1. Бф.Як галина грам. Дзейн.

“Бібліяграфія”-5 ст.да н. э. у Стар. Грэцыі. Грачыхін-4 перыяды ў стан. пан.1. Узнік. біб/гр.як кнігапісання 2. як абагульн. навукі аб кнізе і асобага літар. жанра (Францыя, ХУІІ–ХУІІІ ст.). Гэты перыяд звяз. з фармір. у Еўропе сіс-мы нав. ведаў. 3. Асэнсаванне спецыф. ролі біб/гр. як дзейн-ці ў больш шыр. Сіс-ме «кніж. справа», а біб/гр. як навукі ў сістэме кнігазнаўства к. ХІХ – пач. ХХ стст.). 4. Асэнсаванне біб/гр. як асобай галіны інфармац. дзейн-ці са сваёй нав. дысцыплінай біб/яграфазнаўствам. Сёння- 5 значэнняў тэрміна:–як асобная біб/гр. праца (б/ягр. Дап.)–сукупн. Біб/гр. прац, вызнач. па пэўнай прымеце (біб/гр. перыяд. друку, біб/гр.Бел.);–як навука або дапам. Нав.дысцыпліна;–як галіна нав.-практ.Дзейн. па стварэнні і давядзенні да карыст. біб/гр. інф-цыі;–ўваходзяць вышэй пераліч. і любыя інш. Біб/гр.з'явы.

У ГОСТ 7.0.99 «Информ.-биб. Деят-ость. Биб/гр.», «біб/гр. – інфарм. Інфраст-ра, якая забяспечв. Падрых-ку, распаўс-нне і выкар-нне біб/гр. Інф-цыі». Пан. БІ - зыходнае у сучасным біб/графазнаўстве. Яно выконвае ролю найбольш агульнага крытэрыя адмежавання біб/гр. з’яў ад небіб/гр.

Факееў. Ведамі лічыцца тое, што 1) праверана грам.-паліт. практыкай, 2) засведчана логікай, 3) вынікам пазнання рэчаіснасці, 4) адэкватна адлюстроўвае ў свядомасці чал. аб’ектыўную рэчаіснасць. БІ як раз утрымлівае гэтыя кампаненты: яна праверана біб/гр. практыкай, лагічна прадстаўлена. БВ – гэта веды, неабходныя і дастатковыя для ідэнтыфікацыі дак-таў. У далейшым з’яў-ца элементы БА, анатацыя, ключ. словы, спасылкі, ДА – г.зн. стварае вялікія пласты ўнутрытэкставой (латэнтнай) БІ. Пасля завяршэння стварэння тэкста аўтар дае яму сваё імя (аўтарства), назву, вызначае жанр, тыпа-відавую прыналежнасць – удзельнічае ў стварэнні афіннай БІ, якую дапаўняе выдавец. Аднак БІ можа існаваць і адасоблена ад тэкста. Гэта вельмі вялікі масіў другаснай інф-цыі, якую Н.А.Сляднева называе постэдзіцыйнай (адасобленай ад дакумента як непасрэднага яго ўладальніка).

канцэпцыі :.1. Інфарм.-дакументаграфічная Коршунавым з сяр.1970-х гг.Метасістэма –СДК(сіс. дак. камун.). Аб’ект – д-т, ф-цыі пошук., камун., ацэн. Б/графія- галіна інф.-дакум. дзейн-сці ў СДК.

3.2.Інфармацыйна-кнігазнаўчая (кнігаграфічная) 1970-х гг. Барсуком і Беспалавай.Аб’ект– кніга . Метасістэма- кн. справа. Ф-цыя – б/граф. Б/графія- галіна кн. справы па падрых., выкар. другасн. інф-цыі 3.3. Ідэаграфічная (інфармаграфічная) канцэпцыя Слядневай з пач. 1990-х гг. Метасістэма – ўніверсум чал. дзейн. Аб’ект –інфааб’ект. Б/графія як інформаграыія- універ. метад і сродак аперырав. інф. і яе дакум. носьбіт, згортв. інф. 3.4. Дух.-вытворчая (кагнітыўна-камунікац.) Сакалова ў 1970–2000-е гг. Біб/гр.- дух., пазнав. інфрастр-ра кн. камунікацыі. Яе задачы – пазнанне дак. (твораў пісьменнасці і друку) і выпрацоўка біб/гр.ведаў, афармляемых ў выглядзе біб/гр. запісаў.Ф-цыі:ацэн., камун., пазнав., кумулят., сацыяліз.

3.5. Культуралагічная Вохрышавай з к. 1980-х гг. Метасістэма- кул-ра Біб-гр. подсіс-ма кул-ры (сістэмы захавання і трансляцыі ад пакалення да пакалення, ад супольнасці да супольнасці, ад індывіда індывіду челавечых ведаў і ўменняў, якія забяспечваюць развіццё цывілізацыі). 3.6. Інф.-управ. Грачыхіным з 1980-х гг. Аб’ект- кн. справа як працэс інфарм. зносін. Метасістэма- кн. справа. Біб./гр.- галіна інфарм. дзейнасці, асноўнай грамад.інфармацыйнае кіраванне.

3.7. Когнітаграфічная (знаниевая) Факеевым з 1990-х гг. Аб’ект- сукупн. ведаў. Метасістэма- ноосфера, сацыякульт.комплекс дакум. ведаў. Біб.-фія- кампанент сац. комплекса дакум-ых ведаў. 3.8. Навуказнаўчая распр. Астахавай з др. пал. 1990-х гг. Біб/гр.-нав. феномен, а не другасна-дапам. галіной разумовай працы. 9. Працэсна-кагнітыўная (кагнітыўна-трансфармацыйная Леоновым з 1990-х гг. Біб/гр. сродкі і метады пошука і перадачы інф-цыі могуць і павінны прымяняцца для перадачы ведаў «у інф. упакоўцы», гэта значыць з выкарыстаннем біб/гр. метадаў, тэхналогіі, па правілах біб.гр. згортвання з мэтай далейшага выкарыстання.