Qadınların İki Bayramda Namazgaha Çıxmalarının Və Kişilərdən Ayrı Olub Xütbəyə Şahid Olmalarının Mübah Olması

حديث أُمِّ عَطِيَّةَ قَالَتْ: أُمِرْنَا أَنْ نُخْرِجَ الْحُيَّضَ، يَوْمَ الْعِيدَيْنِ، وَذَوَاتِ الْخُدُورِ، فَيَشْهَدْنَ جَمَاعَةَ الْمُسْلِمِينَ وَدَعْوَتَهُمْ، وَيَعْتَزِلُ الحُيَّضُ عَنْ مُصَلاَّهُن قَالَتِ امْرَأَةٌ: يَا رَسُولَ اللهِ إِحْدَانَا لَيْسَ لَهَا جِلْبَابٌ، قَالَ: لِتُلْبِسْهَا صَاحِبَتُهَا مِنْ جِلْبَابِهَا

511. Ummu Atiyyə rəvayət edir ki, Bizlər iki bayram günündə heyizli və pərdə arxasında yaşayan (bakirə) qadınları da (musalləyə) gətirməyimizlə əmr olunduq. Qadınlar müsəlman cəmaatında iştirak edir və dualara şərik olurdular. Heyizli qadınlar isə namaz yerinəd bir az aralı durardılar. Bir qadın: “Ya Rəsulullah! Bizdən birimizin örtünəcək hicabı yoxdur” dedi. Peyğəmbər: “Din bacısı hicabından birini ona versin (geyindirsin)” deyə buyurdu. (Buxari 351, Muslim 2093, 890/10)

الرخصة في اللعب الذي لا معصية فيه في أيام العيد

Bayram Günləri Günah Olmayan Oyunlara İcazəli Olması Haqqında

حديث عَائِشَةَ قَالَتْ: دَخَلَ أَبُو بَكْرٍ، وَعِنْدَي جَارِيَتَانِ مِنْ جَوَارِي الأَنْصَارِ، تُغَنِّيَانِ بِمَا تَقَاوَلَتِ الأَنْصَارُ يَوْمَ بُعَاثَ قَالَتْ: وَلَيْسَتَا بِمُغَنِّيَتَيْن فَقَالَ أَبُو بَكْرٍ: أَمَزَاميرُ الشَّيْطَانِ فِي بَيْتِ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَذلِكَ فِي يَوْمِ عيدٍ، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: يَا أَبَا بَكْرٍ إِنَّ لِكُلِّ قَوْمٍ عيدًا وَهذَا عيدُنَا

512. Aişə rəvayət edir ki, Əbu Bəkr  yanıma daxil oldu. Bu vaxt yanımda Ənsardan olan iki qız vardı. Onlar Buəs döyüşündə Ənsarın bir-biriləri haqqında söylədikləri nəğməni oxuyurdular. Aişə: “Bu iki qız müğənni deyldilər”. Əbu Bəkr: “Rəsulullahın  evində şeytan nəğmələri”. Bu hadisə bayram günü baş vermişdir. Rəsulullah: “Ya Əbu Bəkr! Hər bir qövmün bayramı vardır, bu da bizim bayramımızdır” deyə buyurdu. (Buxari 952, Muslim 2098, 892/16)

حديث عَائِشَةَ قَالَتْ: دَخَلَ عَلَيَّ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، وَعِنْدِي جَارِيَتَانِ تُغَنِّيَانِ بِغِنَاءِ بُعَاثَ، فَاضْطَجَعَ عَلَى الْفِرَاشِ وَحَوَّلَ وَجْهَهُ، وَدَخَلَ أَبُو بَكْرٍ، فَانْتَهَرَني، وَقَالَ: مِزْمَارَةُ الشَّيْطَانِ عِنْدَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَأَقْبَلَ عَلَيْهِ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَ: دَعْهُمَا فَلَمَّا غَفَلَ غَمَزْتُهُمَا فَخَرَجَتَاوَكَانَ يَوْمَ عيدٍ يَلْعَبُ فِيهِ السُّودَانُ بِالدَّرَقِ وَالْحِرَابِ، فَإِمَّا سَأَلْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، وَإِمَّا قَالَ: تَشْتَهِينَ تَنْظُرِينَ فَقُلْتُ: نَعَمْ فَأَقَامَنِي وَرَاءَهُ، خَدِّي عَلَى خَدِّهِ، وَهُوَ يَقُولُ: دُونَكُمْ يَا بَنِي أَرْفِدَةَ حَتَّى إِذَا مَلِلْتُ قَالَ: حَسْبُكِ قُلْتُ: نَعَمْ قَالَ: فَاذْهَبِي

513. Aişə  demişdir: “(Bir dəfə) yanımda olan iki qız uşağı Buas döyüşünə⁴¹ dair nəğmə oxuyarkən Peyğəmbər  gəlib otağıma daxil oldu və yatağa uzanıb üzünü çevirdi.” Bu vaxt Əbu Bəkr  içəri daxil oldu və məni qınayıb dedi: “Peyğəmbərin  yanında şeytan nəğmələri (oxuyursunuz)?” Peyğəmbər  ona tərəf dönüb dedi: “Onlarda işin olmasın!” Əbu Bəkrin  diqqəti yayındıqda mən xəlvətcə qızlara işarə etdim və onlar çıxıb getdilər”. Yenə bir bayram günü Sudanlılar qalxan və mizraqla (hərbi) oyunlar göstərirdilər. Bilmirəm mən ondan baxmağı xahiş etdim, yoxsa o mənə dedi: “Baxmaq istəyirsənmi?” dedi. Mən: “Bəli” dedim. Həmən arxasında, yanağım yanağı üzərndə ayaq üstə dayandım. O: “Başlayın Ərfidə oğulları!” dedi. Nəhayət baxmaqdn yoruldum. O: “Bəsdimi?” deyə buyurdu. Mən: “Bəli” dedim. (Buxari 949, 2906, Muslim 2102, 892/19)

حديث أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه قَالَ: بَيْنَا الْحَبَشَةُ يَلْعَبُونَ عِنْدَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِحِرَابِهِمْ، دَخَلَ عُمَرُ فَأَهْوَى إِلَى الْحَصَى فَحَصَبَهُمْ بِهَا، فَقَالَ: دَعْهُمْ يَا عُمَرُ

514. Əbu Hureyrə  rəvayət edir ki, Həbəşilər, Peyğəmbərin  yanında hərbi oyunlar göstərdikləri zaman Ömər  içəri daxil oldu və Həbəşilərə çınqıl daşları atmağa başladı. Peyğəmbər: “Ey Ömər! Onları sərbəst burax” deyə buyurdu. (Buxari 2901, Muslim 2106, 893/22)





كتاب صلاة الاستسقاء