16. Jak działa pompa sodowo-potasowa? Jest to enzym białkowy, zwany ATP-aza Na+K+. Składa się z dwóch rodzajów podjednostek Alfa i Beta. Podjedostki Beta "tworzą wyrwę" w błonie i są skierowane do wewnątrz, a podjednostki Alfa wposowywują się w tą wyrwę i są skierowane do zewnątrz obrazek > http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:Sodium_Pump.svg&filetimestamp=20100310153704 Siłą napędową tego enzymu, potrzebną do pompowania jonów sodu i potasu, jest hydroliza ATP. ATP-aza Na+-K+ jest fosforylowana przez ATP w obecności jonów sodu i magnezu. Do podjednostki α, która jest związana z ATP, wiązane są trzy jony sodu. Następnie ATP ulega hydrolizie, a zmiana konformacji białka pozwala na przetransportowanie jonów sodu na zewnątrz komórki, gdzie zostają uwolnione z kompleksu. Następuje tu związanie dwóch jonów potasu, a następnie defosforylacja - wywołująca ponowną zmianę konformacji, pozwalającą na przeniesienie jonów potasu do wnętrza komórki. Tu uwolnienie jonów następuje po przyłączeniu cząsteczki ATP. jakie jest stezenie wapnia sodu i potasu w komorce nerwowej. obrazek > http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:Na-K_pump_cycle.png&filetimestamp=20110616075001

17. W którym kierunku przewodzi neuron?

Sygnał odbierany jest przez dendryty, przekazywany do ciała komórki, a następnie biegnie wzdłuż aksonu i przekazywany jest dalej.

18. Co to jest refrakcja?

Refrakcja - zmiana kierunku rozchodzenia się fali (załamanie fali) związana ze zmianą jej prędkości, gdy przechodzi do innego ośrodka. Zmiana prędkości wiąże się ze zmianą długości fali, podczas gdy częstotliwość pozostaje stała.

19. Skład I struktura kości

Skład chemiczny to głównie związki wapnia i fosforu oraz osseinę (do niej zaliczamy między innymi włókna kolagenowe). Skład "biologiczno-fizyczny" to tkanka kostna, okostna, chrząstka stawowa i szpik kostny. Tkankę kostną tworzą trzy rodzaje komórek: osteocyty, osteoblasty i osteoklasty. Osteocyty - dojrzałe komórki kostne powstające z osteoblastów w wyniku ich mineralizacji. Są całkowicie otoczone zmineralizowaną częścią kości, mają wypustki cytoplazmatyczne, dzieki którym żyją i komunikują się z innymi komórkami. Osteoblasty - komórki tworzące kości (kościotwórcze), występujące w miejscach, gdzie odbywa się wzrost lub przebudowa tkanki kostnej.

Osteoklasty - komórki kościogubne – wielojądrzaste komórki mające zdolność rozpuszczania i resorpcji tkanki kostnej. Mają istotne znaczenie przy złamaniach, prawidłowym rozwoju kości i osteoporozie < konkretnie ich nadmiar. Tkankę kostną dzielimy na zbitą (zewnętrzną) i gąbczastą (wewnętrzną). Tkankę kostną zbitą charakteryzuje bardzo zwarty układ blaszek, tworzący jednostkę strukturalną kości zbitej: osteon (system Haversa), na który składa się kanał z naczyniem krwionośnym w środku i blaszki kostne - cienkościenne rury nałożone jedna nad drugą. Komórki kostne leżą zarówno wewnątrz blaszek jak i poza nimi - w specjalnych jamkach kostnych. obrazek > http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/75/Transverse_Section_Of_Bone.png/220px-Transverse_Section_Of_Bone.png Tkanka kostna gąbczasta zbudowana jest natomiast z beleczek kostnych, na które składają się blaszki kostne. Beleczki te łączą się ze sobą tworząc jamki szpikowe, w której znajduje się tkanka siateczkowa. Układ przestrzenny beleczek kostnych zapewnia kościom maksymalną sztywność i odporność na działanie sił odkształcających.

20. Fale podłużne i poprzeczne Fale poprzeczne mają kierunek drgań prostopadły do kierunku rozchodzenia się. Przykład: fala leci w tym kierunku -------------------> a drga sobie w płaszczyźnie pionowej góra-dół /\/\/\/\/\ W falach podłużnych drgania odbywają się w tym samym kierunku, w którym następuje ich propagacja (np. fale dźwiękowe). Przykład: fala leci w tym kierunku -------------------> a drga w płaszczyźnie pionowej tak ))))

21. Infradzwieki

To dzwięki poniżej progu słyszalności, czyli poniżej częstotliwości 20Hz. Używane są przez np. wieloryby do komunikacji.

22. Ultradzwieki

To dzwięki powyżej progu słyszalności, czyli powyżej częstotliwości 20kHz. Używane są przez np. nietoperze do echolokacji - widzenia poprzez słuch, dzięki obrazowi odbitych fal dzwiękowych od przedmiotów.

23. Oko

Twardówka jest najbardziej zewnętrzną, nieprzejrzystą częścią oka. Zbudowana jest z białawej błony włóknistej łącznotkankowej. Twardówka jest bardzo mocna, utrzymuje stały, kulisty kształt gałki ocznej. W przedniej części oka przechodzi w rogówkę, z tyłu w pochewkę nerwu ocznego.

Rogówka kształtem przypomina wypukłe szkiełko od zegarka. Ogranicza od przodu gałkę oczną. Zbudowana jest z przeźroczystej błony włóknistej. Rogówka ma kilkakrotnie większą zdolność załamywania promieni słonecznych od soczewki. Nie posiada ona własnych naczyń krwionośnych ani limfatycznych. Odżywianie rogówki odbywa się przez przesączanie płynów ze struktur sąsiednich.

Siatkówka jest receptorową częścią oka. Składa się z dziesięciu warstw (od zewnątrz):

Warstwa nerwowo – nabłonkowa jest właściwym narządem odbiorczym. Pozostałe warstwy służą tylko do przewodzenia bodźców. Warstwa nerwowo – nabłonkowa składa się z:

- czopków (ok. 7 mln.) - receptory wzroku wrażliwe na barwy

- pręcików (ok. 125 mln.)- receptory wzroku wrażliwe na słabe bodźce świetlne (odróżniają tylko odcienie szarości)

Na siatkówce znajduje się plamka żółta, nieco niżej znajduje się plamka ślepa. Impulsy powstałe w komórkach czopkowych i pręcikowych zostają najpierw przetworzone w siatkówce, a następnie przekazywane nerwem wzrokowym do mózgowia.

Naczyniówka jest tylną częścią błony naczyniowej. W jej obrębie znajduje się gęsta sieć naczyń tętniczych i żylnych. Ma znaczenie odżywcze dla siatkówki. Ku przodowi przechodzi w ciało rzęskowe ( odpowiedzialne za uwypuklanie soczewki – zwiększenie kąta załamania promieni słonecznych ) i tęczówkę, określana łącznie z nimi jako błona naczyniowa lub środkowa oka.

Soczewka jest zawieszona na włóknach, które ją umocowują do pierścieniowatego ciała rzęskowego. Składa się z:

torebki - cienka jednorodna błona; kory i jądra - składających się z ułożonych w skomplikowany sposób, wydłużonych komórek - włókien soczewki. Soczewka ma dwie wypukłe powierzchnie - przednią i tylną. Zmianę uwypuklenia soczewki powodują skurcze mięśnia rzęskowego – przez napinanie włókien obwódki rzęskowej. Jej kształt powoduje to, że ma dużą zdolność załamywania promieni świetlnych wpadających do oka.

Tęczówka jest umięśnioną częścią błony naczyniowej otaczającej otwór nazywany źrenicą. Tęczówka ma kształt krążka. Stanowi ona wysuniętą najbardziej ku przodowi część środkowej błony gałki ocznej. Dzięki zawartemu w niej pigmentowi jest kolorowa. Kolor tęczówki zależy od ilości pigmentu w jej przedniej warstwie, tzw. zrębie (gdy b. dużo — tęczówka brązowo czarna), oraz w tworzącym jej tylną powierzchnię nabłonku barwnikowym (gdy prześwieca przez zrąb — tęczówka niebieska). Mięśnie tęczówki pozwalają na zwiększanie lub zmniejszanie dopływu światła przez regulację wielkości źrenicy.

Źrenica ustawiona jest w płaszczyźnie czołowej przed soczewką. Jest to okrągły otwór znajdujący się pośrodku tęczówki. Odruchowe zwężanie się i rozszerzanie źrenicy pod wpływem światła, zachodzące wskutek skurczów mięśni gładkich tęczówki, warunkuje regulację dopływu światła do wnętrza oka.

Ciałko szkliste jest przejrzystą, galaretowatą substancją wypełniającą część gałki ocznej między soczewką, ciałem rzęskowym a siatkówką. Na jego przedniej powierzchni znajduje się wgłębienie, gdzie umieszczona jest soczewka. Ciało szkliste reguluje ciśnienie śródgałkowe.

Spojówka jest to błona pokrywająca wewnętrzną powierzchnię powiek i częściowo przednią powierzchnię gałki ocznej, z wyjątkiem rogówki. Składa się ona z błony właściwej (zbudowanej z tkanki łącznej wiotkiej) oraz wielowarstwowego nabłonka. Spojówka zwilżana jest stale cieczą łzową pochodzącą z gruczołu łzowego (znajduje się w górno - bocznej części oczodołu.) Mamy też umięśnione powieki wysłane właśnie spojówką od strony wewnętrznej i brwi, połączone z mięśniami mimicznymi, chronią nas przed potem, pyłem i wszystkim innym z zewnątrz.