İfadə Həcci İlə Həcci Və Ümrəni Bərabər Etmək

حديث ابْنِ عُمَرَ وَأَنَسٍ عَنْ بَكْرٍ، أَنَّهُ ذَكَرَ لابْنِ عُمَرَ أَنَّ أَنَسًا حَدَّثَهُمْ أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَهَلَّ بِعُمْرَةٍ وَحَجَّةٍ، فَقَالَ (ابْنُ عُمَرَ) : أَهَلَّ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِالْحَجِّ وَأَهْلَلْنَا بِهِ مَعَهُ، فَلَمَّا قَدِمْنَا مَكَّةَ، قَالَ: مَنْ لَمْ يَكُنْ مَعَهُ هَدْيٌ فَلْيَجْعَلَهَا عُمْرَةً وَكَانَ مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ هَدْيٌ، فَقَدِمَ عَلَيْنَا عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ مِنَ الْيَمَنِ حَاجًّا، فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: بِمَ أَهْلَلْتَ فَإِنَّ مَعَنَا أَهْلَكَ قَالَ: أَهْلَلْتُ بِمَا أَهَلَّ بِهِ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: فَأَمْسِكْ فَإِنَّ مَعَنَا هَدْيًا

773. Bəkr əl-Bəsridən rəvayət edir ki, Ənəs İbn Məlik  dedi: “Peyğəmbər ümrə və həcc niyyətiylə ehrama girdiyini zikr etdi”. Bunun üzərin İbn Ömər: “Peyğəmbər  həcc niyyətiylə ehrama girmişdi. Bizlər də onunla bərabər həccə niyyət edib ehrama girdik. Məkkəyə gəldiyimiz zaman Peyğəmbər: “Kim heyvan gətirməyibsə həccini ümrəyə çevirsin” buyurdu. Peyğəmbərin  yanında isə heyvanı vardı. Bu vaxt Əli İbn Əbu Talib  Yəməndən bizim yanımıza həcc niyyətilə ehrama girmiş olaraq gəldi. Peyğəmbər: “Nə niyyətlə ehrama girdin?” deyə buyurdu. Əli: “Bərabərimidə əhlim (Fatimə ) də vardır. Mən Peyğəmbərin  ehrama girdiyi kimi ehrama girdim”. Peyğəmbər: “Elə isə ehramda qal, çünki bizimlə bərabərimizdə qurbanlıq heyvan vardır”. (Buxari 4353, 4354, Muslim 30554, 1232/185)

ما يلزم من أحرم بالحج ثم قدم مكة من الطواف والسعي

Həcc Üçün Ehrama Girərkən Məkkəyə Gələn Kimsəyə Təvaf Və Səy

حديث ابْنِ عُمَرَ عَنْ عَمْرِو بْنِ دِينَارٍ، قَالَ: سَأَلْنَا ابْنَ عُمَرَ عَنْ رَجُلٍ طَافَ بِالْبَيْتِ الْعُمْرَةَ، وَلَمْ يَطُفْ بَيْنَ الصَّفَا وَالْمَرْوَةِ، أَيَأْتِي امْرَأَتَهُ فَقَالَ: قَدِمَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَطَافَ بِالْبَيْتِ سَبْعًا، وَصَلَّى خَلْفَ الْمَقَامِ رَكْعَتَيْنِ، وَطَافَ بَيْنَ الصَّفَا وَالْمَرْوَةِ (وَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ)

774. İbn Ömərdən  soruşdular ki, ümrə ziyarətində Kəbəni təvaf etmiş, lakin Səfa və Mərvə arasında gedib-gəlməmiş adam zövcəsi ilə yaxınlıq edə bilərmi? O dedi: “Peyğəmbər  (Məkkəyə) gəldikdə Kəbəni yeddi dəfə təvaf etdi, (İbrahimin) dayandığı yerin arxasında iki rükət namaz qıldı və Səfa ilə Mərvə arasında gedib-gəldi. Həqiqətən, Allahın elçisi sizin üçün gözəl örnəkdir”. (Buxari 395, 1793, Muslim 3058, 1234/189)

ما يلزم من طاف بالبيت وسعى من البقاء على الإحرام وترك التحلل

Beyti Təvaf Edib, Səy Edənə Ehramda Qalmaq Və Ehramdan Çıxmaması Haqda

حديث عَائِشَةَ وَأَسْمَاءَ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمنِ بْنِ نَوْفَلٍ الْقُرَشِيِّ، أَنَّهُ سَأَلَ عُرْوَةَ بْنَ الزُّبَيْرِ، فَقَالَ: قَدْ حَجَّ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَأَخْبَرَتْنِي عَائِشَةُ أَنَّهُ أَوَّلُ شَيْءٍ بَدَأَ بِهِ حِينَ قَدِمَ أَنَّهُ تَوَضَّأَ، ثُمَّ طَافَ بِالْبَيْتِ، ثُمَّ لَمْ تَكُنْ عُمْرَةً ثُمَّ حَجَّ أَبُو بَكْرٍ رضي الله عنه، فَكَانَ أَوَّلَ شَيْءٍ بَدَأَ بِهِ الطَّوَافُ بِالْبَيْتِ ثُمَّ لَمْ تَكُنْ عُمْرَةٌ ثُمَّ عُمَرُ رضي الله عنه، مِثْلُ ذلِكَ ثُمَّ حَجَّ عُثْمَانُ رضي الله عنه، فَرَأَيْتُهُ أَوَّلُ شَيْءٍ بَدَأَ بِهِ الطَّوَافُ بِالْبَيْتِ، ثُمَّ لَمْ تَكُنْ عُمْرَةٌ ثُمَّ مُعَاوِيَةُ وَعَبْدُ اللهِ بْنُ عُمَرَ ثُمَّ حَجَجْتُ مَعَ أَبِي، الزبَيْرِ بْنِ الْعَوَّامِ، فَكَانَ أَوَّلَ شَيْءٍ بَدَأَ بِهِ الطَّوَافُ بِالْبَيْتِ ثُمَّ لَمْ تَكُنْ عُمْرَةٌ ثُمَّ رَأَيْتُ الْمُهَاجِرِينَ وَالأَنْصَارَ يَفْعَلُونَ ذلِكَ، ثُمَّ لَمْ تَكُنْ عُمْرَةٌ ثُمَّ آخِرُ مَنْ رَأَيْتُ فَعَلَ ذلِكَ ابْنُ عُمَرَ، ثُمَّ لَمْ يَنْقُضْهَا عُمْرَةً وَهذَا ابْنُ عُمَرَ عِنْدَهُمْ فَلاَ يَسْأَلُونَهُ وَلاَ أَحَدٌ مِمَّنْ مَضى مَا كَانُوا يَبْدَءُونَ بِشَيْءٍ حَتَّى يَضَعُوا أَقْدَامَهُمْ مِنَ الطَّوَافِ بِالْبَيْتِ ثُمَّ لاَ يَحِلُّونَ وَقَدْ رَأَيْتُ أُمِّي وَخَالَتِي حِينَ تَقْدَمَانِ لاَ تَبْتَدِئَانِ بِشَيْءٍ أَوَّلَ مِنَ الْبَيْتِ تَطُوفَانِ بِهِ ثُمَّ لاَ تَحِلاَّنِ وَقَدْ أَخْبَرَتْنِي أُمِّي أَنَّهَا أَهَلَّتْ هِيَ وَأُخْتُهَا وَالزُّبَيْرُ وَفُلاَنٌ وَفُلاَنٌ بِعُمْرَةٍ فَلَمَّا مَسَحُوا الرُّكْنَ حَلُّوا

775. Aişə və Əsmə rəvayət edir ki, Muhəmməd İbn AbdurRahman İbn Nofəl əl-Qureyşi, Urvə İbn Zubeyrdən soruşdum: “Peyğəmbər  artıq həcc etmişdir?”. Aişə mənə xəbər verdi: “Peyğəmbər  gəldiyində ilk etdiyi şey ibadət olaraq dəstəmaz aldı və təvaf etdi. Sonra Peyğəmbərin  bu təvaf və səyi ümrə olmadı (Yəni, Ümrə sayıb ehramdan çıxmadı). Peyğəmbər  sonra Əbu Bəkrin  həcci də: İlk olaraq başladığı şey Beyti təvaf etmək oldu. Onun da bu təvafə ümrə olmadı. Sonra Ömərin  həcci də: “İlk olaraq başladığı Beyti təvaf etmək oldu. Onun da bu təvafı ümrə olmadı. Sonra Osmanın  həcci də: “İlk olaraq başladığı şey Beyti təvaf oldu. Onun da bu təvafı ümrə olmadı. Sonra Muaviyə , Abdullah İbn Ömər  və Atam Zubeyr İbn Əvvamın etdiyi ilk Həcc əməli: “İlk olaraq başladığı Beyti təvaf oldu. Onların da bu təvafları ümrə olmadı”. Sonra mühacirləri və Ənsarı gördüm, onlarda belə edirdilər. Ən axrıncı belə edən kəs İbn Ömər  oldu. O, da həcci ümrəyə çevirmədi. Bu dur, İbn Ömər  onların arasında olduğu halda, ondan başqa heç kəs qalmadığ halda ondan soruşmurlar. Onlar təvaf etməyi bitirməmiş heç bir şey etməzdilər, ehramdan çıxmazdılar. Anamı və xalamı (Məkkəyə) gəldikləri zaman ilk gördükləri əməl Beyti təvaf etmələri və ehramdan çıxmadıqlarıdır. Anam, Əsma Binti Əbu Bəkr  deyir ki: “Mənim, bacımın (Aişə ), Zubeyrin , filan və filanın ümrə niyyətiylə ehrama girmələri, Həcərul Əsvədə əlləriylə toxunub təvaf və səyi etdikdən sonra ehramdan çıxdıqlarını xəbər verdi”. (Buxari 1615, Muslim 3060, 1235/190)

حديث أَسْمَاءَ بِنْتِ أَبِي بَكْرٍ عَنْ عَبْدِ اللهِ مَوْلَى أَسْمَاءَ بِنْتِ أَبِي بَكْرٍ، أَنَّهُ كَانَ يَسْمَعُ أَسْمَاءَ تَقُولُ، كُلَّمَا مَرَّتْ بِالْحَجُونِ: صَلَّى الله عَلَى مُحَمَّدٍ، لَقَدْ نَزَلْنَا مَعَهُ ههُنَا وَنَحْنُ يَوْمَئِذٍ خِفَافٌ، قَلِيلٌ ظَهْرُنَا، قَلِيلَةٌ أَزْوَادُنَا، فَاعْتَمَرْتُ أَنَا وَأُخْتِي عَائِشَةُ وَالزُّبَيْرُ وَفَلاَنٌ وَفُلاَنٌ، فَلَمَّا مَسَسْنَا الْبَيْتَ أَحْلَلْنَا ثُمَّ أَهْلَلْنَا مِنَ الْعَشِيِّ بِالْحَجِّ

776. Əsma Bint Əbu Bəkr  hər dəfə Həcun dağının yanından keçdikdə deyərdi: “Muhəmmədə Allahın salavatı olsun! Biz onunla birlikdə buraya gəldik. Həmin gün bizim əşyamız yüngül, minik heyvanımız və yol azuqəmiz az idi. Mən, bacım Aişə, Zubeyr, filankəs və filankəs ümrə ziyarətini yerinə yetirdik. Biz (ümrəni tamamlayıb) Kəbəyə toxunduqdan sonra ihramdan çıxdıq və elə həmin axşam həcc niyyəti ilə ihrama girdik.” (Buxari 1796, Muslim 3063, 1237/193)

جواز العمرة في أشهر الحج