Добавил:
Upload Опубликованный материал нарушает ваши авторские права? Сообщите нам.
Вуз: Предмет: Файл:
Posibnuk fililog.fak. denna. lat.mova 2013(1).doc
Скачиваний:
0
Добавлен:
01.07.2025
Размер:
1.65 Mб
Скачать

I. Провідміняйте дієслова в часах системи перфекта активного стану:

apello, āvi, ātum, āre 1 – називати

deleo, delēvi, delētum, ēre 2 – руйнувати

ago, egi, actum, ěre 3 – діяти

invenio, veni, ventum, īre 4 – знаходити

II. Визначте граматичні форми дієслів , перекладіть:

didicit, rogavistis, fuěram, cessěro, vetuistis, misěrant, potuěris, fecerāmus, stetit, vixerātis, egērunt, confirmāvi, fuěris, tradidi, coluisti, gessērunt, necavěras.

III. Перекладіть на рідну мову:

  1. Attalus, rex Pergami, regnum suum donāvit Romānis.

  2. Graeci diu Troiam urbem oppugnavērunt; decĭmo anno Troiam expugnavērunt.

  3. Themistŏcles muros restituit, quos Persae delevĕrant.

  4. Galli qui non longe a Roma castra posuĕrant, in urbem die non intrare constituērunt.

  5. Helvetii suas copias per provinciam traducěre non potuērunt.

  6. Romŭlus et Numa Pompilius binos quaestōres habuērunt.

  7. Caesar cum iis novis legionĭbus quas in Italia conscripsĕrat, per fines Gallōrum in Genavam advenit.

  8. Gaius Julius Caesar, postquam Pharnacem, regem Ponticum facĭle superāvit, ad amīcum suum scripsit: vēni, vidi, vici.

  9. Venus nupsit Vulcāno.

  10. Socrates, dum vixit, iuvenes docuit.

  11. Pythagoras primus se appellāvit philosophum.

  12. Librum tuum, quem mihi promisĕras, accēpi.

  13. Ut sementem fecĕris, ita metes.

  14. Puer, custos ovium, saepe per iocum auxilium rogāvit magna voce clamans: «Auxilium mihi date! Lupus adest».

  15. Philippus Bucephălum, equum insigni pulchritūdine, sed ferōcem eměrat.

  16. Tam pulchrum equum rex nunquam viděrat, sed nullus eques Bucephălum domāre potuěrat.

Bucephălus, i (m) – Буцефал,улюблений кінь Александра Македонського.

De Aenēa

Graeci diu Troiam urbem oppugnavērunt; decĭmo anno Troiam expugnavērunt. Aenēas, unus e principĭbus Troianōrum, cum patre sene et filio parvŭlo et cum sociis naves conscendit et post multos et longos errōres in Italiam advēnit. Rex Latīnus Aenēam in hospitium accēpit et filiam Laviniam in matrimonium ei dedit. Sed primum Troiāni cum Rutulis pugnābant, Latīnus enim antea Laviniam Turno, Rutulōrum princĭpi, in matrimonium dare promīsit. Aenēas oppĭdum Lavinium (condĭdit) et filius eius, Ascanius, Albam Longam condĭdit. Eā gente Romŭlus, condĭtor Romae, fuit.

Слова до тексту

Aeneas, ae (m) – Еней, головний герой поеми Вергілія «Енеїда»

Ascanius, i (m) – Асканій, син Енея і Креузи, засновник м. Альба Лонга

expugno 1 – завойовувати

oppugno 1 – нападати

princeps, ĭpis (m) – вождь, глава

parvŭlus, a, um – маленький

socius, i (m) – союзник

conscendo, ndi, nsum 3 – підніматися, сісти на корабель

hospitium, i (n) – гостинна зустріч, притулок

matrimonium, i –шлюб

Rutūli, ōrum (m, pl. t) – рутули (італійське плем’я)

Turnus, i (m) – Турн – цар рутулів, наречений Лавінії,якого вбив Еней

Lavinia, ae (f) – Лавінія, дочка царя Латина

Lavinium, i (n) – Лавіній – місто, засноване Енеєм

De viro avārо

Vir quidam, ad fluvium sedens, flebat et lamentābat, nam secūris, qua navem resarciēbat, in aquam exciděrat. Tum fluvii deus, qui fletum viri audivěrat, emersit et : « Cur ploras?» - interrogāvit. Tum vir: «Eheu, secūris mea excĭdit in aquam; faber sum, et secūrim novam eměre non possum, pecunia mihi deest».Tum deus aquā se immersit et paulo post vēnit, secūrim auream gerens. «Est-ne eădem, quam amisisti? Si tuam secūrim cognověris, accipies eam».Negāvit vir probus. Tum deus portāvit aliam, argenteam. Faber autem hanc quoque non accēpit. Tum deus eandem, quae exciděrat, portāvit eamque faber suam cognōvit. Deus probitāte viri commōtus tres secūres ei donāvit.

Faber laetus domum properāvitet vicīnis omnia narrāvit. Tum vicīnus eius ad fluvium properāvit, secūrim sua sponte in aquam demīsit et ad fluvium sedens lamentāvit.Tum deus idem emersit, auream secūrim gerens, et : «Est-ne tua ?» - interrogāvit. Ille vero: « Haec mea secūris est!»- clamāvit. At deus irātus : «Homo es avārus et mendax, neque auream neque tuam secūrim habēbis», - in undas se immersit. Sic vir avārus se ipse secūri privāvit.

Соседние файлы в предмете [НЕСОРТИРОВАННОЕ]