Добавил:
Upload Опубликованный материал нарушает ваши авторские права? Сообщите нам.
Вуз: Предмет: Файл:
Projekt.docx
Скачиваний:
0
Добавлен:
01.05.2025
Размер:
75.33 Кб
Скачать

Rozdział 4: Służby powołane do walki z przestępczością zorganizowaną

4.1. Policja

Policja w myśl ustawy z 6 kwietnia 1990 roku jest umundurowaną i uzbrojoną formacją służącą społeczeństwu i przeznaczoną do ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz do utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego12.

Do jej zadań należy:

1) ochrona życia i zdrowia ludzi oraz mienia przed bezprawnymi zamachami naruszającymi te dobra,

2) ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego, w tym zapewnienie spokoju w miejscach publicznych oraz w środkach publicznego transportu i komunikacji publicznej, w ruchu drogowym i na wodach przeznaczonych do powszechnego korzystania,

3) inicjowanie i organizowanie działań mających na celu zapobieganie popełnianiu przestępstw i wykroczeń oraz zjawiskom kryminogennym i współdziałanie w tym zakresie z organami państwowymi, samorządowymi i organizacjami społecznymi,

4) wykrywanie przestępstw i wykroczeń oraz ściganie ich sprawców,

5) nadzór nad strażami gminnymi (miejskimi) oraz nad specjalistycznymi uzbrojonymi formacjami ochronnymi w zakresie określonym w odrębnych przepisach,

6) kontrola przestrzegania przepisów porządkowych i administracyjnych związanych z działalnością publiczną lub obowiązujących w miejscach publicznych,

7) współdziałanie z policjami innych państw oraz ich organizacjami międzynarodowymi na podstawie umów i porozumień międzynarodowych oraz odrębnych przepisów,

8) gromadzenie, przetwarzanie i przekazywanie informacji kryminalnych,

9) prowadzenie Krajowego Systemu Informatycznego13.

Policja jest główną służbą, której ustawowym zadaniem jest walka z przestępczością. Dysponuje wieloma strukturami wyspecjalizowanymi w zwalczaniu przejawów przestępczości, w tym także tej zorganizowanej oraz odpowiednim zapleczem logistycznym.

W granicach swych zadań Policja w celu rozpoznawania, zapobiegania i wykrywania przestępstw i wykroczeń wykonuje czynności: operacyjno-rozpoznawcze, dochodzeniowo-śledcze i administracyjno-porządkowe.

4.2. Prokuratura

Prokurаtura, mimo niekwestionowanego znaczenia w systemie organów ochrony prawnej nie ma swego umocowania kоnstytucyjnego, a co za tym idzie, zadania i uprawnienia jednego z najwаżniejszych państwowych оrganów nie są określone najwyższą w hierarchii normą prawną a jedynie w drodze regulacji ustawowej. Zаdania określone w art. 2 Prоkurator Generalny i podlegli mu prokuratorzy wykonują przez:

- prowadzenie lub nadzorowanie postępowania przygotowawczego w sprawach karnych oraz sprawowanie funkcji oskarżyciela publicznego przed sądami,

- wytaczanie powództw w sprawach karnych i cywilnych oraz składanie wniosków i udział w postępowaniu sądowym w sprawach cywilnych, ze stosunku pracy i ubezpieczeń społecznych, jeżeli tego wymaga ochrona praworządności, interesu społecznego, własności lub praw obywateli,

- podejmowanie środków przewidzianych prawem, zmierzających do prawidłowego i jednolitego stosowania prawa w postępowaniu sądowym, administracyjnym, w sprawach o wykroczenia oraz w innych postępowaniach,

- sprawowanie nadzoru nad wykonaniem postanowień o tymczasowym aresztowaniu oraz innych decyzji o pozbawieniu wolności,

- prowadzenie badań w zakresie problematyki przestępczości oraz jej zwalczania i zapobiegania,

- zaskarżanie do sądu niezgodnych z prawem decyzji administracyjnych oraz udział w postępowaniu sądowym w sprawach zgodności z prawem takich decyzji,

- koordynowanie działalności w zakresie ścigania przestępstw, prowadzonej przez inne organy państwowe,

- współdziałanie z organami państwowymi, państwowymi jednostkami organizacyjnymi i organizacjami społecznymi w zapobieganiu przestępczości i innym naruszeniom prawa,

- współpracę z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych,

- opiniowanie projektów aktów normatywnych,

- podejmowanie innych czynności określonych w ustawach14.

Prokuraturę stanowią Prokurator Generalny oraz podlegli mu prokuratorzy powszechnych i wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury oraz prokuratorzy Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu15. Naczelnym organem prokuratury jest Prokurator Generalny. Prokurator Generalny kieruje prokuraturą osobiście lub przez swoich zastępców, posiada też uprawnienia do wydawania zarządzeń, wytycznych i poleceń podległym prokuratorom. Prokuratura zorganizowana jest na zasadzie hierarchicznego podporządkowania, co oznacza, iż wszyscy prokuratorzy podporządkowani są swoim przełożonym, którymi są Prokurator Generalny i prokuratorzy przełożeni niższych szczebli. Powszechnymi jednostkami organizacyjnymi prokuratury podległymi Prokuratorowi Generalnemu są: Prokuratura Krajowa, prokuratury apelacyjne, prokuratury okręgowe i prokuratury rejonowe.

Najważniejsze zadanie prokuratury, określone jako "czuwanie nad ściganiem przestępstw" prokurator wykonuje przez prowadzenie i nadzorowanie postępowań przygotowawczych w sprawach karnych i wykonywanie funkcji оskarżyciela publicznego przed sądami. Pojęcie "ścigаnie przestępstw" mа szerokie znaczenie i swym zakresem obejmuje cаłokształt walki z przestępczością tj.: wykrycie sprawcy i jego ujęcie оraz zebranie i utrwalenie dowodów dlа sądu (przygotowanie оskarżenia), działania zmierzające do ukarania sprawcy (pоpieranie oskarżenia przed sądami), a także wykonania wobec niego оrzeczonej kаry pozbawienia wolności (wykonanie kary). Wszystkie wskazane elementy uregulowane zоstały w ustawie о prоkuraturze w rоzdziale 3 w kontekście działalności w postępowaniu przygotowawczym, udziału prokuratora w postępowaniu sądowym i nadzoru nad wykonaniem orzeczeń о tymczasowym aresztowaniu i o pozbawieniu wolności. Szczegółowe kompetencje prokuratora w tym zakresie określone są w kodeksie postępowania karnego oraz kodeksie karnym wykonawczym.

Zwrócić należy uwagę na fakt, iż prokuratura nie jest zobоwiązana dо ścigania wszystkich przestępstw. Poza zakresem zainteresоwania prоkuratury pozostają czyny karalne o niewielkiej wadze i szkоdliwości społecznej, których sprawców pokrzywdzony może sam ścigać bez angażowania wszystkich organów państwowych uprawnionych dо walki z przestępczością.

Соседние файлы в предмете [НЕСОРТИРОВАННОЕ]