Бер мөйөштән тирә-яғына ҡаранып Зиннәт килеп сыға. Туп-тура Хәким янына килеп күрешә, Шәрифкә баш ҡаға.

Зиннәт. (йыш тын алып) Ниңә был яланды һайланығыҙ?

Хәким. Ҡыҙҙар бөгөн ошонда килергә тейеш. Ана, Шәриф-шымсы үҙе ишеткән.

Зиннәт. (тирә-яғына ҡаранып) Әллә дөрөҫ, әллә буш, кисә атайым ике балаһын эйәрткән инә бүре Кәкре ҡайын яланына ынғайланы, тигәйне. Бесән ҡарарға барғанда күргән.

Шәриф. (шөрләй төшә) Кит юҡты. Күҙенә күренгәндер?

Хәким. Ниңә, бүре ояһы бар тип әйтергә теләйһеңме?

Зиннәт. Белмәйем, бәлки үтеп кенә барғандарҙыр.

Хәким. Һы, булһа ни, мин был урмандағы бер йәнлектән дә ҡурҡмайым, белдегеҙме? Бүре, имеш. Моғайын, берәй эт-маҙарҙы күргәндәрҙер? Зиннәт, барығыҙ, һеҙ ана теге ҡыуаҡ артына йәшенегеҙ. Нимә эшләргә икәнен беләһегеҙ бит?

Шәриф бирелеп китеп ерҙән еләк сүпләп ашай башлай.

Зиннәт. Шәриф әйтте, еләккә килгән ҡыҙҙарҙы ҡурҡытабыҙ, аҙаҡ һин ҡыҙҙарҙы яҡлашаһың, шулаймы?

Хәким. (тынысһыҙланып, йәне көйөп) Шәриф, нимә бер еләк ашауҙан бушамайһың. Тәүгә күрҙеңме?

Шәриф. Тәмле бит.

Хәким. Барығыҙ, оҙаҡламай килеп етерҙәр. Иртә сыға торғайнылар.

Шәриф менән Зиннәт сейә ҡыуағы яғына ынғайлай. Шул саҡ бүре олоған тауыш ишетелә. Барған еренән икеһе лә шып туҡтай. Тыңлай. Тағы ла эт сыйнаған һымаҡ тауыш ишетелә. Хәким дә шыр ебәрә. Тегеләргә белдермәҫкә тырыша. Шәриф менән Зиннәт йәһәтләп Хәким торған яҡҡа киләләр. Хәким уларҙың ҡаршыһына атлай.

Хәким. Нимә, бөжләнегеҙме? Әйҙә, үҙем барып ҡарайым. Киттек! Бүре улай яҡында булмай ул. (икенсе ҡыуаҡ яғынан да бүре олоған тауыш ишетелә)

Хәким. Улай ҡурҡһағыҙ һеҙ бына был яҡтағы ҡыуаҡҡа йәшенегеҙ. Мин тегендә барам.

Шәриф. (Ҡобараһы осоп) Әллә ҡаманылар инде?

Зиннәт. Нисәү икәнен белергә ине?

Шәриф. Һинең һанағаныңды көтөп тормай инде улар. Килә лә ташлана.

Хәким. Бүреләр ҡамай!(Килгән яҡҡа ыңғайлай бирә лә туҡтап ҡала.Тыңлай.)

Малайҙар икенсе ҡыуаҡ яғына әйләнәләр. Шул саҡ ул ҡыуаҡ артынан да бүре олоған тауыш ишетелә. Малайҙар туҡтай. Беренсе ҡыуаҡ артынан да олойҙар.

Хәким. Ҡастыҡ, малайҙар! (Иң тәүҙә ауыл яғына ҡарай йүгерә. Уның артынан Шәриф менән Зиннәт эйәрә.)

12-се күренеш.

Бер аҙҙан яланға Салауат, Аллағыуат менән Зөбәйер сыға. Хәкимдәр киткән яҡҡа төртөп эстәрен тотоп көләләр.

Салауат. Ҡыҙҙарға этлек уйлаһаң шулай була ул!

Зөбәйер. (Хәкимде эләкләй) Мин был урманда бер йәнлектән дә ҡурҡмайым.

Аллағыуат. Етмәһә ҡыҙҙар алдында батыр булып күренмәк була.

Зөбәйер. Эй шәп иттек, эйеме?

Салауат. Шәплеген шәп тә, был яланға кире килеүҙәре бар. Әйҙә аҙыраҡ көтөп ятайыҡ.

Аллағыуат. Ҡыҙҙар килгәнсеме?

Зөбәйер. Һа, ҡыҙҙарҙы күргең киләме?

Аллағыуат. Һантый, ҡыҙҙарҙы күргәнем юҡ тиһеңме әллә?

Зөбәйер. Әһә, кисә генә Фирүзәне бер күрергә ине, тип ултырғайның да инде.

Салауат. Йә етәр, талашмағыҙ. Ҡыҙҙарҙы күреү насарҙыр шул. Беҙ уларҙы һаҡлар өсөн килдек бит. Әйҙә, ҡалҡыуғараҡ барып йәшенәйек. Хәҙер улар ана теге түбәнге аҡланда булырға тейеш. Хәкимдең ни уйлағанын белеп буламы. Шунда барып ҡуймаһын.

Күмәкләп бер түбәләс артына ятып алыҫтағы аҡланды күҙәтәләр.

Салауат. Ана, әйттем бит, ана, беҙҙең ҡыҙҙар урман ситенән күренде лә.

Зөбәйер. Күрәм, күрәм.

Аллағыуат. Анау алда барғаны Гөлбикә шикелле?

Зөбәйер. Юҡ, Гөлбикә һары күлдәген кейеп йөрөй ине иртәнсәк.

Аллағыуат. Их, кешенең күҙе алыҫтағын да якын итеп күрһен ине.

Салауат. Әсәйем әйтә, киләсәктә кешеләр бик алыҫтағы нәмәләрзе лә яҡын итеп күрәсәктәр. һауала тимер ҡоштар осоп йөрөр, икмәк, шәкәр ҙә күп буласаҡ, кешеләр бәхетле йәшәйәсәк, ти.

Зөбәйер. Әй, ҡарағыҙ, баяғы ҡыҙҙы таныным. Зөләйха ла инде.

Салауат. (ҡыҙыҡһынып) Зөләйха? Ҡайҙа, ҡайҙа? (ҡарай)

Аллағыуат. Эй һөйкөмлө шул Зөләйха.

Зөбәйер. Ә мин уны йәлләйем. Үгәй әсәһе ныҡ ҡыйырһыта ти Гөлбикә.

Салауат. Ә үҙе нисек егәрле. Ҡулдарына күҙ эйәрмәй.

Аллағыуат. Моңло итеп йырлай тиҙәр.

Салауат. Моңло бала бәхетһеҙ була, ти әсәйем. Нинә шулай икән? Мин Зөләйханы бәхетле иткем киләсе?

Аллағыуат. Мин дә.

Салауат. Тәүҙә мин әйттем.

Зөбәйер. Аллағыуат, ҡара, ана Фирүзә йөрөй.

Аллағыуат. Ниңә, Фирүзә булһа ни булған?

Зөбәйер. Үҙең әйттен дә инде... оҡшай тип.

Салауат. Ниңә, ҡыҙҙарҙы оҡшатыу насармы ни? Араһынан береһен кәләш итеп алырға тура киләсәк әле беҙгә.

Зөбәйер. Шулай шул. Асыуланған була.

Аллағыуат. Оҡшатам шул, тик үҙенә нисек белгертергә белмәйем. Салауат, әсәйендән һора әле. Минең әсәйем һинеке шикелле минең менән һөйләшмәй, гел эш менән була ла йөрөй.

Салауат. Булыр ҙа шул. Атайыңдын янғыҙ ҡатыны булғас. Минең әсәйемдән кесе ике апайым бар. Ярай, һорармын.

Аллағыуат. Мин әйтте тимә.

Салауат. Борсолма.

Зөбәйер. Салауат, һиңә бер нимә әйтәйемме?

Салауат. Йә!

Зөбәйер. Ней, минең һенлем бар ҙа инде, Гөлбикә. Ул һине ныҡ оҡшата шикелле.

Салауат. Гөлбикәме? Ә ҡайҙан белдең?

Зөбәйер. Әллә, бер ҡайҙа барырға булһам, гел дә унда Салауат буламы, ти ҙә һорай. Башҡа бер кемде лә һорамай.

Салауат. Уға ана Хәким ғашиҡ булған, тиҙәр бит.

Аллағыуат. Ә мин Сәлим тип ишеттем.

Зөбәйер. Ҡыҙҙар былай килә.

Салауат. Аллағыуат, Зөбәйер, әйҙә, аҫҡараҡ төшөп ятайыҡ. Беҙҙе күреп ҡалып йә ҡурҡырҙар.

Аллағыуат. Беҙгә балапанды ашатырға кәрәк.

Салауат. Ярай, саҡ ҡына ҡарауыллайыҡ та барырбыҙ. Юл ыңғайы берәй йомран балаһын тотоп алайыҡ. Сысҡанға ғына туймай шикелле.

Зөбәйер. Йомран ҙур була, ашар микән?

Һөйләшә, һәйләшә сығып китәләр.