1Ĕ Тĕслĕхпе усă курса предложенисенчен определени пĕлтерĕшлĕ пăхăнуллă предложенисем тăвăр.

Тĕслĕх: Fabrikada çalışıyor – çalıştığı fabrika (вăл ĕçлекен фабрика)ĕ

1ĕ Şehirde oturuyoruzĕ 2ĕ Oğlum parka gidecekĕ 3ĕ Bir adamla konuşuyorlarĕ 4ĕ Sinemanın holüne girdiĕ 5ĕ Tarifeyi gözden geçirdiĕ 8ĕ Biletçi kız onlara proğramı uzattıĕ 9ĕ Bir kitap okuyorumĕ 10ĕ Bir mektup yazıyorsunuzĕ

2. Тĕслĕхпе усă курса предложенисене пĕрлештерĕр.

Тĕслĕх: Bana kahve verdinizĕ Maalesef onu içememĕ _ Bana verdiğiniz kahveyi maalesef içememĕ

1ĕ Sağ tarafta bir ev görüyorsunuzĕ Bu evde oturuyorumĕ 2ĕ60 numaralı trene bineceğizĕ Bu tren gecenin on birinde hareket edecekĕ 3ĕ Yarın bir fabrikaya gideceğizĕ O fabrikada arkadaşım çalışıyorĕ 4ĕ Bana bir sual sordunuzĕ Bu suali anlamadımĕ 5ĕ Şimdi bir köye gideceksinĕ O köy buradan uzak değildirĕ 6ĕ Bir adamla konuştunuzĕ O adam kimdir.

3. Панă сăмахсенчен иккĕмĕшле глаголсем тăвăрĕ

a) -Ian/-len аффикспа усă курса, hava, yaprak, dal, еv, çiçek, buz, yeni, sabunĕ

6) -laş/-leş аффикспа усă курса, bir, iyi, iki, kolayĕ

4. Скобкăри сăмахсенчен -Ian/-len, -laş/-leş аффикссемпе глаголсем тăвăр, вĕсене кирлĕ формăра лартăр.

Ne yapıyorsun. _ Suvareye (hazır)ĕ 2ĕ Dünkü futbol maçı acaba nasıl. 3ĕ Okulun bütün öğrencileri avluda (sıra)ĕ 4ĕ Filme kaçta (baş). 5ĕ Ben böyle şeylerden (hoş)ĕ 6ĕ Vapurun kalkmasına beş dakika kaldıĕ (Sinir) başladımĕ

5. Глагол формине тĕслĕхпе усă курса улăштарăр.

Тĕслĕх: sorsaydılar _ sorsalar

Bana sorsaydılar cevap verecektimĕ Çocuk ağlasaydı ne yapacaktın. Dünkü trene yetişseydim artık orada olacaktımĕ Biraz daha cesur olsaydın bu olay olmazdıĕ İşe karışmasaydı, halim duman olacaktıĕ Köprüyü geçseydiniz, yolunuz daha kısa olurduĕ Dolmuşa binseydik, vaktinde gelirdikĕ Toplantıya gelseydin bundan haberin olacaktıĕ

6. Тĕслĕхпе усă курса предложенисене вĕçлĕр.

Тĕслĕх: Tiyatroya gitseĕĕĕ _ 1ĕ Tiyatroya gitse çok memnun kalırĕ 2ĕ Tiyatroya gitse çok memnun kalırdı (kalacaktı)ĕ

1ĕ Bütün fabrikayı dolaşsanızĕĕĕ 2ĕ Biraz dinlensekĕĕĕ 3ĕ Hata yapmasaĕĕĕ 4ĕ Müdürüyle konuşsalarĕĕĕ 5ĕ Telgraf çekmesenĕĕĕ 6ĕ Birer kahve içsekĕĕĕ

7. -Sa-m/-se-mĕĕĕ аффикссемпе усă курса скобкăри сăмахсене кирлĕ формăра лартăр, чăвашла куçарăр.

1ĕ İyidir efendimĕ Fakat siz (istememek) bir başkasını verelimĕ 2ĕ Vaktin (olmak) sen de gelĕ 3ĕ Vakit var dahaĕ Dörtte (çıkmak) yarım saat sonra tiyatroya gelirimĕ 4ĕ Yağmur (başlamamak) sizde daha da otururdukĕ 5ĕ Sen (gitmemek) ben de gitmeyeceğimĕ

8. Текста вулăр, чăвашла куçарăр.

Yolculuk

Mevsim yazdıĕ Osman Bey İstanbul'a gitmeye karar verdiĕ

Osman Bey karısına yolculuk eşyasını bavul ve çantalara koydurduĕ Gitmek zamanı yaklaşıyorduĕ Saat sekize 20 kala bir taksi arabası çağırtarak ailece istasyona gittilerĕ

Araba Gar meydanında durunca, hamallar «taşıyalım!» diye derhal etrafını aldılarĕ Osman Bey onlardan birini seçerek,

_ Şunları beşinci vagona götürĕĕĕ O sandık ta bagaja verilecek, dediĕ Taksi parasını verdikten sonra gar binasının içinden geçerek beraberce perona çıktılarĕ Binecekleri vagonun önü, hiç de kalabalık değildiĕ Açık pencerelerden birinin arkasında duran üniformalı bir memur, hamalın birer birer verdiği çanta ve bavulları alıyor, kompartımana yerleştiriyorduĕ

Bu sırada radyodan bir ses duyuldu,

– Sayın yolcular, İstanbul Ekspresinin kalkmasına beş dakika kaldı!

Kondüktör, vagonun kapısı önünde idiĕ Osman Beyin uzattığı biletlere göz gezdirdikten sonra, Buyurun geçin efendim, dediĕ

Osman Bey, kompartımanına girdi, ceketini çıkarıp askıya astıĕ Oturduĕ 14 yaşındaki oğlu Sinan pencereye ilişmiştiĕ Vagonun önünden gelip geçen yolcuları, acele acele koşan hamalları, istasyon memurlarını seyrediyorduĕ

Saat 8ĕ10 a geliyorduĕ Üçüncü kampana çalınca tren kalktı ve yavaş yavaş hız almağa başladıĕ Yolcular, birbirlerine hayırlı yolculuklar, iyi yolculuklar dedilerĕ Bir saat kadar sonra kondüktör,

– Yataklarınızı yapalım mı. diye sorduĕ

– Şimdilik istemezĕ Biz birazdan lokantaya gideriz de o zaman yaparsınızĕ Aile lokantadan döndükten sonra Osman Bey karısı ile kızına «Hayırlı geceler!» diyerek Sinan ile kendi kompartımanına girdiĕ Kapıyı kitlediler, yattılarĕ

Ertesi günün sabahı tren, Marmara denizinin kıyısı boyunca ilerliyorduĕ Yolun büyük bir kısmı arkada kaldıĕ Trenin 20 dakika kadar durduğu İzmit'te baba ile oğul vagondan indiler, bir parça gezinip hava aldılarĕ

Tren hareket ettikten birkaç dakika sonra beraberce çaylarını içmeye gittilerĕ Osman Bey bir sade, üç de komple çay söylediĕ Pencereden dışarı bakan Sinan, babasına dönerek,

– Bak babam, Adalar göründüĕ Demek çok kalmadı artık, değil mi.

– Evetĕĕĕ Bir saat sonra İstanbul'dayızĕĕĕ