib və işa namazlarını birləşdirdi”. (Buxari 1674, Muslim 3168, 1287/285)

حديث ابْنِ عُمَرَ، قَالَ: كَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَجْمَعُ بَيْنَ الْمَغْرِبِ وَالْعِشَاءِ إِذَا جَدَّ بِهِ السَّيْرُ

810. Abdullah İbn Ömər  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  yürüş şiddətli olduğu zaman məğrib və işa namazlarını birləşdirdi”. (Buxari 1106, Muslim 1657, 73/44)

استحباب زيادة التغليس بصلاة الصبح يوم النحر بالمزدلفة والمبالغة فيه بعد تحقق طلوع الفجر