Атмосфералық ауаның тазалығына санитарлық бақылау жүргізу.

Атмосфералық ауаның тазалығын бақылаушы өндірістік кәсіпорындар жобасын,басқа да объектілер,ластанған ауа бассейінін ластанудан сақтау және бақылау негізгі жұмысы болып саналады.Жобалар міндетті түрде санитарлы мекемелерден келісім алғаннан кейін іске асып,құрылыс салуға мүмкіндік береді.Бірақ санитарлық мекемелер сараптамасы төмендегі сұрақтарды қарастырады:

1). Атмосфераның ластануына объектінің әсері: өндірістік технологиялар,одан бөлінетін заттардың негізгі көзі,құрамы,көлемі,тастамалардың кезеңділігі.

2). Объект ауданындағы ауаның мүмкін болатын ластануын есептеудің дұрыстығы.

3). Газ тазартушы қондырғылардың әсері, жүргізілу сипатты.

4). Ауаның мүмкін болатын ластануын есептеу кезінде берілген ауданның аэроклиматтық ерекшеліктері.

5). Атмосфераға бөлінетін зиянды заттарды қысқарту үшін жүргізілетін шаралар тізімі.

6). Берілген өнеркәсіптің даму перспективасы.

7). Атмосфераның фондық ластануы жобада ескерілгендігі.

8). Санитарлық қорғаныс зоналарына жобаның сәйкес келуі,кәсіпорындардың санитарлық жіктелуі.СҚЗ “ Жел розасы” арқылы атмосфералық ауаның ластану енін есептеу.

9). “Жел розасы” және жер рельефін ескере отырып өндірістік және селитебті зоналардың өзара орналасуының ерекшеліктері.

Жобаға келісім жасағаннан кейін құрылыс салу барысы кезінде келісілген жобаға сәйкестілігін қадағалау қажет. Жобадан ауытқу қажет болса санитарлық қызметпен келісім жүргізіледі немесе құрылыс тоқтатылады.

Күнделікті санитарлық бақылау кезінде санитарлық дәрігер өндірістің технологиясын, үрдісін жақсы білу қажет. Ластаушы көзді, оның мөлшерін, құрамын, көлемін анықтау қажет. Нысандардағы шаң және газ тазартушы қондырғылардың жұмыс істеуіне бақылау жүргізу қажет.

Тазарту қондырғыларына, олардың жұмыс істеу тиімділігіне ерекше көңіл бөліп, мезгіл-мезгіл тексеру қажет.

Әдебиеттер.

1. Бертшнайдер Б., Курфюрст И., Охрана воздушного бассейна от загрязнений, Л. Химия. – Лен-д. –1989.

2. Голубев И.Р., Новиков Ю.В. «Окружающая среда и транспортң.- .-М.- 1987.

3. Гончарук Е.И. «Коммунальная гигиенаң, – Киев., 2006.

4. Градосроительство. Планировка и застройка городских и сельских поселений., СНиП РК 3.01- 01-2002.

5. Грановский Э.И. Загрязнения окружающей среды и организма человека свинцом в Казахстане. – Алматы. – 1998.

6. Защита атмосферы от промышленных загрязнений, часть 1-2. (под ред. С. Калверта), М. Металлург, 1998, т. 2.

7. Кноп В., Теске, Техника обеспечения чистоты воздуха, М., Медицина, 1970.

8. Мазаев В.Т. и соавт. «Коммунальная гигиенаң. – М., 2005.

9. Неменко Б.А., Кенесариев У.И. «Коммунальная гигиенаң, Алматы. – 2003.

10. Неменко Б.А. «Коммунальная гигиенаң, Алматы. – 2004.

11. Предельно-допустимые концентрации химических веществ в почве (ПДК) – 29.11-97.

12. Пирумов А. И. Обеспыливание воздуха, М., Стройиздат, 1991, 296 с.

13. Ревич Б.А., Авалиани С.Л., Тихонова Г.И. «Экологическая эпидемиологияң – М. – 2004.

14. Руководство по гигиене атмосферного воздуха населенных мест, -М.- 1989. – 116 с.

15. «Санитарно-эпидемиологические требования к атмосферному воздухуң. – СанПиН РК – 2004.

16. «Санитарно-эпидемиологические требования к проектированию производственных объектовң. СанПиН РК – 2005.

Токсикометрия химических в