Sədəqə (Zəkat) Verməyə Rəğbətləndirmək

حديث أَبِي ذَرٍّ، قَالَ: كُنْتُ أَمْشِي مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي حَرَّةِ الْمَدِينَةِ عِشَاءً، اسْتَقْبَلَنَا أُحُدٌ؛ فَقَالَ: يَا أَبَا ذَرٍّ مَا أُحِبُّ أَنَّ أُحُدًا لِي ذَهَبًا، يَأْتِي عَلَيَّ لَيْلَةٌ أَوْ ثَلاَثٌ عِنْدِي مِنْهُ دِينَارٌ إِلاَّ أَرْصُدُهُ لِدَيْنٍ، إِلاَّ أَنْ أَقُولَ بِهِ فِي عِبَادِ اللهِ هكَذَا وَهكَذَا وَهكَذَا وَأَرَانَا بِيَدِهِ ثُمَّ قَالَ: يَا أَبَا ذَرٍّ قُلْتُ: لَبَّيْكَ وَسَعْدَيْكَ يَا رَسُولَ اللهِ قَالَ: الأَكْثَرُونَ هُمُ الأَقَلُّونَ إِلاَّ مَنْ قَالَ هكَذَا وَهكَذَا، ثُمَّ قَالَ لِي: مَكَانَكَ، لاَ تَبْرَحْ يَا أَبَا ذَرٍّ حَتَّى أَرْجِعَ فَانْطَلَقَ حَتَّى غَابَ عَنِّي، فَسَمِعْتُ صَوْتًا، فَخَشِيتُ أَنْ يَكُونَ عُرِضَ لِرَسُولِ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَأَرَدْتُ أَنْ أَذْهَبَ، ثُمَّ ذَكَرْتُ قَوْلَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لاَ تَبْرَحْ، فَمَكُثْتُ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللهِ سَمِعْتُ صَوْتًا خَشِيتُ أَنْ يَكُونَ عُرِضَ لَكَ، ثُمَّ ذَكَرْتُ قَوْلَكَ، فَقُمْتُ؛ فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: ذَاكَ جِبْرِيلُ، أَتَانِي فَأَخْبَرَنِي أَنَّهُ مَنْ مَاتَ مِنْ أُمَّتِي لاَ يُشْرِكُ بِاللهِ شَيْئًا دَخَلَ الْجَنَّةَ قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللهِ وَإِنْ زَنَى وَإِنْ سَرَقَ قَالَ: وَإِنْ زَنَى وَإِنْ سَرَقَ

577. Əbu Zərr  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  ilə bərabər Mədinənin çöllərində İşa vaxtı gedirdik. Uhud ilə qarşılaşdıq. Peyğəmbər: “Ey Əbu Zərr! Bu Uhud dağı qədər qızıl əlimə keçmişə olsaydı uçüncü gecəyə ondan məndə bir dinar olduğu halda girməyimi istəməzdim. Yalnız borc üçün hazırladığım dinar müstəsnadır. Önünə, sağına, soluna əli ilə işarə edərək onu Allahın qulları üçün belə, belə edərək (qızılı) sədəqə edərdim. Sonra Ey Əbu Zərr! Mən: “Ləbbeyk Yə Rəsulullah! Sonra (biraz) yürüdük. Heç şübhə yoxdur ki, malı çox olanlar Qiyamət günü savabı ən az olanlardır, yalnız bele, bele edənlər müstəsnadır deyib bundan öncə etdiyi kimi əli ilə işarə etdi. Sonra (bir az yeridikdən sonra) Ya Əbu Zərr! Mən gəlincəyə qədər öz yerində dur!” deyə buyurdu və gözümdən itənə qədər yeridi. Mən bir gurultu və səs eşitdim. (öz-özümə) Peyğəmbərə  bir şeylər olar deyə ardınca getmək istədim. Lakin sözlərini: “Mən gələnə qədər buradan tərpənmə” dediyini xatırladım. Peyğəmbər  geri döndükdə eşitdiklərimi ona söylədim. Peyğəmbər: “Cəbrail idi, yanıma gəldi və: “Ümmətimdən Allaha şərik qoşmayıb ölən hər kəs Cənnətə daxil olacaq” dedi. Mən soruşdum: “Yə Rəsulullah! Zina və oğurluq etmiş olsa belə?” Dedi: “Zina və oğurluq etmiş olsa belə”. (Buxari 6444, 6268, 1237, Muslim 2351, 94/32)

حديث أَبِي ذَرٍّ رضي الله عنه، قَالَ: خَرَجْتُ لَيْلَةً مِنَ اللَّيَالِي، فَإِذَا رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَمْشِي وَحْدَهُ، وَلَيْسَ مَعَهُ إِنْسَانٌ؛ قَالَ فَظَنَنْتُ أَنَّهُ يَكْرَهُ أَنْ يَمْشِيَ مَعَهُ أَحَدٌ، قَالَ: فَجَعَلْتُ أَمْشِي فِي ظِلِّ الْقَمَرِ، فَالْتَفَتَ فَرَآنِي، فَقَالَ: مَنْ هذَا قُلْتُ: أَبُو ذَرٍّ، جَعَلَنِي اللهُ فِدَاءَكَ، قَالَ: يَا أَبَا ذَرٍّ تَعَالَه قَالَ: فَمَشَيْتُ مَعَهُ سَاعَةً، فَقَالَ: إِنَّ الْمُكْثِرِينَ هُمُ الْمُقِلُّونَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، إِلاَّ مَنْ أَعْطَاهُ اللهُ خَيْرًا فَنَفَحَ فِيهِ يَمِينهُ وَشِمَالَهُ وَبَيْنَ يَدَيْهِ وَوَرَاءَهُ وَعَمِلَ فِيهِ خَيْرًا قَالَ: فَمَشَيْتُ مَعَهُ سَاعَةً؛ فَقَالَ لِي: اجْلِسْ ههُنَا قَالَ: فَأَجْلَسَنِي فِي قَاعٍ حَوْلَهُ حِجَارَةٌ، فَقَالَ لِي: اجْلِسْ ههُنَا حَتَّى أَرْجِعَ إِلَيْكَ قَالَ: فَانْطَلَقَ فِي الْحَرَّةِ حَتَّى لاَ أَرَاهُ، فَلَبِثَ عَنِّي فَأَطَالَ اللُّبْثَ، ثُمَّ إِنِّي سَمِعْتُهُ وَهُوَ مُقْبِلٌ، وَهُوَ يَقُولُ: وَإِنْ سَرَقَ وَإِنْ زَنَى قَالَ: فَلَمَّا جَاءَ لَمْ أَصْبِرْ حَتَّى قُلْتُ يَا نَبِيَّ اللهِ جَعَلَنِي اللهُ فِدَاءَكَ، مَنْ تُكَلِّمُ فِي جَانِبِ الْحَرَّةِ، مَا سَمِعْتُ أَحَدًا يَرْجِعُ إِلَيْكَ شَيْئًا قَالَ: ذَاكَ جِبْرِيلُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ، عَرَضَ لِي فِي جَانِبِ الْحَرَّةِ، قَالَ: بَشِّرْ أُمَّتَكَ أَنَّهُ مَنْ مَاتَ لاَ يُشْرِكُ بِاللهِ شَيْئًا دَخَلَ الْجَنَّةَ، قُلْتُ: يَا جِبْرِيلُ وَإِنْ سَرَقَ وَإِنْ زَنَى قَالَ: نَعَمْ قَالَ، قُلْتُ: وَإِنْ سَرَقَ وَإِنْ زَنَى قَالَ: نَعَمْ وَإِنْ شَرِبَ الْخَمْرَ

578. Əbu Zərr  deyir ki, Gecələrin birində çölə çıxdım, bir də baxdım ki, Rəsulullah  tək başına yeriyir. Yanında heç kimsə yoxdur. Yəqin tək olmağını zənn etdim və ayın işığında yeriməyə başladım. Arxaya çönərək: “Kimdir o?” deyə buyurdu. Mən: “Əbu Zərr! Allah məni sənə fəda etsin” dedim. Peyğəmbər: “Yə Əbu Zərr, gəl” dedi. Mən də onunla bərabər bir müddət yeridim. Sonra: “Heç şübhə yox ki, çox mal sahibləri Qiyamət günü savabı ən az olanlardır. Allahın mal-dövlət bəxş etdiyi və onu sağına, soluna, önünə və arxasına xeyirlə sərf edən müstəsnadır”. Sonra bir müddətdə yeridikdən sonra mənə: “Burda otur deyib məni daşlı bir yerdə oturdu. Mən geri dönənə qədər buradan tərpənmə deyib gözdən itənə qədər yeridi”. Bir müddət orada oturandan sonra səsini eşitdim. Həm gəlidi, həm də: “Oğurluq etsədə, zina etsədə belə...” deyə səslənirdi. Yanıma çatdıqda səbr edə bilmədim və: “Ya Rəsulullah! Allah məni sənə fəda etsin! Çöllük tərəfdə kiminlə söhbət edirdin? Mən heç kəsin sənə cavab verdiyini eşitmirdim” dedim. Peyğəmbər: “Cəbrail idi. Çöllük tərəfdə qarşıma çıxaraq: “Ümmətindən Allaha şərik qoşmayıb ölən hər kəs Cənnətə daxil olacağı ilə müjdələ” dedi. Mən: “Ey Cəbrail! Zina və oğurluq etmiş olsa belə?”. Cəbrail: “Bəli” dedi. Əbu Zərr: “Zina və oğurluq etmiş olsa da belə” dedim. Peyğəmbər:”Bəli, hətta içki içsədə belə” deyə buyurdu. (Buxari 6443, Muslim 2352, 94/33)

في الكنازين للأَموال والتغليظ عليهم

Mal-Mülk Yığanlar Və Onların Aqibətinin Pis Olması

حديث أَبِي ذَرٍّ عَنِ الأَحْنَفِ بْنِ قَيْسٍ، قَالَ: جَلَسْتُ إِلَى مَلإٍ مِنْ قُرَيْشٍ، فَجَاءَ رَجُلٌ خَشِنُ الشَّعَرِ وَالثِّيَابِ وَالْهَيْئَةِ، حَتَّى قَامَ عَلَيْهِمْ فَسَلَّمَ، ثُمَّ قَالَ: بَشِّرِ الْكَانِزِينَ بِرَضْفٍ يُحْمَى عَلَيْهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ، ثُمَّ يُوضَعُ عَلَى حَلَمَةِ ثَدْيِ أَحَدِهِمْ حَتَّى يَخْرُجَ مِنْ نُغْضِ كَتِفِهِ، وَيُوضَعُ عَلَى نُغْضِ كَتِفِهِ حَتَّى يَخْرُجَ مِنْ حَلَمَةِ ثَدْيِهِ يَتَزَلْزَلُ ثُمَّ وَلَّى فَجَلَسَ إِلَى سَارِيَةٍ وَتَبِعْتُهُ وَجَلَسْتُ إِلَيْهِ، وَأَنَا لاَ أَدْرِي مَنْ هُوَ؛ فَقُلْتُ لَهُ: لاَ أُرَى الْقَوْمَ إِلاَّ قَدْ كَرِهُوا الَّذِي قُلْتَ، قَالَ: إِنَّهُمْ لاَ يَعْقِلُونَ شَيْئًا، قَالَ لِي خَلِيلِي قَالَ: قُلْتُ مَنْ خَلِيلُكَ قَالَ: النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَا أَبَا ذَرٍّ أَتُبْصِرُ أُحُدًا قَالَ: فَنَظَرْتُ إِلَى الشَّمْسِ مَا بَقِيَ مِنَ النَّهَارِ، وَأَنَا أُرَى أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يرْسِلُنِي فِي حَاجَةٍ لَهُ قُلْتُ: نَعَمْ قَالَ: مَا أُحِبُّ أَنَّ لِي مِثْلَ أُحُدٍ ذَهَبًا أُنْفِقُهُ كُلَّهُ إِلاَّ ثَلاَثَةَ دَنَانِيرَ وَإِنَّ هؤُلاَءِ لاَ يَعْقِلُونَ، إِنَّمَا يَجْمَعُونَ الدُّنْيَا، لاَ وَاللهِ لاَ أَسْأَلُهُمْ دُنْيَا، وَلاَ أَسْتَفْتِيهِمْ عَنْ دِينٍ حَتَّى أَلْقَى اللهَ

579. Əhnəf İbn Qeys deyir ki, içərisində Qureyşlilərin öndərlərindən (imkanlılarından) ibarət olan cəmaat içərisində oturduğumuz halda qalın libaslı, sərt üzlü biri gələrək cəmaatın başı üzərində dayandı, salam verdi və: “Mal-dövlət yığanları Cəhənnəm atəşində qızdırılmış daşlarla müjdələ! Bu daşlar onların hər birinin məmə ucuna qoyulacaq və kürək nahiyəsində çıxacaqdır, kürək nahiyəsinə qoyulan da məmə ucundan çıxacaqdır” deyib getdi. (Cəmaatdan heç kəs ona bir şey demədi) mən də onun ardınca getdim. Nəhayət bir dirəyin yanında oturdu. Mən də onun yanında oturub dedim: “Cəmaatın sənin dediklərini xoşlamadıqlarını görürəm”. O: “Onlar dərk etməyən bir (toplumdur). Xəlilim mənə”. Mən: “Xəlilin kimdir?” dedim. O: “Peyğəmbər mənə: “Ey Əbu Zərr! Uhudu görürsənmi?” dedi. Mən: “Günəşin batmağına nə qalıb? Deyə baxdım. Bir ehtiyac üçün məni göndərəcəyini zənn etdim. Bəli, görürəm” dedim. O: “Bunlar qədər qızılım olsaydı üç dinar müstəsna hamısını Allah yolunda xərcləyərdim, bunlar dünyanı toplayırlar, heç bir şeyə ağılları kəsmir”. Əbu Zərr: “Allaha and olsun ki, Allaha qovuşana qədər onlardan nə bir dünyalıq, nə də din naminə onlardan bir şey souşmaram” dedi. (Buxari 1407, 1408, Muslim 2352, 992/34)

الحث على النفقة وتبشير المنفق بالخلف