Kim Allaha Heç Bir Şeyi Şərik Qoşmadan Ölərsə Cənnətə Daxil Olar

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ  قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ : «مَنْ مَاتَ يُشْرِكُ بِاللَّهِ شَيْئًا دَخَلَ النَّارَ». وَقُلْتُ أَنَا: مَنْ مَاتَ لاَ يُشْرِكُ بِاللَّهِ شَيْئًا دَخَلَ الْجَنَّةَ.

58. Abdullah (İbn Məsud)  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Kim Allaha şərik qoşub ölərsə, Cəhənnəmə girər.” Mən dedim: “Kim Allaha şərik qoşmayıb ölərsə, Cənnətə daxil olar.” (Buxari 1238, Muslim 134, 278)

عَنْ أَبِى ذَرٍّ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ : «أَتَانِى آتٍ مِنْ رَبِّى فَأَخْبَرَنِى - أَوْ قَالَ بَشَّرَنِى - أَنَّهُ مَنْ مَاتَ مِنْ أُمَّتِى لاَ يُشْرِكُ بِاللَّهِ شَيْئًا دَخَلَ الْجَنَّةَ » . قُلْتُ وَإِنْ زَنَى وَإِنْ سَرَقَ قَالَ: «وَإِنْ زَنَى وَإِنْ سَرَقَ».

59. Əbu Zərr  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Bir nəfər (Cəbrail) yanıma gəlib mənə xəbər verdi (və ya məni müjdələdi) ki, ümmətimdən Allaha şərik qoşmayıb ölən hər kəs Cənnətə daxil olacaq.” Mən soruşdum: “Zina və oğurluq etmiş olsa belə?” Dedi: “Zina və oğurluq etmiş olsa belə.” (Buxari 1237, Muslim 137, 282)

عَنْ أَبَا ذَرٍّ قَالَ: أَتَيْتُ النَّبِيَّ  وَعَلَيْهِ ثَوْبٌ أَبْيَضُ وَهُوَ نَائِمٌ ثُمَّ أَتَيْتُهُ وَقَدْ اسْتَيْقَظَ فَقَالَ: مَا مِنْ عَبْدٍ قَالَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ ثُمَّ مَاتَ عَلَى ذَلِكَ إِلاَّ دَخَلَ الْجَنَّةَ قُلْتُ وَإِنْ زَنَى وَإِنْ سَرَقَ قَالَ وَإِنْ زَنَى وَإِنْ سَرَقَ قُلْتُ وَإِنْ زَنَى وَإِنْ سَرَقَ قَالَ وَإِنْ زَنَى وَإِنْ سَرَقَ قُلْتُ وَإِنْ زَنَى وَإِنْ سَرَقَ قَالَ وَإِنْ زَنَى وَإِنْ سَرَقَ عَلَى رَغْمِ أَنْفِ أَبِي ذَرٍّ وَكَانَ أَبُو ذَرٍّ إِذَا حَدَّثَ بِهَذَا قَالَ وَإِنْ رَغِمَ أَنْفُ أَبِي ذَرٍّ.

60. Əbu Zərr  deyir ki: “(Bir dəfə) Peyğəmbər  əynində ağ paltar yatmış ikən mən onun yanına gəldim. (Mən onun yatdığını görüb çıxıb getdim və bir müddətdən) sonra yenə onun yanına gəldim. O artıq oyanmışdı. (Məni görəndə) dedi: “Lə Ilahə Illəllah” deyib ölən hər bir bəndə mütləq Cənnətə daxil olacaqdır!” Mən soruşdum: “Zina və oğurluq etsə də belə?” Dedi: “Zina və oğurluq etsə də belə.” (Yenə) soruşdum: “Zina və oğurluq etsə də belə?” Dedi: “Zina və oğurluq etsə də belə.” (Bir daha) soruşdum: “Zina və oğurluq etsə də belə?” Dedi: “Zina və oğurluq etsə də belə, Əbu Zərin xoşuna gəlməsə də belə.” Əbu Zər hər dəfə bu hədisi danışarkən deyərdi: “Əbu Zərin xoşuna gəlməsə də belə!” (Buxari 5827, Muslim 138, 283)

تحريم قتل الكافر بعد أن قال لا إِله إِلا الله

Kafiri – Lə İləhə İlləllah – Dedikdən Sonra Öldürməyin Haram Olunması

عَنْ الْمِقْدَادِ بْنِ عَمْرٍو الْكِنْدِىِّ ، وَكَانَ حَلِيفًا لِبَنِى زُهْرَةَ، وَكَانَ مِمَّنْ شَهِدَ بَدْرًا قَالَ: قُلْتُ لِرَسُولِ اللَّهِ  أَرَأَيْتَ إِنْ لَقِيتُ رَجُلاً مِنَ الْكُفَّارِ فَاقْتَتَلْنَا، فَضَرَبَ إِحْدَى يَدَىَّ بِالسَّيْفِ فَقَطَعَهَا، ثُمَّ لاَذَ مِنِّى بِشَجَرَةٍ فَقَالَ أَسْلَمْتُ لِلَّهِ، آأَقْتُلُهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ بَعْدَ أَنْ قَالَهَا فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ: «لاَ تَقْتُلْهُ». فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ، إِنَّهُ قَطَعَ إِحْدَى يَدَىَّ، ثُمَّ قَالَ ذَلِكَ بَعْدَ مَا قَطَعَهَا. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ: «لاَ تَقْتُلْهُ، فَإِنْ قَتَلْتَهُ فَإِنَّهُ بِمَنْزِلَتِكَ قَبْلَ أَنْ تَقْتُلَهُ، وَإِنَّكَ بِمَنْزِلَتِهِ قَبْلَ أَنْ يَقُولَ كَلِمَتَهُ الَّتِى قَالَ».

61. Bəni Zuhra qəbiləsinin müttəfiqi olmuş, Bədr döyüşündə iştirak etmiş Miqdad İbn Amr əl-Kindi  demişdir: “(Bir dəfə) mən Peyğəmbərə  dedim: “Söylə görək, əgər mən (döyüşdə) kafirlərdən biri ilə üzbəüz gəlib onunla vuruşsam, o, mənim bir əlimi kəssə, sonra da canını məndən qurtarmaq üçün ağaca qalxıb: “Allaha təslim oluram!” desə, bu sözü deməyinə (baxmayaraq) mən onu öldürə bilərəmmi, ya Rəsulullah?”. Peyğəmbər: “Sən onu öldürməməlisən!” dedi. (Miqdad) dedi: “Ya Rəsulullah, axı, o, mənim bir əlimi kəsmiş və bu sözü ancaq əlimi kəsdikdən sonra demişdir.” Peyğəmbər: “Sən onu öldürməməlisən. Çünki əgər sən onu öldürsən, onun halı, sənin onu öldürməmişdən qabaqkı halın kimi olacaq. Sənin halın isə, onun bu sözü deməmişdən əvvəlki halı kimi olacaq¹⁵” (Buxari 4019, Muslim 139, 284)

عَنْ أُسَامَةَ بْنِ زَيْدٍ قَالَ: بَعَثَنَا رَسُولُ اللَّهِ  إِلَى الْحُرَقَةِ، فَصَبَّحْنَا الْقَوْمَ فَهَزَمْنَاهُمْ وَلَحِقْتُ أَنَا وَرَجُلٌ مِنَ الأَنْصَارِ رَجُلاً مِنْهُمْ، فَلَمَّا غَشِينَاهُ قَالَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ. فَكَفَّ الأَنْصَارِىُّ، فَطَعَنْتُهُ بِرُمْحِى حَتَّى قَتَلْتُهُ، فَلَمَّا قَدِمْنَا بَلَغَ النَّبِىَّ  فَقَالَ: «يَا أُسَامَةُ أَقَتَلْتَهُ بَعْدَ مَا قَالَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ» قُلْتُ كَانَ مُتَعَوِّذًا. فَمَا زَالَ يُكَرِّرُهَا حَتَّى تَمَنَّيْتُ أَنِّى لَمْ أَكُنْ أَسْلَمْتُ قَبْلَ ذَلِكَ الْيَوْمِ.

62. Usamə İbn Zeyd  deyir ki: “(Bir dəfə) Peyğəmbər  bizi Hurəqəyə göndərdi və biz səhər tezdən düşmənə hücum edib onları darmadağın etdik. (Döyüş əsnasında) mən ənsardan olan bir əshabə ilə birgə düşməndən olan birisinə çatıb onu yaxaladıqda o adam: “Lə Ilahə Illəllah” dedi. (Bunu eşidəndə) ənsardan olan əshabə ona dəymədi, mən isə mizrağımla onu vurub öldürdüm. Biz (Mədinəyə) gəldikdə bu xəbər Peyğəmbərə  çatdı və (mənə): “Ey Usamə! (Adam) “Lə Ilahə Illəllah” deyəndən sonra sən onu öldürmüsən?!” Dedim: “O, (məndən) qorunmaq üçün belə dedi.” Peyğəmbər  bunu o qədər təkrar etdi ki, mən həmin günədək müsəlman olduğuma peşman oldum.” (Buxari 4269, 6872, Muslim 141, 288)

قول النبي صلى الله عليه وسلم من حمل علينا السلاح فليس منا