1. Аденогипофизде ттг көп түзілісі

2. тиреоидтық гормондарға жаппай емес резистенттік

3. Т₃,Т₄-ге қарсы денелер болмауы

4. қалқанша безінің гипоплазиясы

5. Т₃,Т₄ түзілісінің бұзылысы

246. Дені сау адамда СТГ-нің максималды өндірілуі:

1. түнгі ұйқының бірінші сағаттары

2. таңғы уақытта

3. кешкі уақытта

4. күндіз

5. күндіз және кешке

247. ҚД-нің I-типі:

1. HLA-дан тәуелсіз кесел

2. дамуында тұқым қуалаудың мәні жоқ

3. вирус, токсикалық әсерлерден басталады

4. инсулярлық аппараттың функциясы тұрақсыздығы

5. тегі-кортико-висцералдық реттеулер бұзылысы

248. Қалқанша безі жағдайын бағалайтын қосымша зерттеу:

1. эхокардиография

2. рентгенография

3. биопсия

4. ультрадыбысты сканерлеу

5. ЭКГ

249. Диффузды токсикалық зобта қанда тексерілуі керек:

1. лейкоциттер, ЭТЖ

2. гемоглобин, түсті көрсеткіш

3. ТТГ, Т₃, Т₄ гормондары

4. инсулин, глюкоген

5. тромбоциттер

250. Қантта диабетінде зәрде анықталады:

1. холестерин

2. глюкоза

3. мочевина

4. билирубин

5. ураттар

251. Гипергликемиялық комада науқас жатқан бөлме ауасында сезілетін иіс:

1. алкоголь

2. аммиак

3. ацетон

4. уксус

5. зәр иісі

252. Гипергликемиялық комада көрсетілетін жедел көмек:

1. адреналин

2. инсулин

3. дибазол енгізу

4. нитроглицерин беру

5. преднизалон енгізу

253. Қант диабеті кезіндегі зәрдегі өзгеріс:

1. альбуминурия

2. глюкозурия

3. гемотурия

4. пиурия

5. протеинурия

254. Гипергликемиялық ацидоз тән:

1. гипогликемиялық кома

2. гипергликемиялық кома

3. изогликемиялық кома

4. Уремиялық кома

5. Бауырлы кома

255.Қант диабетінде тағайындалатын диета.

1. №1

2. №4

3. №5

4. №9

5. №8

256. Диффузды токсикалық зобқа тән емес.

1. Экзофтальм, көздің жылтырауы

2. тілдің және қол саусақтарының треморы

3. Қанда Т3, Т4 ТТГ жоғары деңгейі

4. қозу. арықтау

5. буындардың қурысуы, ісінуі

257. Диффузды токсиқалық зобтың негізгі симптомы.

1. Әлсідік

2. Ұйқышылдық

3. В) Қозу

4. Тұйықтылдық

5. Тәбеттің жоғарлауы

258. Тиреотоксикозды емдеуге қолданылады

1. Мерказолил, анаприлин

2. антигистоминдер

3. инсулин

4. глюкоза

5. супростин

259. Қант диабетінде зәр салыстырмалы тығыздығының жоғары болуы зәрде мынаның болуымен түсіндіріледі.

1. белок

2. глюкоза

3. билирубин

4. лейкоциттер

5. эритроциттер

260. Науқастың шағымдары: жалпы әлсіздік, ауыздың құрғауы, шөлдеу, арықтау. Бул қандай ауруға тән.

1. диффузды токсикалық зоб

2. гипотериозды

3. Аддисона ауруы

4. Қант диабеті

5. Эндемикалық зоб

261.Гипогликемияда қолданылады?

1. Инсулин

2. глюкоза

3. дибазол

4. нитроглицерин

5. преднизалон

262. Гипогликемиялық команың даму барысы:

1. инсулиннің жетіспеушілігі

2. инсулинді көп мөлшерде қолдануы

3. йод тапшылығынан

4. аллергия кезінде

5. сәйкес емес қан құю

263. Диабеттің кома кезінде өршуі:

1. қандағы қанттың күрт жоғарылауы

2. қандағы кетон денешігінің күрт жоғарылауы

3. қандағы эритроцит пен гемоглобиннің күрт төмендеуі

4. қанда лейкоциттердің жоғарылауы

5. ЭТЖ төмендеуі

264. 1 мл ерітіндіде неше бірлік инсулин бар:

1. 20-бірлік

2. 60-бірлік

3. 40-бірлік

4. 25-бірлік

5. 80-бірлік

265. Қант диабетін емдеуге қолданылмайды:

1. Инсулин

2. бигуанидтер

3. фитотерапия

4. фуросемид

5. сульфанилмочевиналар

266. Диффузды токсикалық зобта науқасты мазалайды:

1. есте сақтау қабілетінің төмендеуі, тез ұмытып қалу

2. селқостық, гиподиномия

3. жүректің қағуы, жүдеу

4. бастың ауыруы, салмақтың төмендеуі

5. ұйқышылдық

267. Аш қарынға қандағы глюкозаның қалыпты көрсеткіші (ммоль/л)

1. 1,1-2,2

2. 2,2-3,3

3. 3,3-5,5

4. 6,6-8,8

5. 0,1-2,0

268. Қант диабетінің асқынуы:

1. гипергликемиялық кома

2. гипертониялық криз

3. тиреотоксикалық криз

4. өкпеден қан кету

5. коллапс

269. Диффузды токсикалық зоб бұл:

1. асқазан асты безінің қабынуы

2. қалқанша безінің қабынуы

3. қалқанша безінің ұлғаюы, тиреоидты гормондардың көп мөлшерде бөлінуі

4. бүйрек үсті безі қызметінің бұзылуы

5. бүйрек асты безі қызметінің бұзылуы

270. Инсулиндік терапияның асқынуына жатпайды:

1. гипергликемиялық кома

2. гипогликемиялық кома

3. липодистрофия

4. ісіну

271. Қанда қанттың қалыпты мөлшері:

1. 2,4-40,5 ммоль/л

2. 4,5-6,5 ммоль/л

3. 6,5-8,5 ммоль/л

4. 8,0-10,5 ммоль/л

5. 20,0-22,5 ммоль/л

272. Қант диабетінің асқынуы:

1. Квинке ісігі, анафилактикалық шок

2. гипетиреоидты кома

3. тиреотоксикалық криз

4. гипергликемиялық және гипогликемиялық кома

5. уремиялық кома

273. Тиретоксикозға тән емес:

1. тахикардия

2. көз симптомдары

3. іш қату

4. дене қызуының көтерілуі

5. қозу

274. Тиреотоксикозды емдеуге қолданылады:

1. мерказолил, анаприлин

2. антигистаминдер

3. инсулин

4. глюкоза

5. гепарин

275. Диффузды токсикалық зобтың дамуына ықпал ететін негізгі фактор:

1. стресс

2. инфекция

3. тұқым қуалаушылық

4. жарақаттар

5. суықтану

276.Тахикардия, экзофтальм, тремор қандай ауруда байқалады:

1. гипотиреоз

2. диффузды токсикалық зоб

3. қант диабеті

4. эндемиялық зоб

5. гиперпаратиреоз

277. Қант диабетінің диагностикасында қан анализіндегі көрсеткіш:

1. гипернатриемия

2. гипогликемия

3. гипергликемия

4. гиперкалиемия

5. гипонатрийемия

278. Гипергликемиялық комада науқас терісінің жағдайы:

1. ылғалды

2. қызарған

3. ақшыл-сары

4. құрғақ

5. көгерген

279. Гипогликемиялық команың негізгі симптомы:

1. жүрек тұсының ауыруы

2. ентігу, құрғақ жөтел

3. ісіну, бастың ауыруы

4. аштық сезім, тершеңдік, дірілдеу

5. сұйықтықты көп ішу

280. Инсулин қандай безде түзіледі:

1. қалқанша безде

2. ұйқы безінде

3. гипофизде

4. бүйрек асты безінде

5. бүйрек үсті безінде

281. Гастроэзофагеалды рефлюкс ауруының І сатысында 4 апта бойы қолданылатын препараттар:

1. Протонды помпа тежегіштері (ППТ)

2. ППТ + прокинетикалық заттар + антацидты препарат

3. ППТ + антацидты препарат

4. ППТ + прокинетикалық заттар

5. Прокинетикалық заттар + антацидты препатат.

282. ГЭРА-ның 4 сатысында қолданылатын оперативті ем:

1. Асқазан және өңештің төменгі бөлігінің резекциясы

2. Өңештің зақымдалған бөлігін кесу

3. Фундопластика

4. Экстрамукозды бұлшық етті кесу

5. Диафрагманың өңештік жарығының пластикасы.

283. Функционалды диспепсияның негізгі диагностикалық критерийлары?

1. Тән шағымдарының болуы;

2. Органикалық аурулардың клиникалық белгілерінің болмауы;

3. Биохимиялық ауытқулардың болмауы;

4. Асқазан шырышты қабатында морфологиялық өзгерістердің болмауы;

5. Шағымдардың болып және органикалық аурулардың клиникалық, биохимиялық, эндоскопиялық ультрадыбыстық және морфологиялық белгілерінің болмауы .

284. Н.pylori асқазанның антральды бөлігінің шырышты қабатының эпителий жасушаларына не арқылы адгезияланады?

1. кірпікшелер арқылы;

2. присоскалар арқылы;

3. ақуыз-адгезиндер арқылы;

4. муциназа арқылы;

5. Ерекше жабысқақ ақуыз табиғатты заттар арқылы .

285. Н.pylori ең бірінші асқазанның қайсы бөлігін зақымдайды:

1. субкардиальды;

2. кардиальды;

3. фундальды;

4. антральды;

5. асқазан денесін.

286. «Гастрит» диагнозы келесі түсінік болып табылады:

1. клиникалық;

2. морфологиялық;

3. клинико-морфологиялық;

4. иммунологиялық;

5. микробиологиялық.

287.Н.руlori ассоциирленген созылмалы атрофиялық емес гастрите дұрыс терапиялық комбинацияны таңдаңыз:

1. протонды помпа тежегіштері + прокинетик + витаминдар;

2. Н₂ – блокаторлар + антацидтар + ферменттер;

3. витаминдер + орынбасушы терапия;

4. Протонды помпа тежегіштері + 2 антибактериальдық препарат;

5. трихопол + эритромицин.

288. НР-ассоциирленген гастритте эрадикациялық терапияның тиімділігін бақылау жүргізіледі :

1. 7-10-күндік антигеликобактерлік емдік курсін аяқтаған соң ;

1. Эрадикациялық терапияны аяқтағаннан кейін 2 аптадан соң;

2. Эрадикациялық терапияны аяқтағаннан кейін 4 аптадан соң

3. Эрадикациялық терапияны аяқтағаннан кейін 8 аптадан соң;

4. Эрадикациялық терапияның тиімділігін бақылаудың маңыздылығы жоқ .

289. Он екі елі ішектің ойық жарасының басты этиологиялық факторы болып саналады:

1. Н. рylori (НР);

2. Ішімдікті қолдану;

3. Ішек таяқшасы;

4. Темекі шегу;

5. Тұқымқуалаушылық фактор

290. Он екі елі ішектің пиязшығының ойық жара ауруының дамуындағы негізгі патогенетикалық факторы болып табылады:

1. Айқын қышқылды-пептикалық фактор;

2. Өт рефлюксі;

3. 12 елі ішектің шырышты қабатының қорғаныс факторларының әлсіреуі;

4. иммунологиялық факторлар;

5. асқазан ішек жолдарының моторикалық қызметінің бұзылысы .

291.Асқазан денесінің ойық жара ауруының дамуындағы басты патогенетикалық буыны болып табылады: