Təvafda İki Küncə Toxunmağın Müstəhəb Olması, Digər Künclərə İsə Toxunmağın Lazım Olmadığı

حديث ابْنِ عُمَرَ، قَالَ: مَا تَرَكْتُ اسْتِلاَمَ هذَيْنِ الرُّكْنَيْنِ فِي شِدَّةٍ وَلاَ رَخَاءٍ مُنْذ رَأَيْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَسْتَلِمُهُمَا.

797. İbn Ömər  demişdir: “Mən Peyğəmbərin  bu iki küncə toxunduğunu gördüyüm gündən bəri istər çətinlikdə, istərsə də rahatlıqda, onlara toxunmağı heç vaxt tərk etmədim”. (Buxari 1606, Muslim 3123, 1268/245)

حديث ابْنِ عَبَّاسٍ عَنْ أَبِي الشَّعْثَاءِ، أَنَّهُ قَالَ: وَمَنْ يَتَّقِي شَيْئًا مِنَ الْبَيْتِ وَكَانَ مُعَاوِيَةُ يَسْتَلِمُ الأرْكَانَ، فَقَالَ لَهُ ابْنُ عَبَّاسٍ، إِنَّهُ لاَ يُسْتَلَمُ هذَانِ الرُّكْنَانِ فَقَالَ لَيْسَ شَيْءٌ مِنَ الْبَيْتِ مَهْجُورًا ، وَكَانَ ابْنُ الزُّبَيْرِ ، رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا يَسْتَلِمُهُنَّ كُلَّهُنَّ.

798. İbn Abbas , Əbi Şəasəndən rəvayət edir ki, siz Kəbəyə (əl sürtəkdən) nə üçün qorxursuz? Muaviyə künclərə əl sürtürdü”. İbn Abbas  deyir ki: “İki küncdən başqa heç birinə əl sütrülmür (Yəmən küncü ilə Qara daş olan küncə)”. Ravi: “Evin heç bir yeri tərk olunmur. İbn Zubeyr  hamısına əl sürtərdi”. (Buxari 1608, Muslim 3125, 1269/247)

استحباب تقبيل الحجر الأسود في الطواف

Təvaf Zamanı Həcərul Əsvədi Öpməyin Müstəhəb Olması

حديث عُمَرَ رضي الله عنه، أَنَّهُ جَاءَ إِلَى الْحَجَرِ الأَسْوَدِ فَقَبَّلَهُ، فَقَالَ: إِنِّي أَعْلَمُ أَنَّكَ حَجَرٌ لاَ تَضُرُّ وَلاَ تَنْفَعُ، وَلَوْلاَ أَنِّي رَأَيْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، يُقَبِّلَكَ مَا قَبَّلْتكَ

799. Ömər  qara daşın yanına gəlib onu öpdü və dedi: “Mən bilirəm ki, sən (adi bir) daşsan – nə zərər, nə də xeyir verə bilərsən. Hərgah mən Peyğəmbərin  səni öpdüyünü görməsəydim, səni öpməzdim.” (Buxari 1597, Muslim 3126, 1270/248)

جواز الطواف على بعير وغيره، واستلام الحجر بمحجن ونحوه للراكب

Dəvə Və Digər Şeylər Üzərində Təvaf Etməyin Və Dəvə Üzərində Olan Kimsənin Həcərul Əsvədə Çəlik Və Ya Bəznəri Şeylərlə Toxunmasının İcazəli Olması

حديث ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ: طَافَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي حَجَّةِ الْوَدَاعِ عَلَى بَعِيرٍ يَسْتَلِمُ الرُّكْنَ بِمِحْجَنٍ

800. İbn Abbas  demişdir: “Peyğəmbər  vida həccində dəvəsinin üstündə təvaf etmiş və (Kəbənin qara daş yerləşən) küncünə əsa ilə toxunmuşdur.” (Buxari 1607, Muslim 3132, 1272/253)

حديث أُمِّ سَلَمَةَ، قَالَتْ: شَكَوْتُ إِلَى رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، أَنِّي أَشْتَكِي؛ قَالَ: طُوفِي مِنْ وَرَاءِ النَّاسِ وَأَنْتِ رَاكِبَةٌ فَطُفْتُ، وَرَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، يُصَلِّي إِلَى جَنْبِ الْبَيْتِ، يَقْرَأُ بِالطُّورِ وَكِتَابٍ مَسْطُورٍ

801. Ummu Sələmə  rəvayət edir ki, (həcc ziyarətində) mən xəstəliyimdən Peyğəmbərə  şikayət etdim. O da: “Dəvəyə minib camaatın arxasınca təvaf et” dedi. Mən təvaf etdikdə Peyğəmbər  Kəbənin yanında durub: “And olsun dağa! And olsun yazılmış Kitaba!”. (ət-Tur). oxuyaraq namaz qılırdı. (Buxari 464, 1633, 4853, Muslim 3137, 1276/258)

بيان أن السعى بين الصفا والمروة ركن لا يصح الحج إِلا به