E) Орталық жүйке жүйесіне.

300.Бауыр асты сарғаю кезінде қанда жоғарылайды:

A) Биливердин.

B) Уробилиноген.

C) Стеркобилиноген.

D) Тура билирубин.

T) Тура емес билирубин.

301.Созылмалы гепатиттің жиі себебі болып табылады:

A) Вирустар.

B) Бактериялар.

C) Гельминттер.

D) Риккетсиялар.

E) Спирохеттер.

302.Бауыр циррозы үшін тән болып келеді:

A) Бауыр архитектоникасының сақталуы.

B) Қақпалық жолдарда фиброздың жоқ болуы.

C) Коллаген талшықтарын синтездеудің мүмкін болмауы.

D) Бауыр паренхимасының қанмен қамтамассыз етуінің күшеюі.

E) Құрылымдық - аномалды регенераторлық түйіндердің пайда болуы.

303.Портальді гипертензияда дамиды:

A) Асцит. B) Панкреатит. C) Кардиялық ахалазиялар.

D) Ангиопатиялар.

E) Сарғаюлар.

304.Бауыр усті сарғаю ненің салдарынан дамиды:

A) Өт бөлінуі бұзылуының.

B) Эритроциттер ыдырауының күшеюінің.

C) Кардиялық Глюкоронилтрансфераза белсенділігі жоғарылауының.

D) Қанда өт қышқылдары мен холестериннің жиналуының.

E) Өт пигменттерінің метоболизмінің күшеюінің.

305.Ахолия көбінесе тән:

A) Бауырлық сарғаюға.

B) Механикалық сарғаюға.

C) Гемолиздік сарғаюға.

D) Паренхиматоздық сарғаюға.

E) Гепатоцеллюларлық сарғаюға.

306.Бауыр зақымдалғандағы қан кетулердің жоғарылауы немен байланысты:

A) Хагеман факторы түзілуінің төмендеуімен.

B) Виллебранд факторы түзілуінің төмендеуімен.

C) Фибриноген және протромбин түзілуінің төмендеуімен.

D) Антигемофильді глобулин түзілуінің төмендеуімен.

E) Антитромбин ІІІ және протеин С түзілуінің төмендеуімен.

307.Ахолия кезіндегі липазалардың белседірілуінің және майлардың эмульгациясының бұзылыстары шақырады:

A) Холемияны.

B) Стеатореяны. C) Гипотонияны.

D) Қышыманы.

E) Тахикардияны.

308.Бүйрек шумақтарында фильтрацияның артуы байқалады:

A) Шумақша мембранасының қалыңдығы артқанда.

B) Шумақтар капсуласында қысым жоғарылағанда.

C) Шумақтардың капиллярларының қабырғасына гидростатикалық қысым жоғарылағанда.

D) Онкотикалық қан қысымы жоғарылағанда.

E) Қан тұтқырлығы жоғарылағанда.

309.Тубулярлы протеинурия пайда болады:

A) Ультрафильтратта белоктардың реабсорбциясы төмендеуі кезінде.

B) Төмен молекулалы белоктардың плазмадағы мөлшерінің төмендеуі кезінде.

C) Плазмалық белоктарға шумақтық сүзгінің жоғары өткізгіштігі кезінде.

D) Аномалды ақуыздардың жоғары бөлінуі кезінде.

E) Гистурия кезінде

310.Жедел бүйрек жеткіліксіздігінің пререналды себебі болып табылады:

A) Бүйрек артериясының тромбозы және эмболиясы.

B) Бүйрек паренхимасының жедел зақымдануы.

C) Зәр шығаратын жолдардың обструкциясы.

D) Бүйректі алып тастау.

E) Шок.

311.Жедел бүйрек жеткіліктіліксіздігі дамуының патогенездік негізі болып табылады:

A) Амилоидоз.

B) Липоидты нефроз.

C) Тубулярлы некроз.

D) Нефросклероз.

E) Саркоидоз.

312.Созылмалы бүйрек жеткіліктіліксіздігі патогенезінде негізі механизм болып табылады:

A) Бүйрек ішілік қысымның жоғарылауы.

B) Қанның онкотикалық қысымының жоғарылауы.

C) Біртіндеп гипертрофияланған және дилатацияланған нефрондар санының артуы.

D) Бірте-бірте жұмыс істейтін нефрондар санының азаюы.

E) Шумақтарда фильтрациялық қысымның төмендеуі.

313.Түтікшелерде реабсорбция үрдістері бұзылуына не әкеледі: A) Шумлянскии-Боумен капсуласының патологиясы.

B) Түтікшелердегі ферменттік ақаулар.

C) Бүйрек ішілік қысымның төмендеу!.

D) Алып келетін артериялардың кеңеюі.

E) Бүйрек тамырларының жиырылуы.

314.Уремия дамығанда нефрондардың қанша пайызы жұмыс істейді:

A) 90%.

B) 80%.

C) 50%.

D) 30% төмен.

E) 10%төмен.

315.Бүйректің осмостық концентрациялау қызметінің толық жойылғанына дәлел:

A) Полиурия.

B) Олигоурия. C) Никтурия. D) Гиперстенурия. E) Изостенурия.

316.Бүйректің депрессорлық қызметінің көрінісін атаңыз:

A) Ренин түзілуінің жоғарылауы.

B) Эндотелин-І түзілуінің жоғарылауы.

C) Альдестерон түзілуінің жоғарылауы.

D) Ангиотензин-ІІ түзілуінің жоғарылауы.

E) Е және А простагландиндердің түзілуінің жоғарылауы.

317.Трансгипофизарлы реттелу бұзылысы негізіндегі өзгерістерге жатады:

A) Инсулиннің.

B) Тималиннің.

C) Глюкагонның.

D) Паратириннің.

E) Кортикотропиннің.

318.Гормондар метаболизмі бұзылады осы ағзалар ауруларында:

A) Жүректің.

B) Өкпенің.

C) Бауырдың.

D) Көкбауырдың.

E) Жүйке жүйесінің.

319.Гипофиздің эозинофильді аденомасы кезінде организмнің өсу барысында дамиды:

A) Гигантизм.

B) Дисплазия.

C) Акромегалия.

D) Гипофизарлы нанизм.

E) Иценк-Кушинг ауруы.

320.Базофильді аденома дамуына әкеледі:

A) Гигантизмнің.

B) Акромегалияның.

C) Гипертиреоздың.

D) Феохромоцитоманың

E) Иценко - Кушинг ауруының.

321.Нейрогипофиздің зақымдануы секрециясы бұзылуымен жүреді:

A) Тиреотропты гормонның.

B) Соматотропты гормонның.

C) Адренокортикотропты гормонның.

D) Вазопрессиннің.

E) Пролактиннің.

322.Окситоцин секрециясының өзгеруі патогенезінде роль ойнайды:

A) Микседема дамуында.

B) Диффузды токсикалық зобта.

C) Босану қызметінің бұзылуларында.

D) Циркадты ырғақтардың бұзуларында " сергу – ұйқы ".

E) Қант диабеті кезінде көмірсу алмасуының бұзуларында.

323Глюкокортикоидтардың көп түзілуі шақырады:

A) Гипогликемияны.

B) Оң азоттық балансты.

C) Сүйектердің жоғары оссификациясын.

D) Артериялық қысым жоғарылауын.

E) Жүйке жүйесінің қозғыштығының төмендеуін.

324.Қалқанша бездің үлкеюі, бадырақ көзділік, негізгі алмасудың жоғарылауы және жылу түзу, тахикардия, жоғары психикалық қозғыштық тән:

A) Гипотиреозға.

B) Қант диабетіне.

C) Аддисон ауруларына.

D) Базедов ауруына.

E) Иценко - Кушинг ауруларына.

325.Тамақта йод құрамының жеткіліктісіздігі кезінде дамиды:

A) Гипертиреоз.

B) Гипопаратиреоз.

C) Эндемиялық зоб.

D) Аутоиммунды тиреоидит.

E) Диффузды токсикалық зоб .

326.Гипопаратиреоз патология кезінде байқалады:

A) Жыныс бездердің.

B) Айырша бездің.

C) Қалқанша бездің.

D) Қалқанша маңы бездерінің.

E) Ұйқы безінің.

327.Микседема дамиды:

A) Тиреоидты гормондардың жеткіліксіздігінде.

B) Жыныстық гормондардың жеткіліксіздігінде.

C) Глюкокортикоидтардың жеткіліксіздігінде.

D) Гипертиреозда.

E) Гиперпаратиреозда.

328.Қай кезде қанда кальцидің мөлшері төмендейді:

A) Гипопаратиреозда.

B) Гиперпаратиреозда.

C) Гипотиреозда. D) Гипертиреозда.

E) Гипогонадизмде.

329.Мелано-белсендіруші гормон көбейгенде не дамиды:

A) Алопеция. B) Витилиго.

C) Альбинизм. D) Терінің қараюы.

E) Терінің депигментациясы.

330.Бүйрек үсті безінің милы қабаты гормондарының көп бөлінуі немен сипатталады:

A) Гипергликемия, рипертензия, орталық жүйке жүйесінің қозуымен. B) Гипогликемия, гипотензия, орталық жүйке жүйесінің тежелуімен.

C) Брадикардия, олигоурия, тер бөлінуінің нашарлауымен.

D) Остеопороз, гипотензия, семірумен. E) Ісінулер, гипертензия, гиподинамиямен.

331Адреногенитальды синдромдар қашан дамиды:

A) Гипоталамуста гонадо-либериндердің түзілуі артқанда.

B) Гипофизде гонадотропты гормондардың түзілуі артқанда.

C) Бүйрек үсті безінің торлы қабатында жыныстық гормондардың түзілуі артқанда.

D) Аналық безде жыныстық гормондардың түзілуі артқанда.

E) Аталық безде жыныстық гормондардың түзілуі артқанда.

332.Қандай гормондардың түзілуі өзгергенде парагипофизарлы реттелу бұзылады:

A) Инсулиннің. B) Глюкокортикоидтардың.

C) Тиреотропты гормонның. D) Соматотропты гормонның.

E) Адренокортикотропты гормонның.

333.Жүйке жүйесінің клеткалық деңгейде зақымдануларына тән болып табылады:

A) Истереозис дамуы.

B) Патологиялық рефлекс пайда болуы.

C) Дерттік детерминанттар дамуы.

D) Дерттік жүйе қалыптасуы.

E) Клеткаларда энергетикалық тапшылық пайда болуы.

334.Орталық жүйке жүйесінде күшейтілген дерттік қозу генераторларының пайда болуы болып табылады:

A) Жалпы дерттік үрдістер.

B) Клетка аралық дерт механизмі.

C) Зақымданудың этиологиялық факторы.

D) Дерттік үрдістің клеткалық механизмі.

E) Жүйе аралық арақатынастар патологиясы механизмі.

335.Күшейтілген қозу генераторлары пайда болуына қолайлы жағдай жасайды:

A) Электрогенездің артуы.

B) Нейрондарда калийдің жиналуы.

C) Нейрондардың ГАМК-ергиялық тежелуінің күшеюі.

D) Нейронға қозу медиаторлары әсерлерінің азаюы.

E) Нейрональді мембранада майлардың асқын тотығуының тежелуі.

336.Дерттік доминанта қай деңгейде әсер етеді:

A) Клеткалық үрдістер.

B) Клетка ішілік үрдістер.

C) Клетка аралық арақатынастар.

D) Жүйе ішілік қатынастар.

E) Жүйе аралық қатынастар.

337.Патологиялық детерминанта дамуы негізінде жатады:

A) Денервациялық синдром.

B) Ағзаның рецепторлық аппаратының анестезиясы.

C) Тежеуші медиаторлар өндірілуінің жоғарылауы.

D) Қозу синапстарының белсенділігінің төмендеуі.

E) Қозудың дерттік күшейген генераторы.

338.Патологиялық рефлекс элементі болып табылады:

A) Қызметтік жүйенің.

B) Патологиялық жүйенің.

C) Нерв клеткаларының.

D) Глиальді құрылымдардың.