
- •Саясаттану негіздері
- •1. Саясат және оның қоғамдағы орны
- •1 .1 Саясат құрылымы
- •1.2. Саясаттың адамның тіршілік әрекетінің негізгі сфераларында көрініс табуы.
- •2. Саясаттанудың ғылым ретіндегі пәні, әдістері мен қызметері
- •2.1 Саясаттану пәні ғылым ретінде
- •2.2 Саясаттанудың ғылым ретіндегі әдістері
- •3. Саясаттанудың негізгі парадигмалары
- •3.1. Парадигма ұғымы. Саяси ойлардың тарихындағы парадигманың концептуалды рөлі.
- •3.2. Теологиялық парадигма.
- •3.3.Натуралистік парадигма.
- •3.4.Әлеуметтік парадигма.
- •3.5. Рационалды-сыни парадигма.
- •3.6.Саяси ойлар тарихынан
- •4.2. Биліктің шығу тегі мен функциялары
- •4.3. Билік легитимділігі
- •5. Саяси жүйе мен саяси режимдер
- •5.1. Жүйелілік шынайылықтың мәнді сипаты
- •5.2.Қоғамның саяси жүйесі туралы түсінік
- •5.3. Қоғамдағы саяси жүйе мен саяси процесс
- •5.4. Саяси жүйе және саяси режимдер
- •1. Дәстүрлі авторитарлық режим.
- •2. Этатистік-идеократтық авторитарлық режим.
- •3. Бәсекелесуші олигархияның автократиялық режимі.
- •4. Авторитарлық-бюрократиялық режим.
- •5. Авторитарлық-әскери режим.
- •6. Тоталитаризм.
- •6. Мемлекет саяси институт ретінде
- •6.1. Мемлекет ұғымы
- •6.2. Мемлекеттер типологизациясы
- •6.3. Мемлекет функциялары
- •6.4. Мемлекеттік билік және азаматтық қоғам
- •7. Саясат субъектілері
- •7.1. Халық саяси процестің, саяси практиканың субъектісі ретінде. Саясат – субъект-субъектілік қатынастар әлемі
- •7.2. Әлеуметтік топтар саясат субъектілері ретінде
- •7.3. Саяси элита саяси қатынастардың субъектісі ретінде
- •7.4. Адам саясат әлемінде
- •7.5. Саясаттағы лидерлік, саяси партиялар.
- •8. Саяси мәдениет
- •8.1.Саяси мәдениет ұғымы
- •8.2.Саяси мәдениеттің құрылымы мен функциясы
- •8.3.Саяси мәдениет және саяси практика
- •9. Да¹дарыстар мен ºаºты¹ыстар
- •9.1. Да¹дарысты ж¸не ºаºты¹ысты саяси жа¹дайларды» генезисi.
- •9.2. Да¹дарыс ½¹ымы ж¸не оны» ¸леуметтiк мазм½ны.
- •10. ²Аза²стан республикасыны³ халы²аралы² ²атынастары мен сырт²ы саясаты
- •10.1. ²Азiргi халыºаралыº ºатынастар.
- •10.2. ²Азаºстан Республикасыны» сыртºы саясаты.
- •Республикасыны³ конституциясы
- •Жалпы ережелер
- •Адам ж°не азамат
- •Президент
- •Парламент
- •Констиуциялы² ке³ес
- •Соттар ж°не сот т´релiгi
- •VIII á´ëiì жергiлiктi мемлекеттiк бас²ару ж°не ´зiн-´зi бас²ару
- •²Орытынды ж°не ´тпелi ережелер
- •Философия және саясаттану факультеті саясаттану кафедрасы жұмыс бағдарламасы
- •1 Модуль. Саяси ¹ылымдарды» тарихы мен теориясыны» методологиялыº проблемалары
- •2 Таºырып. Саяси iлiмдердi» дамуы мен саясаттануды» iлiм ретiндегi ºалыптасуы - 4 са¹ат.
- •4 Таºырып. ²о¹амны» саяси ж¾йесi ж¸не саяси режимдер - 4 са¹ат.
- •5 Таºырып. Мемлекет саяси институт ретiнде - 4 са¹ат.
- •6 Таºырып. Саяси партиялар мен ºо¹амдыº-саяси ºоз¹алыстар, оларды» ºо¹амны» саяси ¼мiрiндегi р¼лi.
- •7 Таºырып. ²о¹амны» саяси м¸дениетi - 2 са¹ат.
- •8 Таºырып. ºо¹амда¹ы да¹дарысты ж¸не ºаºты¹ыстыº жа¹дайлар - 2 са¹ат.
- •9 Таºырып. Халыºаралыº ºатынас ж¸не сыртºы саясат - 4 са¹ат.
3.5. Рационалды-сыни парадигма.
Рационалды-сыни парадигма саясат әлемін өзінің ішкі заңдылықтарымен дамитын әлеуметтіліктің дербес сферасы ретінде зерттеумен байланысты. Ол саясаттың сыртқы, натуралистік негіздерге тәуелділігін елемейді, саясатты таза түрде ала отыра оның ішкі проблемаларын зерттейді. Сондықтан да, бұл парадигма бойынша саясатты өзінің ішкі жаратушылық мүмкіндіктері мен бастаулары бар құбылыс деп есептеуге болады. Бұл парадигма саясат әлемін зерттеуде әртүрлі тәсілдерді қолдануға және таңдалған аспектіге байланысты зерттеу акценттерін өзгерте отырып объектіні өзекті практикалық саяси міндеттермен тығыз байланыста зерттеуге мүмкіндік береді.
Рационалды-сыни парадигманың жүзеге асуында қазіргі саясаттанудың конфликт және консенсус сияқты орталық ұғымдары ерекше мәнге ие.
Саясат әлемі қақтығыстарға толы екендігі ежелден белгілі, дегенмен бұрынғы дәуірлер бұл қақтығыстардың (конфликтілердің) натуралистік, әлеуметтік, психологиялық және т.б. сыртқы бастауларын бөліп көрсетті. Сондықтан да, конфликтінің шешілуі саясат алаңынан тыс жатқан проблемаларға тікелей тәуелділікте қарастырылды. Саясаттың өз мүмкіндіктері, оның шығармашылық, реттеушілік функциялары ескерілмей қалды.
Өйткені әлеуметтік орта антагонизмге, қарсылық пен күреске, өзара күш көрсетуге толы дүние. Бұл жағдайда – сұхбаттасу, мүдделерді ескеру, саяси бәсекелестердің позицияларына құрметпен қараудан көрініс табатын мәселені таза саяси шешу мүмкін болмай қалды. Өзінің мәні мен мазмұны бойынша адамгершілікке жат қанды соғыстар мен революциялар – адамзат болмысының нақтылығы болғанымен, мұндай акциялардың нәтижесінде конфликтілер жойылып кетпеді, және өз кезегінде күш көрсету қайтадан жеңіске жетіп отырды.
Тарихи тәжірибе дамудың эволюциялық жолының ерекше құндылығын, жасампаздығын көрсетті. Пісіп-жетіліп келе жатқан конфликтілердің өз уақытында шешілуімен байланысты өркениеттің сақталуы мен дамуы үшін бірізділік аса жемісті мәнге ие болады, ал бұл қоғамдық организмге жазылмайтын жарақаттарды түсірмеуге, мүдделерді өзара ескеру негізінде мәселелерді шешуге, саяси процеске қатысушылардың барлығын белгілі бір дәрежеде қанағаттандыратын саяси шешімдерді қабылдауға мүмкіндік береді, ал нәтижесінде - әрбір адам бейбітшіліктің, келісімнің, қоғам тұтастығының сақталғанына және өз мүдделерінің ескерілгендігіне қуанатын болады.
Саяси мәдениеттің мәні саяси оқиғалардың ушығып кетпеуі үшін қажетті шараларды қолдана білу қабілетінде жатыр. Пісіп-жетілген конфликтілерді шешу үшін дер кезінде қоғамдық организм үшін залалсыз әдістерін табуға, олардың дамымауы үшін ұрығында жоюға, талас тудырмайтын, қарама-қайшылыққа соқтырмайтын, саяси проблемаларды өзара келісім негізінде, құқық шеңберінде, моральдық негізде шешуге мүмкіндік беретін амалдарды пайдалану, саясат өнерінің бар арсеналын қолдану қажет. Мұндай іс-әрекет үшін саяси-құқықтық ортаны конституцияның баптары мен ауқымы жасайды.
Демократиялық мемлекеттердің конституцияларының баптарында саяси әрекет үшін кең құқықтық кеңістік жасалған, статус-квоны қамтамасыз ететін терең тізбектелген жүйе қалыптасқан.
Рационалды-сыни парадигманың негізінде қазіргі саяси білімдердің бір саласы – конфликтология пайда болып даму үстінде.
Рационалды-сыни парадигманың екінші маңызды ұғымы консенсус болып табылады. Өзінің саяси мәні мен әлеуметтік мағынасы бойынша консенсус – қарсы жақтардың мүдделерінің түйісуі мен өзара келісімі негізінде қол жеткізілетін белгілі бір компромисс. Әрине істің бұлай шешілуінің белгілі бір сенімсіздігі, тұрақсыздығы болары анық. Бірақ мұның сиы бейбітшілік пен өзара келісім екендігі даусыз. Консенсус шынайылық бола отырып әлеуметтік өмірге әсерін тигізеді, өзінің идеологиясын, саяси құрылымын қалыптастырады, яғни қоғамдық өмірдің демократиялық құрылысының ажырамас бөлшегі болып табылатын консенсус мәдениетін жасақтайды. Консенсуста қарсы жақтардың қайсысы болса да өз мүдделерін сақтай және таныта отырып, өз мүдделерінде бейбітшілік пен келісім жағдайын пайдалана алады.
Саясаттанудың мультипарадигмалығы толық түрде саяси ойлар тарихында жүзеге асты. Сондықтан да бұл проблеманы ашу үшін адамзаттың саяси ойларының тарихына шағын саяси шолу жасап көрелік.