Oruclu İkən Öpməyin, Şəhvətini Hərəkətə Gətirməyən Kimsələrə Haram Olmadığının Bəyanı

حديث عَائِشَةَ، قَالَتْ: إِنْ كَانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَيُقَبِّلُ بَعْضَ أَزْوَاجِهِ وَهُوَ صَائمٌ؛ ثُمَّ ضَحِكَتْ

675. Aişə rəvayət edir ki, Peyğəmbər  oruclu ikən bəzi zövcələrini öpərdi” demiş – sonra da gülərdi. (Buxari 1928, Muslim 2628, 1106/62)

حديث عَائِشَةَ، قَالَتْ: كَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُقَبِّلُ وَيُبَاشِرُ وَهُوَ صَائمٌ، وَكَانَ أَمْلَكَكُمْ لإِرْبِهِ

676. Aişə  demişdir: “Peyğəmbər  orucluqda (zövcələrini) qu­caqlayıb öpərdi. (Təbii ki, nəfsini) saxlamaqda ən möhkəm iradəsi olanınız o idi.” (Buxari 1927, Muslim 2633, 1106/66)

صحة صوم من طلع عليه الفجر وهو جنب

Cünub Olduğu Halda Üzərinə Fəcr (Sübhün) Girməsini (Görən) Kimsənin Orucunun Səhih Olması

حديث عَائِشَةَ وَأُمَّ سَلَمَةَ أَخْبَرَتَاهُ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ يُدْرِكُهُ الْفَجْرُ وَهُوَ جُنُبٌ مِنْ أَهْلِهِ، ثُمَّ يَغْتَسِلُ

677. Aişə və Ummu Sələmə  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  (ailəsi ilə yaxınlıq etdikdən sonra) dan yeri söküləndə cunub ikən yuxudan oyanıb qüsl edər və orucunu tutardı.” (Buxari 1925, 1926, Muslim 2646, 1109/76)

تغليظ تحريم الجماع في نهار رمضان على الصائم، ووجوب الكفارة الكبرى فيه، وأنها تجب على الموسر والمعسر، وتثبت في ذمة المعسر حتى يستطيع

Oruclunun Ramazan Günündə Cinsi Əlaqədə Olmasının Haram Edilməsi, Bu Səbəblə Böyük Kəffarə Verməsinin Vacibiyyəti, Kəffarənin Kasıba Da Zənginə Də Vacib Olması Və İmkan Tapana Qədər Boynunda Qalması

حديث أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه، قَالَ: جَاءَ رَجُلٌ إِلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَ: إِنَّ الأَخِرَ وَقَعَ عَلَى امْرَأَتِهِ فِي رَمَضَانَ، فَقَالَ: أَتَجِدُ مَا تُحَرِّرُ رَقَبَةً قَالَ: لاَ، قَالَ: فَتَسْتَطِيعُ أَنْ تَصُومَ شَهْرَيْنِ مُتَتابِعَيْنِ قَالَ: لاَ قَالَ: أَفَتَجِدُ مَا تُطْعِمُ بِهِ سِتِّينَ مِسْكِينًا قَالَ: لاَ قَالَ: فَأُتِيَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِعَرَقٍ فِيهِ تَمْرٌ، وَهُوَ الزَّبِيلُ، قَالَ: أَطْعِمْ هذَا عَنْكَ قَالَ: عَلَى أَحْوَجَ مِنَّا مَا بَيْنَ لاَبَتَيْها أَهْلُ بَيْتٍ أَحْوَجُ مِنَّا قَالَ: فَأَطْعِمْهُ أَهْلَكَ

678. Əbu Hureyrə  rəvayət edir ki, Peyğəmbərin  yanına bir nəfər gələrək dedi: “Qövmün ən axırıncı adamı Ramazan gündüzündə qadını ilə yaxınlıq etdi”. Peyğəmbər: “Bir qulu azad etmək imkanı varmı?” deyə buyurdu. Adam: “Xeyr” dedi. Peyğəmbər: “İki ay ardı ardına oruc tutmaq iqtidarındasanmı?” deyə buyurdu. Adam: “Xeyr (gücüm çatmaz” dedi. Peyğəmbər: “altımış fəqiri doydurmaq üçün bir şeylər varmı?” deyə buyurdu. Adam: “Xeyr” dedi. Bu vaxt Peyğəmbər üçün bir qab (zənbil) dolu xurma gətirdilər. Peyğəmbər ona: “Bu xurmanı öz adından kəffarə olaraq fəqirlərə yedirt” deyə buyurdu. Adam: “Bizim ailədən daha möhtac olanımı? Bu ərazidə (bu iki daşlıq) arasında bizim ailəmizdən daha möhtac bir ev tanımıram” dedi. Peyğəmbər: “Onda bunu öz ailənə yedirt” deyə buyurdu. (Buxari 1937, Muslim 2651, 1111/81)

حديث عَائِشَةَ، قَالَتْ: أَتَى رَجُلٌ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي الْمَسْجِدِ، فَقَالَ: احْتَرَقْتُ قَالَ: مِمَّ ذَاكَ قَالَ: وَقَعْتُ بِامرَأَتِي فِي رَمَضَانَ قَالَ لَهُ: تَصَدَّقْ قَالَ: مَا عِنْدِي شَيْء فَجَلَسَ وَأَتَاهُ إِنْسَانٌ يَسُوقُ حِمَارًا، وَمَعَهُ طَعَامٌ (قَالَ عَبْدُ الرَّحْمنِ، أحَدُ رُواةِ الْحَدِيثِ: مَا أَدْرِي مَا هُوَ) إِلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ؛ فَقَالَ: أَيْنَ الْمُحْتَرِق فَقَالَ: هَا أَنَا ذَا، قَالَ: خذْ هذَا فَتَصَدَّقْ بِهِ قَالَ: عَلَى أَحْوَجَ مِنِّي مَا َلأهْلِي طَعَامٌ قَالَ: فَكُلُوهُ

679. Aişə rəvayət edir ki, bir kişi məsciddə Peyğəmbərin  yanına gəldi və belə dedi: “Yandım”. Peyğəmbər ondan: “Nə üçün?” deyə soruşdu. O: “Qadınımla Ramazan ayında (günorta vaxtı) cinsi əlaqədə oldum!” deyə cavab verdi. Peyğəmbər: “Sədəqə ver!” deyə buyurdu. Kişi: “Mənim sədəqə verməyə bir şeyim yoxdur!” deyə cavab verdi. O kişiyə oturmağını əmr etdi. Sonra eşşəyi sürən bir kişi gəldi. Yanında yemək vardı. Hədisi rəvayət edən AbdurRahman: “Peyğəmbərə  nə gətirdiyini bilmirəm” dedi. Peyğəmbər: “Yandım deyən hanı?” deyə buyurdu. Adam: “Budur mən burdayam” dedi. Peyğəmbər: “Götür bunu sədəqə ver” deyə buyurdu. Adam: “Məndəndə kasıbına, ailəmin yeməyi belə yoxdur” dedi. Peyğəmbər: “Onda götür ye!” deyə buyurdu. (Buxari 6822, Muslim 2657, 2659, 1112/85)

جواز الصوم والفطر في شهر رمضان للمسافر في غير معصية إِذا كان سفره مرحلتين فأكثر

Səfəri İki Və Ya Üç Mərhələdən İbarət Olan Müsafirə Günah Olmadığı Təqdirdə Orucunu Tutub Tutmamasının İcazəli Olması, Oruçtan Bir Zərər Gəlmədən Tutmağa İqtidarı Olan Kimsənin Oruc Tutmasının, Məşəqqət Görəcək Kimsənin İsə Tutmamasının Əfzəl Olunduğunun Bəyanı

حديث ابْنِ عَبَّاسٍ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ خَرَجَ إِلَى مَكَّةَ فِي رَمَضَانَ، فَصَامَ حَتَّى بَلَغَ الْكَدِيدَ أَفْطَرَ، فَأَفْطَرَ النَّاسُ

680. İbn Abbas  demişdir: “Peyğəmbər  ramazan ayında Məkkəyə yola düşdü və (müəyyən müddətədək) oruc tutdu. Nəhayət, Kədidə (Məkkənin yaxınlığında olan yer adı) gəlib çatdıqda orucunu açdı və (onun yanında olan) insanlar da oruclarını açdılar.” (Buxari 1944, Muslim 2660, 1113/88)

حديث جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللهِ، قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي سَفَرٍ، فَرَأَى زِحَامًا وَرَجُلاً قَدْ ظُلِّلَ عَلَيْهِ؛ فَقَالَ: مَا هذَا فَقَالُوا: صَائمٌ فَقَالَ: لَيْسَ مِنَ الْبِرِّ الصَّوْمُ فِي السَّفَرِ

681. Cabir İbn Abdullah  demişdir: “Peyğəmbər  səfərdə ikən taqətdən düşmüş bir kişinin ətrafına toplanmış əshabələri görüb (onlardan): “Nə baş verib?” deyə soruşdu. Onlar: “Bu adam oruc tutub” deyə cavab verdilər. Pey­ğəmbər: “Səfərdə oruc tutmaq yaxşı əməl deyildir.” (Buxari 1946, Muslim 2668, 1115/92)

حديث أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ، قَالَ: كُنَّا نُسَافِرُ مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَلَمْ يَعِبِ الصَّائِمُ عَلَى الْمُفْطِرِ، وَلاَ الْمُفْطِرُ عَلَى الصَّائمِ

682. Ənəs İbn Malik  demişdir: “Biz Peyğəmbərlə  birlikdə səfərə çıxardıq və (aramızda) oruc tutanlar tutmayanları, tutmayanlar da tutanları qınamazdılar.” (Buxari 1947, Muslim 2676, 1118/98)

أجر المفطر في السفر إِذا تولى العمل