Instrumenty pozataryfowe

Istotą wszystkich instrumentów pozataryfowych jest to, że wpływają przede wszystkim na ilość importowanych lub eksportowanych towarów. Wpływają na wolumen importu bądź eksportu. Pośrednio wpływają również na cenę towarów importowanych i eksportowanych, wielkość podaży i popytu.

Ograniczenia ilościowe: Limit towarów dopuszczonych do przywozu bądź wywozu do lub z danego kraju. Skrajnym przypadkiem tego ograniczenia jest embargo, wtedy towaru nie wolno przywieźć lub wywieźć z danego kraju. Embargo oznacza też czasami zakaz handlu z danym krajem.

Kontyngent ilościowy(kwota importowa/eksportowa): Rodzaj ograniczenia ilościowego, występuje w imporcie i eksporcie. Jest to limit towarów dopuszczony do przywozu lub wywozu z danego kraju.

Koncesje i licencje: Koncesja jest to zgoda właściwego organu państwa na prowadzenie określonej działalności. Licencja eksportowa bądź importowa oznacza pozwolenie na przywóz lub wywóz określonej ilości konkretnego towaru.

Normy techniczne, przepisy sanitarne itp.: Są to wymogi, które muszą zostać spełnione w celu handlowania danym towarem.

Ćwiczenia.

1. Do parataryfowych instrumentów zalicza się: kontyngenty ilościowe, ograniczenia ilościowe, subsydia eksportowe, kontyngenty taryfowe, zmienne opłaty wyrównawcze, licencje eksportowe. Ich istotą jest? (wpływają na cenę towarów importowanych bądź eksportowanych, oraz na ich podaż, popyt i wielkość eksportu bądź importu)

2. Które z określeń dotyczących kontyngentu ilościowego (kwoty importowej) jest prawdziwe: - jest to ograniczenia ilościowe w imporcie P - jest to ilość towarów wobec której stosuje się niższe cło F - ma zastosowanie tylko w imporcie P

3. Które z instrumentów polityki handlowej są obecnie stosowane: cło eksportowe, cło importowe, kontyngent taryfowy, embargo, licencje, ograniczenia ilościowe, zmienne opłaty wyrównawcze, dodatkowe opłaty stosowane na import, cła antysubwencyjne

Kierunki zagranicznej polityki handlowej po II wojnie światowej

Liberalna polityka handlowa: Minimalna ingerencja państwa w sferę stosunków handlowych z zagranicą

Polityka protekcjonizmu: Integracja państwa w sferę stosunków handlowych z zagranicą. Najbardziej skrajną formą protekcjonizmu handlowego jest gospodarka autarkiczna.

Tendencje w gospodarce: Lata 1947-73, tj. od opracowania statusu GATT i pierwszych negocjacji w sprawie redukcji ceł do światowej recesji, są okresem dominacji tendencji liberalizacyjnych w handlu. W tym okresie nastąpiła znaczna redukcja barier handlowych oraz wzrost otwartości gospodarek narodowych. Lata 1974-86, tj. od recesji do rozpoczęcia negocjacji Rundy Urugwajskiej, są okresem nasilenia tendencji protekcjonistycznych, m.in. z powodu zmian w światowym układzie sił konkurencyjnych, zwłaszcza ekspansji krajów azjatyckich. Lata 1987-95, tj. od rozpoczęcia Rundy Urugwajskiej do utworzenia WTO, są okresem zahamowania nacisków protekcjonistycznych i zainteresowania dalszą liberalizacją. Lata 1996-dzień dzisiejszy, tj. od zakończenia Rundy Urugwajskiej i rozpoczęcia serii Konferencji Ministerialnych są okresem przy powszechnie deklarowanym dążeniu do liberalizacji wzrostu stosowanych w handlu pozataryfowych narzędzi protekcjonistycznych.